Köy | bxb

Bölüm 9 - Ameliyat

"Volkan bey, stres yapmamanız lazım. Evet farkındayım ani bir ameliyat. Ama lütfen sakin olun. Merak etmeyin riskli bir ameliyat değil. Nasıl girdiyseniz öyle de çıkacaksınız. Şimdi narkozu veriyorum size. Yaklaşık 10 15 dakika sonra bayılırsınız." dedi doktor Volkan'ın ağzına maskeyi takarken.

"Sizi görmek isteyen birkaç kişi var. Onları içeri alacağım şimdi."

Volkan hafifçe kafasını salladı. Dünden beri yoğun bakımdaydı ve uyanıktı. Daha sonra ambulans ile buraya getirilmiş ve ameliyat işlemleri başlatılmıştı.

Volkan kendini sakin tutmaya çalıştı. Derin bir nefes aldı.

O sırada içeriye kız kardeşi girdi.

"Abi." diyerek sarıldı Volkan'a. Volkan da tek koluyla sardı kardeşini. Hali yoktu.

Kız abisinden ayrılınca sedyenin kenarına oturdu. Volkan eliyle kardeşinin yaşlarını sildi.

"Ağlama, lütfen. Doktor dedi. Risksizmiş. Nasıl girersem öyle çıkarmışım. Lütfen."

Vildan abisinin söyledikleriyle ilk önce afallasa da daha sonra doktorların onu sakinleştirmek için bunları söylediğini anladı ve bozuntuya vermedi.

"Biliyorum abi. Ama işte ameliyat..."

"Haklısın güzelim. Ama ağlama tamam mı?"

Vildan başını salladı.

"Ben çıkıyorum abi, daha annem ile Vedat hoca da gelicek yanına."

Kafasını salladı Volkan. Ve çıkan kızın ardından baktı. Vedat mı gelecekti cidden? Kalbi hafif bir çarpıntıyla kasılırken annesi girdi içeri.

İçeri girer girmez gözleri doldu. Oğlunun yanına geldi ve yüzünü avuç içleri arasına aldı.

"Oğlum..."daha fazla bir şey demeden sarıldı oğluna. Volkan tutamadı kendini. Gözleri doldu.

Annesi bunu farkedince kalktı ve gözlerini sildi.

"Hayır, stres yapmak yok. Ağlamak da yok. Sağ salim çıkacaksın bu ameliyattan. Bakma sen bana anneyim ben. Ağlarım tabi. " dedi yaşlı kadın gözyaşlarının arasından gülerek.

Volkan annesinin dediklerine gülerken gözlerini sildi. Kadın da kendini toparladı.

"Bebeğim, seni çok seviyorum. Çok şeyler atlattık biz seninle biliyorsun. Bunu da atlatacağız. Tamam mı anneciğim?"

"Tamam anne. Ben de seni seviyorum."

"Hadi şimdi gidiyorum. Ameliyattan sonra bol vaktimiz olucak." dedi ve ayağa kalkıp gitti.

Kapıdan çıkarken oğluna son kez baktı ve dışarı çıktı. Kendini daha fazla tutamayıp ağlamaya başladı.

Vedat bu sefer içeri girdi. Sedyenin kenarına oturdu.

"Baktım kimse gelmiyor dedim bari ben geleyim."dedi. Volkan dediklerine gülerken "hoşgeldin."dedi.

"Nasıl hissediyorsun ?"

"İyiyim. Biraz korkuyorum ama... Doktorlar risksiz olacağını söyledi. Cidden öyle mi?"

Vedat'ın aklına doktorun söyledikleri geldi.

"Masa da kalma ihtimali var. Ama şanslıysa iyileşir."

Ameliyata giren kişiye bu cümleyi söyleyemeyeceği için doktorların yalanına ortak oldu.

"Evet, risksiz bir ameliyat. Giriceksin çıkıcaksın ve bitecek her şey."dedi gülümseyerek. Volkan'ın içi biraz daha rahatlamıştı.

Aklına Vildan geldi. Eğer Volkan'a bir şey olursa babasının Vildan'a yapacakları geldi. Yüzünün düşmesiyle Vedat neler olduğunu tahmin etti.