Neden?

45 5 6
                                    


Hepimiz gazinodaydık, çay içiyorduk. Kimse eve gidememişti. Şehitdimizin annesinin dedikleri aklımda dolanıyordu. Timdekiler eskileri yad ederken ben gözlerimi dikmiş sadece bir noktaya bakıyordum ki Er Doğan Yıldırım gelene kadar .

-Umay komutanım dışarda ziyaretciniz var. Acilmiş.

-kim geldi Doğan

-kim olduğunu belirtmedi.

- Tamam Doğan

Tim bana bakıyodu ben ise meraklı gözlerle kalkmıştım. Kim gelirdi ki . Benim bir ailem yoktu arkadaşlarımın benden haberi yoktu. Kim geleblirdi.Meraklı ve hızlı adımlarla bahçeye çıktım. Karşımdaki kadın annemdi. Şaşkınlıkla ve sorgulayıcı gözlerle ona bakıyodum. Yüzünde alaycı bir ifade vardı.

-Asker oldun ne oldu şimdi , neyine yaradı . Baban gibi gebermek mi istiyosun.

-Neyime yaradıysa yaradı sen beni evlatlıktan reddetmedin mi sanane.

- Ben aslında senden özür dileyip helallik istemeye geldim.

- Bana bunca yaptıgın şeyden sonra cidden bi özürle mi geldin. Özür dileyeceğin zaman bile kırıcısın.

- Daha ne yapmalıydım ayaklarına mi kapanayım. Ufak bi özürle gelmişmişim ne yaptım da özür diliyorum hem.

-Ne mi yaptın. Ya azıma sıçtın babam şehit olduktan sonra benim annem değilmişsin gibi davrandın . Nefret ettin ya benden, benden nefret ettin babam şehit olduğunda bende ölüm döşeğindeydim sen beni o hastanede tek bıraktın. Ben senin gözünün önünde paramparça oldum sen farketmedin . Bir kere bile kızım nasılsın ne oldu neye canin sıkkın diye sormadın bana hep bi köpekmişim gibi davrandın bi de gelmişsin burda özür dilenicek ne yaptım diyosun. Sen bütün herkese iyiydin neden bana kotüydün neden?

Cidden çok dolmuştum yaptıklarindan sonra bana bunları demesi şehit vermemiz şehidin annesinin söyledikleri.. Çok gergindim aklımda birsürü şey donüyodu sesim fazla çıkmiştı ki tim ve Albay arkada bize bakıyorlardı.

-Babana benziyodun çünkü

Sustum.. Yine sustum

- Sana her baktığımda babani görüyordum. Kalbim acıyodu. Ama 8 yılın sonunda aklım başıma geldi. Sen bana babandan emanetsin şehit olmasına uzülmem değil gurur duymam gerekiyo . Beni affetmen için elimden ne geliyosa yapmaya hazırım.

-Anne..

- Anne cidden ne diyeceğimi ne düşündüğumü bilmiyorum. Şehit verdik. Sonra konuşalım bu konuyu.

Bir anda sarıldı özür diledi hellalik istedi ve gitti.

Arkamı döndüğümde tim ve albay bana bakıyodu. Yanlarına gittim ve hazırola geçtim kopuz Albay timi gazinoya yolladi beni de odasına çagırdı . Ne diyeceğini merak ediyordum gergindim aglayacak gibiydim.

- Kızım sen esaslı askersin. Az önce duyduklarıma göre sen o gün verilen şehidin olaya şahit edilen çocuğusun. Seni çok iyi anlıyorum. Kafan karışık, ne düşündüğünü bilmiyosun. Gerginsin. Ben ise o gün sizi almaya grlrn adamım. Baban bize bi not biraktı. Notunda ise seni bana emanet ettiğini söylemişti. Sen benim için çok önemlisin. Baban için de çok önemliydin. Bu kafayla göreve çıkman sıkıntılı olur. 1 hafta izindesin . Timine de söyle onlar da izinli.

O asker.. bu asker mi, cidden mi. Gözlerim dopdoluydu. Babamın şehit olduğundan beri ilk defa ağlıyodum. Buna ağlamak denirmi bilemiyordum ama içime ağlıyodum. Zar zor ayağa kalkıp

-Emredersiniz komutanım .

Çok zorlamamistım kafamın bosalması lazımdı. Tam odadan çıkıcaktım ki Albay bana sarıldı ve "Benim kızim gibisin ihtiyacın olduğunda buradayım." dedi.

Herkes izin için çıktı. Yürüyecektim, sahile yakın 2 katlî bir villa evim vardı.Muratta benimle yürümeye başladı.Görevdeyken aramızda bir sürtüsme geçmisti ama disiplinli mantıklı bir askerdi. Yürürken bir anda pat diye "Nedense sana karsı bir garip hissediyorum. Bir çekim var arada."dedi

- Aramızda bir çekim olduğunun farkındayım. Ama bu konuyu şimdi konuşacak durumda değilim.

- Sen nasıl istersen.

-İyi geceler

-Sana daha da iyi geceler

Bu durumu duşünmeyecektim.Kafam çok doluydu. Ama Albay in söyledikleriyle daha bir rahatlamiştım. Annemi affedecektim. Askerdim sonuçta. Düzelmek istiyosa düzelirdi.Timdekiler de benimle ilgili konuşuyolardı ama iyi anlamda konuşuyolardı. Aralarında annem de vardı. Timdekiler sonuna kadar beni savundu anneme herşeyi açıkladılar. Annrm ise huzur buldu. Herşeyi huzura ulaştırabilcek dostlarım var kışıma renk veren..







 Herşeyi huzura ulaştırabilcek dostlarım var kışıma renk veren

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İlk gorevden kalanlar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


İlk gorevden kalanlar...







YüzbaşımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin