Köy | bxb

Bölüm 45 - Kümes

Hastaneden eve dönmüşlerdi. Vedat Volkan'ı yalnız bırakmak istemediği için onlarla birlikte gelmişti.

Annesi Volkan'a yemek hazırlamıştı. Volkan ise sessizce yemek yiyordu. Diğerlerinin iştahı olmadığı için yemiyorlardı. Volkan da iştahı yoktu ama ilaç içeceği için kendini zorluyordu.

"Doktorla konuştum, iki hafta beklersek bir şey olmazmış. Buradaki son sınavlarını da yap, karneni al, daha sonra İstanbul'a gidiyoruz."

Volkan tepki vermedi. Sessizce yemeğini yemeye devam etti.

"Bir şey demeyecek misin oğlum?"

Volkan elindeki tabağı bıraktı ve annesine baktı.

"Bilmiyorum. Sonra konuşalım." dedi. Yemeğini bitirdikten sonra kalkıp ilaçlarını içti ve mutfaktan çıktı.

Annesi tam bir şey diyecekken Vedat "sonra konuşmamız daha iyi olur. O da çok yoruldu." Kadın usulca kafasını salladı.

O odasına giderken Vedat'ta peşinden gitti. Odaya girip kapıyı kapattılar.

Volkan yorganı kaldırıp altına girerken "Beraber uyuyalım." dedi.

"Ama içeride annen var. Bir şey olmaz mı?"

"Annem ilişkimizi biliyor ya hani Vedat? Ne sıkıntısı olabilir?"

"Sabah hastanede söylediklerinden dolayı demiştim."

"Annem korkuyor şimdi amcalarımın yapacaklarından. O yüzden ayrılmamızı istiyor. Bir şey olmaz gel yanıma."

"O zaman önce üstüme bir şeyler vermen lazım."

"Dolabı aç istediğini al."

Vedat kafasını sallayarak dolabı açtı ve içinden en bol kıyafetleri aldı.

"Eşofman biraz kısa oldu sanki?"

"Bir geceden bir şey olmaz. Gel." dedi kollarını açıp.

Vedat yatağa girip Volkan'a sıkıca sarılıp boynunu öptü. Volkan kafasını Vedat'ın göğsüne gömdü ve ikisi de huzurla gözlerini kapattı.

~

Ertesi gün Vildan erkenden kalktı. Bugün tatildi bu yüzden hepsi evdeydi.

Yatağından kalkıp gerildi ve tuvalete gidip işlerini hallettikten sonra mutfağa geçti. Kahvaltı hazırlamaya başladı.

Yumurtanın bittiğini görünce tavuklardan almak istedi ama kendisi alamıyordu. Bir keresinde tavuklardan birisi ona saldırdığı için kümese giremiyordu. Bu yüzden yumurtaları hep Volkan alırdı.

Abisinin kapısının önüne geldi ama girmekte tereddüt etti. Normalde olsa hiç düşünmeden girerdi ama şimdi yanında Vedat vardı.

Kapıyı tıklattı ve "abi." diye seslendi.

O sırada Vedat Volkan'a sarılmış boynunu öpüyordu. Volkan'ın dudağı patladığı için dudağından öpemiyordu. Volkan Vildan'ın sesini duyunca sinirle Vedat'tan ayrıldı. Vedat ona gülerken Volkan "efendim Vildan?" dedi. Sinirini sesine yansıtmamaya çalıştı ama çokta becerebildiği söylenemezdi.

"Yumurta bitmiş. Al da gelsene."

Volkan gözlerimi devirip ayağa kalktı.

"Tamam,bekle."

Üstünü değiştirmek için dolabına yöneldi. İçinden bir eşofman bir de tişört çıkardı.

Volkan üstünü değişirken Vedat onu izliyordu.