Yüzbaşım

Yaralarını ben sarıcam

        

          Yemek yiyeceğimiz restoranta gelmiştik ve yemek siparişlerini verdik.
Herkes sohpet ediyordu konudan konuya geçiş yapıyorlardı. Ben ise sessizce oturuyodum. Bazen beni de sohpet arasına almaya çalışıyorlardı. Timin bir whatsap grubu vardı. Emre beni de gruba almak için numaramı istedi verdim ve beni de gruna aldı. "Barut timi ama yanmayan baruttan" böyle grup ismi mi olurdu, çok mu düşünmüşler bunu.

          Albay bir anda " Umay bileğindeki ne sen bileklik takmayı sevmezsin." Dedi ve Murat ' la birlikte birbirimize bakıp sırıttık Albay iste sorgular bir şekilde bize bakıyordu bekletmeden cevapladım " Hiç birşey komutanım. Bir arkadaş hediye etti de." Komutan fazla zorlamadı ama yüz ifadesi bir garipti.

      Murat yanımda oturuyodu kulağıma  eğildi ve " Arkadaş mı? Ayıp oluyo ama." Dedi ve ikimiz de sırıtmaya başladık yüzümün kızardığına emindim. " Siz ikiniz neye sırıtıyosunuz ya." Dedi Kağan Yüzbası ikimiz de bir anda buz kesildik ve aynı anda "Hiiç" diyebildik. Albay dahil bütün tim bize bakıyordu. " Birşey yok ya niye öyle bakıyosunuz." Dedi Murat. Herkes gülmeye başladı ve tatlı sohbetlerle yemeğe devam ettik.

     Herkes dağıldı tam taksi arıyordum ki Murat beni bırakabileceğini söyledi bende haliyle olur dedim tam arabaya yöneliyorduk ki Kopuz Albay bizi durdurdu ve " Çocuklar bi durun sizinle  bi konuşalım." Dedi ikimiz de gerilmiştik. Birşey mi yaptık diye düşünürken ikimiz bir agızdan emredersiniz cektik ve üçümüz arabaya bindik. Araba sahile doğru sürüldü. Sahile vardığımızda sahil kenarındaki acık büfe cay icme alanina oturduk. "Sizinle bir abi bir babaymış gibi konuşucam. Bu gecelik rutbeden çıkabilirsiniz." Dedi ve kafamızı sallayarak onayladık.

    " Çocuklar sizin aranızda birşey mi var." Dedi Albay, ikimizde birbirimize baktık Murat konuşmaya başladı " Yani biraz bişeyler oluyo aramızda." Dedi bende onu onayladım. Albay tekrardan konuşmaya başladı " Çocuklar ikiniz de bütün timde  hem silah arkadaşı hem can yoldaşı hemde birer evladımsınız. Umay ise bana şehit babasından emanet. İkiniz de gözümde önrmlisiniz. Ama aranızdaki olayları ne olursa olsun göreve yansıtmayın. Ve birbirinize zarar vereceğinizi düşünüyorsanız aranizdaki şeyler başlamadan bitsin. Siz aranızda ne karar alirsanız alın ben sizin arkanızdayım." Dedi ve bizden birşey söylememizi bekler gibiydi

      Murat ise konuşmaya başladı " Komutanım biz birbirimizi seviyoruz. Eğer bu aramızdaki şey kafamızın karışık olmasından veya duygusal boşluğumuzdan olsaydı biz askeriz, anlardık bunu ama biz birbirimizi gercekten seviyoruz. Umay' ın içinde bazı parşaların eksik olduğunun psikolojik olarak yaralarının olduğunun farkındayım. Ama ben o yaraları saracağima eksik parşaları tamamlayacagıma gecmişini unutturacağıma söz veriyorum." Dedi ve tamamladı. Albay ona güvenle bakıyordu benim de birşey soylememi bekliyordu ama ben susmayı tercih ettim albay ise bunu anlayışla karşıladı.

    Yarım saat sahilde oturup sohpet ettikten sonra kalktık albayı eve bıraktıktan sonra Murat beni de birakıcaktı. Benim evin önünde durduk ve konuşmaya başladık. Bana ailem ile ilgili sorular sormaya başladı " Babana ne oldu? " dedi bende anlatmaya başladım " 13 yaşımdayken teröristler tarafından kaçırılmiştım. 2 hafta kadar orda esir kaldım. Babam beni kurtarmak için geldiğinde onu da almişlardı. Sırf babam onlara bilgi vermedi diye babamı benim gözümün önunde kurşuna dizdiler. 6 mermi kafasına 3 mermi kalbine 4 mermi karın ve bacaklarina isabet etti. O günden sonra kendimi hep suçlu hissetrim. Annem de babama benzediğum için bana sırtını dönmuştü." Anlatırken onun da gözleri hafiften dolmuştu.

    "Neden asker oldun?" Diye sordu son soru olarak. " Kimsenin sevgisi gerçek değil. Askeriyedeki askerlerin sevgisi gerçek olur. Gerçi ben sevilcek biri değilim. Eminim ki sende bana katlanamayıp bir süre sonra beni terk ediceksin " cümleme devam ediyordum ki lafımı kesti. " Sana aşığım Yüzbaşım. Ne olursa olsun senin herşeyine katlanmaya hazırım. Senin eksiklerini tamamlamaya senin yaralarıni sarmaya hazırım." Dedi . Ben ise onun gözlerine bakıyordum.

    10 dakika  bir sessizlik oluştu . Bende bir anda ona soru sordum. " Senin ailen nerde?"  Kısa bir sessizlik oluştu.  " Annem ile babam  avm saldırısında öldü. Bir öğretmen kardeşim var. İzmirde görev yapıyor." Dedi .

   İkimiz de sustuk. Sadece sarılıyorduk. Birbirimize iyi geliyorduk. Saat 22:38 di yarın sabah 08:15 te içitma vardı k yüzden artık gitmem gerektiğini söyledim. O ise ordu evine gidecekti.
İkimiz de arabadan çıktık. Bana sarılıp omzumdan öptü ve iyi geceler dedi ve ekledi. " Aramizda ne olursa olsun. Yine bana gel." Bende ona iyi geceler deyip eve girdim.

     Üstümü değiştirip yatağa uzandım. Bir günde neler yaşamıştım. Uzjn zamandır ilk defa bu kadar sevildiğimi hissetmiştim. Düşüncelere falarken gözlerimde kapanıyordu. Alarm kurup kendimi karanlığa teslim ettim.