Gökdemir ve Ülkü, lisede birbirlerine aşık olmuş ancak henüz sevgili bile olamadan yolları kötü ayrılmış iki gençtir. Yıllar sonra üniversitede yeniden karşılaşırlar. Ülkü lisans eğitimine devam ederken Gökdemir lisans üstü eğitimi için gelmiştir.
...
Mavi Göğün Portresi 1.500 tıklanmayı geçtiii hepinize teşekkür ederim 💙
Bu kadar beğenileceğini -özellikle daha şimdiden- hiç beklemiyordum. Yaptığınız yorumlar beni gerçekten çok mutlu ve motive etti 💙 Bunun için ayrıca teşekkürler 💙
Bu bölüme başlamadan önce bir kitap önerisi yapmak istiyorum. Tıpkı Mavi Göğün Portresi gibi tam anlamıyla safe place bir kitap. En azından benim için bu platformda öyle.
Kitabın ismi Arılar ve Erkekler. Yazar: suGibiozgur Lise öğrencileri barındıran, friends to lovers trope u olan bir kitap. İnanılmaz gerçekçi, soft ve içimizden bir hikaye. Okumanızı şiddetle tavsiye ederim 💙
Bu arada Leyla karakterimiz ismini suGibiozgur 'den (twitter: lela) alıyor 🌸
Bölüme geçelimm 🌸💙 Yorumlarınızı beklerimm 🫠
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu sefer otobüs bozuldu numarasını yemeyecek hocalar." Ton balıklı salatanın son lokmasını ağzıma atarken bir yandan Nisa'ya tebessümle mesaj atmakla meşguldüm. Okul başladığından beri yedi buçuk ay içinde tam dört kez bu yalanı söylemişti. Bu beşinci olacaktı ve tam da yarım gün yok yazılabileceği bir saatte yetişecekti derse. İtiraz mesajını beklerken bir yandan kantinde tek başıma oturduğum için gülümsememeye çalışıyor, bir yandan son lokmamı çiğniyordum.
Meyve suyumun son yudumunu kafama dikerken gözlerim kantin penceresine takıldı. Gayriihtiyari çarpıştığım kahverengi gözler, başımı ansızın diğer tarafa çevirmeme neden oldu. Bir çift kahverenginin beni gözetlediği ihtimalini hemen zihnimden savuşturdum.
Telaşlı bakan ve pencereden köşe bucak kaçan gözlerim sağa-sola çarparken kadrajıma Firdevs girdi. "Nasılsın bebiş?" diyerek gelip yanıma oturdu. Fazlasıyla neşeliydi ki bu onun her zamanki ruh hâliydi.
"İyiyim, sen nasılsın?" diyerek gülümsemeyi denedim. Tam şu an Nisa'ya ihtiyacım vardı. Tam şu an yanımda birinin, güvendiğim birinin olmasına ihtiyacım vardı. Acınası bir hâlde dayanacak bir şeyler aradım. Oysa buna ihtiyacım olması gerekmezdi.
Ve düşünmeye başladım. Belki de kendimin üzerine çok gidiyordum. Belki bazı sorumlulukları sırtlanmamalıydım. Üstelik o sorumluluklar bana ait bile değildi.
"İyiyim, ne yiyorsun?" Meraklı gözleri plastik kaba dokundu.
"Salata yedim."
"Ben de mi yesem?" diye mırıldandı. Düşünceli bir şekilde kaba bakarken esmer yüzünü inceliyordum. Firdevs gerçekten çok güzel bir kızdı ve dudağının sağ üzerindeki benin kesinlikle karakteristik bir havası vardı. Salata yeme fikrinden hemen vazgeçip, "Neyse ya, sonraki teneffüs bakarım, aç değilim." dedi kendi kendine. Siyah gözlerini gözlerime çıkardı. "Çağrı'yı gördün mü?"
