the Last Avenger: DayDream [ASKIDA]

the Last and the First

Bu da ikinci bölüm, zamanla okuyucuların ve düşüncelerin artacağına inanıyorum..
İyi okumalar :')

-------------------------------------------------------------

Nola'yı hemen eve geri getirmem gerekiyordu. Nerede elini yaraladığını tam seçemesem de evi olduğunu düşünüyordum ve şu an muhtemelen evine üstüne değiştirmeye ya da bir silah almaya gidiyordu. Belki de tabancayı bulamayacak ve bıçağı alıp çıkacaktı ve çıkamadan elini yaralayacaktı.. Buna izin veremezdim. Bu laneti bugün bozabileceğime inaniyordum. Kabanımı alıp koşarak ona yetişmeye çalıştım ama o çoktan arabasına binip çıkmıştı.

Hızlıca telefonumu almış olmayı umarak kabanımın ceplerini yokladım ve telefonu hissetmemle aynı hızda dışarı çıkardım. Hızlı aramaya aldığıma şükrederek hemen Nola'yı aradım. Telefon 15 saniye içinde cevaplandı, ve evet saydım.

-Nola sakın ama sakın eve gireyim deme! SAKIN.

Nola ne olduğunu anlamaya çalışarak bir dakikaya yakın sustu

-Eve gittiğim yok Laila, benimle sorunun ne?

Ah! Seninle sorunum falan yok sadece kendine zarar vermeni engellemeye ve bu laneti sonlandırmaya çalışıyorum!

-Nereye gidiyorsun?

-Şu ateş edilen zımbırtının olduğu meydana. Oradan Dylan'ı çekmem gerekiyor. Görmedin mi çok zor durumdaydı. Belli ki kendini kont-

-Nola biliyorsun bu çok tehlikeli.

-Kocamı kaybedemem Laila.

Telefonu suratıma kapatmıştı. En azından nereye gittiğini biliyorum diye kendimi avuttum. Koşarak kapısını kilitlemediğim evime geri girip girişten arabanın anahtarlarını alıp çıktım.

Hızlıca arabaya atlayıp telefondan radyoya bağlanıp bu adamların nerede olduğunu öğrenmeye çalıştım ve evimiz önündeki baz istasyonu ilk defa işe yarayarak radyoyu açmamı sağladı.

"Son aldığımız haberlere göre Yenilmezler Washington Square Park'ta bilinmeyen bir güç tarafından yenilgiye uğratıldı. Ağır yaralı olan kahramanlar S.H.I.E.L.D. tarafından hastaneye kaldırılmak üzere alınıyor. Gizemli düşmanları ise ani bir şekilde kaybol.."

Evden uzaklaşmamla radyo da kesilmişti. Yerlerini öğrendiğime memnun olarak hızlıca oraya süremeye devam ettim.

Dakikalar sonra orada olacağımı bilsem de Nola'yı yine de kontrol etmem gerektiğini düşünüp telefonu yenide elime aldım. Telefon bu sefer tam 17 saniye sonra açıldı.

-Neredesin?

-Gelmek üzereyim Laila, cidden bugün sorunun ne?

-H-hiçbir şey sadece yaptığın şeyin tehlikesinin farkına varmanı istiyorum..

İyi bir kurtarışı daha başardıktan sonra bu sefer onun suratıma kapatmasına izin vermeden 'Görüşürüz' diyip kapattım.

Gaza biraz daha hızlı basarak sonunda geldiğim dağılmış, yerlerde yatan onlarca yaralı ya da cesetle dolu Yenilmezler'in yıktığı Washington Square Park'a baktım. Bunun suçlusunun kim olduğu konusunda şüpheye düştüm ama şu an Nola'nın güvenliğini sağlamaktan başka bir şey düşünemezdim.

Arabalara bakındığımda Nola'nın arabasının bi makyaj dükkanının tam önünde durduğunu. Dışarı atıldığım gibi Nola'nin yanına dükkanın önüne koştum. Yerde yatan kocası Dylan'a bakarak ağlıyordu. Dylan ise gözlerindeki bir kaç gözyaşı ile ölümünü beklerken dul kalacak karsını teselli etmeye çalışıyordu.