Love In The Midst Of The Storm (Squad Series #1)

CHAPTER 40

Hingal na hingal naming tinahak ni Raven ang daan palabas habang mahigpit parin ang kapit sa kamay ko, Bahagya kaming tumigil upang maghabol ng hininga, nang makapag habol ng hininga ay ipinagpatuloy namin ang paglalakad hanggang sa matanaw na namin ang sasakyan.

Nang makarating ay as usual ay inalalayan at pinagbuksan uli niya ako ng pinto

"antok na?" malambing na tanong niya

I just noded and closed my eyes para umidlip, naramdaman ko nalang na umaandar na ang sasakyan, hindi kona tinanong pa kung saan niya ako dadalhin, as long as Raven by my side, I am safe.

As I stirred from my slumber, a soft kiss planted on my forehead gently pulled me back to consciousness. Keeping my eyes closed, I savored the tenderness of the moment, letting it wash over me like a warm wave.

"gising na malditang antukin" his sweet voice whispered, pulling me from the depths of sleep.
I slowly opened my eyes, greeted by the sight of him smiling down at me. His eyes sparkled with affection as he unbuckled my seatbelt and extended a hand to help me out of the car.

I accepted his hand and stepped out into the cool evening air, tila nagsisi naman ako sa isinoot ko dahil sa lamig ng ihip ng hangin, napayakap tuloy ako sa sarili ko dahil sa lamig,naramdaman kong ipinatong niya ang suot na panlabas sa likod, Napanganga ako dahil sa ganda ng tanawin na nakikita ng mga mata ko.
The city lights twinkled like a million diamonds in the night sky, I felt an overwhelming surge of emotion. Here we were, surrounded by the beauty of the night.

We stood there for what felt like an eternity, simply taking in the beauty around us.

"It's breathtaking," I whispered, my voice barely more than a breath as I turned back to the sky.

With a gentle smile, he wrapped an arm around my waist, pulling me close as we stood together, lost in the beauty of the moment.
With a soft sigh, I leaned into him, resting my head against his chest as we watched the world go by. And in that moment, surrounded by the sights and sounds of the city, I knew that I was exactly where I was meant to be in his arms.

"kumusta english ko kanina?ayos ba? with accent pa yun" pagmamayabang niya habang ang tingin ay nasa kalangitan, pinagmamasdan milyon milyong nagkikislapang mga bituin.

"hindi na masama" sagot ko, natawa na lamang siya sa naging sagot ko, tila hindi iyon ang inaasahan niyang sagot ko, pero ang totoo ay bumilib talaga ako sa tapang niyang makipagsagutan sa ama ko kanina, hindi biro ang isang Victor Gulliani, o sadyang makapal lang talaga ang mukha ng lalaking to!

"sus! kinilig kalang e" pang aasar niya pa

"kung ano anong lumalabas sa bibig mo! baka nga hindi seryoso ang mga binitawan mong salita e! mema sabi lang" pang aasar ko sa kaniya pabalik at inalis ang tingin sa magandang tanawin saka ibinaling ang tingin sa kaniya, pansin kong sumeryoso ang eskpresyon ng mukha niya

"lahat ng binitawan kong salita ay totoo at walang halong biro, I am willing to take a risk, gamble all for you and give my all, kahit maubos pa ako" seryosong sagot niya, habang binibitawan niya ang mga salitang iyon ay diretso siyang nakatingin sa mga mata ko.

Tumawa ako dahil sa mga sinabi niya.

"ilang babae naba ang nasabihan mo nyan?" tanong ko sa kaniya

"luh?ano kala mo sakin babaero?hoy! para sabihin ko sa'yo! kung sakali mang sagutin mo ako ay ikaw ang first girlfriend ko" pagdedepensa niya

Napakunot naman ang noo ko dahil doon.

"hindi mo ako maloloko! at anong sagutin?ligawan mo muna ako!!anong akala mo saakin parang fishball sa kanto?cheap?" sigaw ko sa kaniya at umalis sa bisig niya saka siya dinuro sa noo