ස්තොප්පුවට වෙලා ඉදන් ඉන්න නිශාන්ත අංකල් දැක්කම මට සුසුමක් පිට උනා.
මමත් කොහොමත් අංකල්ව හම්බෙන්න යන්නයි හිටියේ. මොකද මේ මාසෙ ගෙවල් කුලි දෙන්න තිබ්බෙ දැන් දවස් හතරකට විතරට කලින්. එත් මට පඩි වැටෙන්න තව සතියක්වත් යයි අඩුම. ඒ නිසා අංකල්ව හම්බෙලා මම කල් ඉල්ල ගන්න හිතුවත් එයා කලින්ම එයි කියලා මම කියටවත් බලාපොරොත්තු උනේ නැ.
දැන් ඉතින් මොනා කරන්නද. හෙට බැන්ක් එකෙන්වත් අරන් දෙන්නම් කියලා කාගෙන් හරි ඉල්ලලාවත් දෙනවා. නැත්තම් වෙන මොනා කරන්නද.
"අංකල් ඉතින් කොහොමද..... මම අංකල්ව හම්බෙන්න එන්න හිතන් හිටියේ හෙට අනිද්දා දිහාවට..... මට කලින් අංකල්ම ඇවිත්නේ..... අංකල් දැන් ඇවිත් ගොඩක් වෙලාද...."
"නැ පුතා මම ටික්කට කලින් ආවෙ.... පුතා ස්කොලේට ගිහින් එන වෙලාව බලලාමයි මන් මේ ආවේ....."
"අහ් එහෙමද..... ඉන්න අංකල් මම දොර අරින්නම් අපි ඇතුලට ගිහින්ම කතා කරමු....."
"ඔනි නැ දරුවෝ මෙහෙම හොදයි....."
මම ඉක්මනට බැග් එකෙන් යතුර අරන් දොර අරින්න හැදුවත් අංකල් එහෙම කිව්ව නිසා දොර ඇරලා බැග් එක සාලේ සොෆා එක විසි කෙරුව මමත් ගිහින් අංකල්ගෙ එහා පැත්තේ පුටුවෙන් වාඩි උනා.
"ඉතින් පුතා කොහොමද මේ දවස් වල..... අක්කා බැන්ද නිසා ඔයා ළමයා ඉන්නෙත් දැන් තනියම වෙන්න ඇති....."
"ඔව් අංකල්..... අක්කට හැමදාම මන් එක්ක ඉන්නත් බැනේ....."
"ම්ම්ම් ම්ම්ම් එකත් ඇත්ත..... පුතා ඇත්තටම මන් මේ ආවෙ පුතා එක්ක වැදගත් දෙයක් කතා කරන්න....."
"කියන්න අංකල් මොකක්ද....."
"පුතා දන්නවනේ අපේ ළමයි දෙන්නම ඉන්නෙ රට කියලා..... ඉතින් මමයි වයිෆ් දෙන්නම කතා උනේ එගොල්ලො ලගට යන්න කියලා..... එයාලගේත් හෙනට පොරේ අපිට එහෙ එන්න කියලා....."
"ඔහ් ඒ කියන්නෙ අංකලුයි ආන්ටි ඔසි යනවද....."
"ම්ම්ම් ඔව් කොල්ලෝ..... දරුවොත් ඉන්නෙ රට නිසා මමත් හිතුවා මමයි එයයි මෙහෙ තනියම ඉන්න එක තෙරුමක් නැ කියලා..... අනික අපිත් දැන් වයස මිනිස්සුනේ පුතා....."
YOU ARE READING
මාගේ සද නුඹදෝ ✔
Fanfictionමට ඔනි නැ බන් උබට හදක් වෙන්න..... මට ඔනි හදක් වගෙ ඉන්න උබව දරා ගන්න අර විසල් අහස වෙන්න......... 🚫 කතෘ අවසරකින් තොරව උපුටා ගැනිම, කොටස් වශයෙන් පල කිරිම තහනම් 🚫
