"ළමයි ඔයාලා ගිය සතියේ අපි කරපු පෙපර්ස් එකෙ ලකුණු අම්මලාට පෙන්නුවා නෙද ඔයාලා....."
"ඔව් සර්....."
"හරි එහෙනම් අපි අදත් පෙපර් එකක් කරමු හොදද....."
පෙපර් එකක් කරමු කිව්වා විතරයි ළමයි ටික මුන එල්ල ගත්තා. ඇයි ඉතින් මුන් ටිකට ඔනි මාවත් අව්ස්සලා ග්රවුන්ඩ් එකට පැනලා සෙල්ලම් කරන්නනේ. මටත් මොකද ඉතින් හැමදාම ගොනා වගෙ ඒ හුරතලේට අහු වෙනවා.
" excuse me දනුක සර්....."
"අහ් හසිත සර් එන්න....."
ළමයි ටික මුන එල්ලන් ඉද්දි ඒ ගැන ගානක්වත් නැ වගෙ මම පෙපර්ස් බෙදන්න ගත්තා. එත් එක්කම් ක්ලාස් එකෙ දොර ලග හිටන් හසික සර් කතා කරද්දි මම හිනාවිගෙනම එයා ලගට ගියා.
හසික කියන්නෙ මම වගෙම හතර වසර ශ්රේණි භාරව ඉන්න සර් කෙනෙක්. හැබැයි එයා මට වඩා අවුරුදු දෙක තුනක් බාලයි. එත් ඉතින් එයාට මන් අයියා කියන එකනම් කිසිම ගානක් නැ.
"ඇයි හසික......"
"ස්ටාෆ් මිටින් එකක්ලු..... මම ආවෙ ඔයාටත් කියන් යන්න....."
"ඇයි දන්නෙ නැ නෙද..... ඔහොම චුට්ටක් ඉන්නකෝ මමත් ඉක්මනට එන්නම්....."
හසික ක්ලාස් එකෙ දොර ලග එහෙම්ම ඉද්දි මම පංතිය ඇතුලට ආවා.
"සරු.... මෙතුන්.... මේ පෙපර්ස් හැමොම එක්ක බෙදාගෙන මන් එනකම් දග නොකර එක කරන්න ඔනි හොදද....."
"හරි සර්....."
පංති නායකයෝ දෙන්නට පෙපර්ස් ටික දිලා මම ඉක්මනට හසික එක්ක එන්න ආවා. ස්ටාෆ් මිටින් කියලා තිබ්බත් මහ ලොකු දෙයක් කතා කරෙ නැ. ප්රින්සිපල් විශ්රාම යන නිසා උත්සවයක් තියෙනවාලු. එකට ප්රයිමරි එකෙනුත් ළමයින්ගෙන් අයිටම් දෙක තුනක් ඔනි කියන්නෙ. එකත් තුන හතර වසර වලින්.
දැන් ඉතින් ඔක්කොම වැඩ නතර කරලා පොඩි උන්ට නටන්න උගන්නපන්කෝ. මමනම් ආසම නැති වැඩක්.
මම පංතියට එද්දිත් ළමයි ටික පාඩුවේ පෙපර් එක කරනවා. ඒ නිසා එයාලට බදාවක් නොවෙන්න මම ගිහින් පාඩුවේ ඉද ගත්තා.
වෙලාවකට මේ ශ්රේණි ප්රධානි උන එකත් හෙනම වදයක්. දැන් ඉතින් තුන වසරෙන් දෙන අයිටම් දෙක මොකක්ද. නැටුමක් දුන්නත් එක මේ ළමයින්ට පුරුදු කරන්න එපැයි. ඊට ඉස්සර වෙලා දෙමාපියන්ගෙ කැමැත්ත ඔනි. අනේ මන්දා බලමුකෝ මොකක්ම හරි.
YOU ARE READING
මාගේ සද නුඹදෝ ✔
Fanfictionමට ඔනි නැ බන් උබට හදක් වෙන්න..... මට ඔනි හදක් වගෙ ඉන්න උබව දරා ගන්න අර විසල් අහස වෙන්න......... 🚫 කතෘ අවසරකින් තොරව උපුටා ගැනිම, කොටස් වශයෙන් පල කිරිම තහනම් 🚫