The Billionaire's Private Stripper (COMPLETED)

CHAPTER 3

Chapter 3: Savior

TRIGGER WARNING

NAPADIGHAY pa ako nang maubos ko na ang lahat ng pagkain at napatingin pa sa akin ang mga customer pero hindi ko na sila pinansin pa. Lumapit na ako sa babae para bayaran ang mga kinain ko.

Limang daan agad ang nabawas na ikinabigla ko pa. Napatingin pa ako sa mesa para lang tingnan iyon at nakita kong tig-dalawang pinggan ang mga ulam ko. Mariin akong napapikit. Sa halip na magtipid ako ng pera ay muntik pang maubos ang pera ko.

Lumabas na rin ako pagkatapos kong magbayad. Walang emosyon lang na binabagtas ko ang daan. Nakasuksok ang dalawang kamay ko sa bulsa ng pantalon ko.

Maghahanap na lamang ako ng puwede kong tulugan basta huwag sa lansangan. Delikado iyon. Baka pagpiyestahan pa ako ng mga pulubi o kaya naman mahuli ako ng pulis. Kung may paupahan—oh speaking of that. May nakita na ako. Isang gabi or gawin na sanang tatlong gabi.

“May bakante po ba, Manang? Kahit hindi magtagal sa inn niyo?”

“Limang daan sa isang gabi.” Napatingin ako sa natitira kong pera. Hindi ko puwedeng isakripisyo ito alang-alang sa tutulugan ko mamayang gabi.

“Sige po, alis na ako,” paalam ko at pinili ko na lang ang matulog sa lansangan. Psh.

Sinuwerte pa rin ako dahil may nakita ako na isang parke. Dali-dali akong pumunta roon at naghanap ako ng puwedeng matulugan ko.

May ilaw pa rin naman pero mas gusto ko sa dilim. Nang may makakita naman ako ay nagtungo ako roon pero nahinto ako kasi may narinig ako.

“No, please... H-Huwag niyong gawin sa akin ito...” umiiyak na saad ng isang batang babae at nagmamakaawa siyang pakawalan nito.

“Tumahimik ka, bata. Kung ayaw mong itarak ko sa ’yo ang kütsilyo sa lalamunan mo. Humiga ka na lang diyan at hayaan mo akong paligayahin ka. Alam kong magugustuhan mo pa rin ito.” Mahigpit kong naikuyom ang kamao ko.

“Aray... Ahh!”

“Takpan mo ang bibig niyan. Maingay masyado at bilisan mo. Marami pa kami rito ang gustong tikman ang batang iyan.”

Dahil sanay ako sa dilim ay nakita ko ang anino nila. Apat... Apat silang mga kalakihan at isang bata pa ang gusto nilang pagsamantalahan?

Huminga ako nang malalim at mas lumapit ako sa kinaroroonan ko. May nakapansin sa aking paglalakad.

“May tao.”

“Pero magsisimula pa lamang ako!”

“May tao nga!”

“Gusto ko ring makipaglaro sa inyo,” mariin at walang emosyon na saad ko. Sa tulong ng buwan ay nakita ko ang mga mukha nila. Kung hindi ako nagkakamali ay nasa edad 40 na sila pataas.

“Aba, jackpot tayo, pare! May isang babae ang kusang lumapit sa atin!”

“Mukhang narinig nga tayo.” Nakalolokong tawa ang umalingawngaw sa paligid. Gusto ko tuloy ngumisi sa kanila pero nang makita ko ang hitsura ng bata ay pakiramdam ko kulay pula lang ang nakikita ko.

“Hello, miss. Paanong laro ba ang gusto mo? Tiyak na kaya naming ibigay iyon sa iyo,” nakangising sabi ng lalaki na malaki ang tiyan.

“Ibigay niyo muna sa akin ang bata saka ko sasabihin sa inyo kung ano’ng klaseng laro ang gusto ko,” sabi ko at nagkatinginan pa silang lahat. Alam kong hindi nila ako pagbibigyan. “Ano na?” Hinubad ko ang suot kong hoodie at naiwan na lang ang itim kong strap sando. “Alam ninyo ba ang threesome? Iyon ang gagawin natin.”