සුදට සුදේ ස්කුල් යුනිෆොර්ම් එක ඇද ගත්ත චුටි පැටව් ඇස් කරකන ගමන් වටපිටේ බලනවා. එයාලට වඩා අවුරුද්දක් වයසින් වැඩි දෙක වසරට ගිය ළමයි එයාලා අතට මල් පොකුරක් දිලා ස්කොලෙට ඒ අයව පිලි ගන්නවා. අවුරුදු පහක්, වයස ඇති ඒ ළමයි අද එයාලගෙ ජිවිතේ අලුත් ගමනකට අඩි තියෙනවා.
එයාලට නුපුරුදු වටපිටාවක් නුපුරුදු පිරිසක් එක්ක ජිවත් වෙන්න ඉගෙන ගන්න කාලේ. ස්කොලෙට අලුත් ළමයි ටිකව සුහදව පිලි ගත්ත අපි ඒ හැමෝම අත පොඩි චොක්ලට් එකක් එහෙම දිලා අම්මාලා එක්කම එයාලගෙ අලුත් පංති කාමර වලට ගියා.
මගෙත් එක්ක හිටිය පොඩි උන් දැන් හය වසරෙ ඉතින් මේ අලුත් සෙට් එකව භාර ගන්න වෙන්නෙ මටයි මගෙ අනිත් ටිචර්ස්ලටයි තමයි. වටපිට බල බල ඇස් දෙකත් ලොකු කරන් ඉන්න ළමයින්ගෙ අත් වලින් අල්ල ගත්ත දෙමාපියන් ඇවිත් පංතියේ ළමයි එක්කම ඉද ගත්තේ මම හරි ආසාවෙන් ඒ අය දිහා බලන් ඉද්දි.
"හරි එහෙනම් ඔක්කොමලා ඉන්නවා නෙද..... එහෙනම් අපි අපි අදුර ගන්න පටන් ගමුකෝ..... මම දනුක..... දනුක ගිම්හාන් සෝමරත්න.... මම හිතනවා ඔයාලා දැනටමත් මාව දන්නවා ඇති කියලා..... ඒ වගෙම තමයි මම තමයි අද ඉදලා ඔයාලගෙ පැටවුන්ගේ පංති භාර සර්..... බොරු කියන්න ඔනි නැහැනේ මේ තමයි මම මේ ස්කොලෙට ආවත් හරි මට හම්බෙන දෙවෙනි ළමයි ටික..... ඉතින් මම කලින් ළමයිව යම් තැනකට ගත්තා වගෙම මේ ළමයි ටිකවත් හදලා ගන්නම්..... අම්මලා තාත්තලාට මම් පංති භාර වෙන එක ගැන මොකක්ම හරි ගැටලුවක් තියෙනවම්..... ඔයාලට පුළුවන් මාව ප්‍රින්සිපල් මැඩම් එක්ක කතා කරලා වෙනස් කර ගන්න..... එහෙම මන් ගැන මොකක්ම හරි ගැටලුවක් ඔයාලට තියෙනවාද....."
මට දෙන්න පුළුවන් ලස්සනම හිනාව මම ඒ අයට දිලා එහෙම ඇහුවේ ඒ අය 'අනේ එහෙම නැ... සර්ගෙ පංතියටම වැටුන නිසා අපි සතුටින් ඉන්නේ...' කියලා කිව්වා. එහෙම්ම එච්චරයි, මොකද දෙමාපියන්ගෙ හිතේ මම ගැන පැහැදිමක් නැත්තම් මට කොහොමත් මේ පුංචි උන්ව භාර ගන්න බැ.
"හරි එහෙනම් ඔයාලට ස්කොලේට ළමයි භාර දුන්න වෙලාවේ ළමයින්ට ඔනි කරන බඩු ලිස්ට් එකක් දෙන්න ඇති එහෙම නෙද..... ඉතින් ඒ ලිස්ට් එකට අනුව ඔයාලා ළමයින්ගෙ හැම බඩුවකම නම් ගහලා පුළුවන්නම් මට ගෙනත් භාර දෙන්න..... මොකද එතකොට තමයි මටත් ලේසි..... හරි තව ගත්තොත් අපි පංති...................
YOU ARE READING
මාගේ සද නුඹදෝ ✔
Fanfictionමට ඔනි නැ බන් උබට හදක් වෙන්න..... මට ඔනි හදක් වගෙ ඉන්න උබව දරා ගන්න අර විසල් අහස වෙන්න......... 🚫 කතෘ අවසරකින් තොරව උපුටා ගැනිම, කොටස් වශයෙන් පල කිරිම තහනම් 🚫
