Hayalet Çocuk - (Fangster)

Asıl Olaylar

[Pov:Buster]

O kısa öpücükten sonra Fangin bana sarılmasıyla yüzüm kıpkırmızı kesilmişti.. O an ki dediği o cümle ile duraksadım..

"Ben sadece sana aitim.."

Gözlerim parladı.. Yavaşca geri sarıldım.. Hayatımın en güzel anı olabilirdi şuan.. Sımsıkı sarıldım..

"Teşekkür ederim.. Fang.. Teşekkür ederim.."

Ne kadar süre öyle kalmıştık bilmiyordum ama fazla sarıldığımı fark edince geri çekildim.. Yüzüm hala kıpkırmızıydı..

"Uh.."

Fang bi süre bana baktı. Ardından hafifce gülümseyip dudağıma küçük bir öpücük kondurdu..

"Çok tatlısın.. Ama bu kadar utangaç olmasan mı busteyy? Hmm?"

"Hmh.."

Bi süre gözümü kaçırdım.. Ama o şefkat dolu gülümsemesini görünce içim ısındı.. Hafiften gülümsedim..

"Ah.. Haklısın.."

Yavaşca koluma girdi.. Diğer eliyle turuncu saçlarımı okşadı..

"Artık eve gitsek diyorum.. Hm? Gus uyanmıştır heralde! Zaten sende fazlasıyla gerildin.."

"Ha, evet.. Evet- gidelim o zaman.."

Hala olanların şokunda olduğumdan fazla birşey diyemiyordum.. Ama sadece mutlu olduğumu biliyordum.. Fangle beraber yavaşca eve ilerledik..

[Pov:Gus]

Beynimden vurulmuşa dönmüştüm annem ve babamı kapının orda görünce.. Eve yakın duruyordum..

"Anne..? Baba..?"

Kısık sesle konuştum.. Onlara normalde asla böyle demezdim.. Ama başka ne şekilde hitap edebilirdim ki?.. Birkaç adım geri çekildim.. Annem ve babam benim sesimi duyunca bana doğru baktı.. İkisinin de mutlu olmuş gibi bir tavrı vardı.. Annem kollarını açtı..

"Oğlum! Nerelerdeydin sen? Seni çok özledik.. Hadi gel sarıl anneye.."

Öyle yapmacıktı ki.. Babam da aynı şekilde davranıyordu..

"Hadi.. Evimize gidelim.. Gel buraya Gus.."

"Hayır."

"Ne?"

"Hayır dedim. Sağır mısınız?"

Babam yakınıma doğru yaklaşmıştı.. Geri çekildim aniden..

"Şimdi mi aklınıza geldim ha?! BUNCA ZAMAN BANA HAYALETMİŞİM GİBİ DAVRANDINIZ! ŞİMDİ UTANMADAN BURAYA MI GELİYOSUNUZ?!"

Yumruğumu sıktım.. Sinirden gözlerim dolmuştu.. Babam yine yanıma doğru yaklaştı.. Niye anlamıyordu bu herif.?

"Bağırma bana. Ben senin babanım.."

"BABAM OLDUĞUN ŞİMDİ Mİ AKLINA GELDİ? İSTEMİYORUM SİZİ! Hem.. Hem ben şuanki halimden oldukça memnunun. Şimdi gider misiniz burdan?!"

Ben daha sözümü bitirmeden babam yüzüme doğru bir tokat geçirdi.. Göz yaşlarım süzüldü..

"Ha.."

Babam yine önceki haline geri dönmüştü şuanlık.. Herşeyi yapmacıktı zaten..

"BAĞIRMA BANA! NASIL DEĞİŞTİYSEN BÜYÜKLERİNE KARŞI GELEBİLİYOSUN ARTIK. BİZİMLE GELİCEKSİN DEDİM!"