The Billionaire's Private Stripper (COMPLETED)

CHAPTER 43

Chapter 43: Found her pregnancy

MILKAINE’S POV

MAS binilisan nila ang kotse dahil kaunti na lang daw ay maaabutan na namin ang mga sasakyan na hinahabol namin. Lumiko ito pakanan at mukhang lalayo na nga sa City. Wala ng sasakyan ang nagtutungo sa parteng ito.

Hindi ako pamilyar sa bansang ito pero si Kuya Frelando ang nag-lead sa driver niya. Siya yata ang pamilyar sa lugar na ito.

“Checkmate,” Gladysse uttered. Tatlong sasakyan kami, kasama ko ang dalawang kapatid ko at ang isang bodyguard nila.

Humarang nga kami sa van at truck na nasa tapat namin. Mabilis kaming umibis at nagsisimula na namang bumilis ang tibok ng puso ko. Sana nga ay nandiyan na si Froyee. God, mahanap na namin sana siya.

Nagsalita pa ng Japanese ang mga taong iyon kaya sumagot si Froland, “Please speak English,” mariin na saad niya. Walang emosyon ang mukha niya.

“Who are you and why are you blocking the road?” tanong ng lalaki.

“We’re looking for something—someone rather, Mr. Harake and Mrs  Chalmer Takazi.” When Kuya Frelando spoke, he showed something. The Japanese couple went backward but the woman beside him doesn’t look like Japanese.

“How did you know our names?” a man’s question.

“If you can please us, we won’t do anything to you. But if not,” babala pa ni Kuya Frelando. Alam kong higit siya ang may mainit na ulo ngayon. Doon pa lamang sa Philippines ay ubos na ang pasensya niya.

“Who are you and what do you need from us?” kalmadong tanong nito.

“Froyee Hannabi Takazi, she’s the one we are looking for. Where is she?” Gladysse asked them.

“Froyee,” sambit ng babae sa pangalan ng girlfriend ko. Baka nasa van si Froyee? Hindi siya makalabas dahil may tauhan pa siya roon? Tinted kasi ang sasakyan nila at hindi namin makita kung nasa loob na iyon si Froyee.

“Don’t hide Froyee from us. The kidnapping scene in a hotel was recorded. We can sue you even if Froyee is your legal child. Because you still kidnapped her in the Philippines and brought her here in Japan.”

“We’re not with that woman! She escaped from our house!” sigaw ng babae na halatang kanina pa naiinis.

“So, you chose your destiny already.”

The next thing I knew ay nakipaglaban na ang magpinsan sa kasamahan nitong limang katao.

Nanatiling nakatayo lamang kami at ang iba naming kasamahan ay parang pinoprotektahan pa kami. Kayang-kayang makipaglaban ng dalawang Monteverde kahit na lima pa ang kalaban nila.

Sa bilis ng mga galaw nila ay halos hindi mo na makikita pa. No wonder na kapatid nga nila si Froyee dahil nasa dugo na yata nila ang marunong makipaglaban.

Self-defense lang ang pinag-aralan ko pero hindi ang dalawa kong kapatid na mas malawak ang kaalaman pagdating sa Martial Arts, kahit iba naman ang profession ni Gladysse. I’m busy with my hotel kaya hindi ko pinagtuunan iyon nang pansin kahit na kailangan kong gawin iyon.

Napangiwi lamang ako nang hinagis nila ang isang lalaki sa windshield ng van at napadaing ito nang kay lakas.

“I’ll check it if Froyee is in the van. I think they are done. The boys are down,” I said headed by two but still followed me when I walked to that van. The couple is still there and Monteverde is talking to them. Goodluck to them if they don’t want to talk to them properly.

When I opened the van I immediately looked at the gun pointing straight at me but I didn’t even feel scared because the person holding it was the woman I was looking for. I feel like a thorn in my throat is gone. Nabitawan niya ang baril. Nagulat din siya nang makita ako.