Chapter 28

12 2 0
                                    

Chapter 28

"Where are you gonna study for med school?" Jax asked.

"UP Manila." I said and his eyes twinkled.

"Talaga?!" He excitedly said as I nodded. "You're finally closer!" He exclaimed as I laughed.

I just graduated from SLU and right now I'm in our family house here in La Union with this clingy man.

"So? Where are you staying?" He asked.

"A unit just close by UP." Kako naman at tumango siya.

"I'll visit you every day." He grinned.

I sighed at his remark. "No need to do so." I said as he pouted.

"But I want to." He said.

Napairap naman ako. "Bahala ka." Kako naman at ngumiti siya.

Habang naglalakad ako papunta sa cafeteria ng school, biglang may lumitaw na ulo sa harapan ko.

He smiled. "Hi!" He suddenly said which almost made me jump in fear. Tangina?

Ngumiti naman ako nang pilit. "Hi." Nag-aalangan na bati ko.

Bigla-bigla nalang sumusulpot. Kabute ba itong si kuya?

"I'm Clint Torres. I sat behind you in Anatomy today." He said with a smile. "Desiree, right?"

Tumango naman ako. "Oo. Now if you may excuse me." Kako at lalampasan na sana siya.

Lumipat siya sa pupuntahan ko kaya sinubukan kong maglakad sa kabila at humarang na naman siya.

Naiinis na ako kay kuya. Para na kaming naglalaro ng patintero dito, mukha na kaming tanga.

I sighed and looked at him with a fake smile plastered on my face. "Anong kailangan mo sa'kin?" Tanong ko sakaniya.

He just shrugged. "You see, I find you really interesting, but not in a romantic way, okay?" He said as I frowned. "We should be friends." He declared. Wow, paladesisyon.

I mentally rolled my eyes. "Unfortunately, I am not interested at all." Sabi ko at aalis na naman sana noong hinarangan niya ang dadaanan ko.

Inuubos ni kuya ang natitirang pasensya ko sa araw na ito. "I really think we should be friends, though." Nakakunot noong sabi niya.

"I think we should not." Sabi ko naman at ngumiti nang peke.

Magsasalita na naman sana siya noong may tumawag sakaniya. Noong kinausap niya ang taong tumawag sakaniya, agad-agad akong umalis.

Nakakainis siya, sana hindi ko na siya makita bukas.

Pero kahit anong dasal ko talaga kay Lord noong gabi, ayaw niyang tuparin. May ginawa ba akong masama ngayong buwan na ito? Wala naman sa pagkakaalam ko ah?

"Hi!" He greeted me again.

Napabuntong hininga nalang ako. "Hi. Ano ulit kailangan mo?" Tanong ko at ngumiti naman siya.

"We should be friends." Sabi niya ulit. Naikuyom ko ang kamao ko sa inis.

Ngumiti ako nang peke. "No." Kako at umalis na sa room.

I told Jax everything and he bursted out laughing. "He's a friend of mine. He's really annoying and he'll be more annoying when you entertain him." He shrugged as I sighed.

Hassle naman.

Two weeks went by and he was still bothering me about being his friend. Wala ba siyang ibang taong pwedeng istorbohin? Like, ayaw niya ba makipag-kaibigan sa ibang tao?

Sudden Disturbance (TRF #5) Where stories live. Discover now