TIKIRTI

149 8 0
                                    

Sanırım çok erken kalkmış olacaktım ki hava daha aydınlanmamıştı. Normalde alarm sesine dahi zor uyanan ben nasıl olmuştu da bu saatte kalkmıstım. Yanilmiyorsam pazartesi sendromu olması büyük etkendi. Dün gecede birşey yemememin vermiş olduğu mide ezilmesiyle artı bide gurultuyla yataktan çıkmaya karar verdim. Merdivenleri yavaş yavaş inerken son basamağa geldiğimde 6 yaşımdan beri yaptığım zıplamamı gerçekleştirdikten sonra kendimle tekrar tekrar gurur duyup mutfağa doğru yöneldim. Annemin evde olmaması işimi cok kolaylaştırdı. Çünkü genelde sigara içmek istediğimde hep aynı tepkiyle karsilasirdim. Yine mi Aslı! Bütün evi kokuttun yeni yıkadığım perdelerim yine is kokmaya başladı hizmetçin mi var senin burda heey kime diyorum ben. Hep aynı seslenirdi bana. Çok erken bir saat olmasından ötürü dışarıya bir sessizlik hakimdi. Normalde korkmazdım yani annem olsa ama yanlızdım ve bi ses işitmek iyi olurdu diyerek telefonumu elime alıp rastgele bi şarkı secmeye calistim ama secerken elimden kayıp düşen telefonuma özürlerimi sunuyordum. Ben telefon olsam hayatta benim elime düşmek istemezdim diyerek iç geciriyordum. Ve disaridan bakilsa o kadar saçma salak bi haldeyimdir ki şuan tahmin edebiliyorum. Kendi kendime ufak çaplı bi kahkaha attıktan sonra sonunda şarkıya tıklayabildim. Hafif kisarak bende sarkiya eşlik etmeye cabaliyordum. Bir yandanda sigara mi yakiyordum. Zehirimden bir kaç nefes aldiktan sonra kendime bi kahve yaptim. "Heey neydi bu böyle? Cidden annemin dediği kadar varmış. Acaba içmeyi mi bilmiyorum ben" diye kendi kendime söylenirken kahvemi yudumladım. Hala neredeyse güneş ışınlarını göstermemişti. Kendi kendime düşüncelere dalarken bildirimlerime baktım sesli okuyordum. "Hmm deniz ne demiş? Uyudun mu koalaam sırıtık. yok uyumadim ama sana yazasımda gelmedi" diye kenara kaydirdim. Whatsapptan mesaj gelmiiss hemde 702 tane kesin hepsi gruptandır diye umursamayıp kaydiricakken aşağı doğru indirdim. İki tane bilmediğim numaradan mesaj vardi hemen tikladim ve ilk işim ekran resmine bakmak oldu durumu gizliydi son görülmesi de öyle resme baktigimda cikaricak gibiydim. Sonra mesaja baktigimda "Yazdan bu yana görüşemiyoruz bu yeni numaram eskisini sil." ikinci mesajda ise "Belki tanimazsan diye söylüyorum Gürol ben." yazmisti. Heh şimdi oldu cikardim. Bak sen şuna ne de taş olmuş derken arkamdan bir ses duymamla sicramam bir olmuştu. Bildirimlere o kadar dalmistim ki müziğin durduğunu, sigaramin kendi başına kül ola ola söndüğünü, kahvemin sogudugunu farkedememistim. Evde yanlizdim annem teyzeme gitmişti üç, dört gün daha sürerdi dönmesi o olamazdı. Eee neydi o zaman derken sanki çok cesurum edasında etrafı kolacan etmeye başladım. Kedi falanmiydi acaba diye bahçe kapisina doğru ilerlediğimde kapinin yarim acik olduğunu gördüm ben mi acmistim acaba? Bunu düşünecek vakit yoktu şuan. Tekrar bakindim kimseyi göremeyince kapiyi yavaşça kapattim ve kitledim. Ortalıkta bulunan izmaritler bardaklar vs. Herşeyi halledip yukarı doğru ciktim saate baktigimda okul için bir 45 dakika kadar zamanim vardi. Çok çalışkan bi öğrenci sayilmasam da ben bi doktor kiziydim. Annem doktordu ve okumami basarili olmami fazlasiyla istiyordu belki onun gibi doktor belki de çatışma da şehit düşen bir polis kizi olmamin verdiği gururla polis olmami isterdi. Ama ben küçüklüğümden beri dansa ve müziğe meraki olan bi insandim. Belki de sansimi konservatuar da denemeliydim. Son senemdi sinavlarim vardı. Anneme yük olmamak için de bursluluk sinavlari icin kayit tarihlerini arastiriyordum. Bu arada yukari cikmaya devam ediyorum derken merdivenlerin başında odamın içine doğru bi gölge gördüm. İşte şimdi mübarek totom tutuşmaya başladı. Polis kizi olmamin cesaretimde hiç etkisi yokmus şuan onu net anliyorum derken acaba aklimin bana bi oyunumu diye kafami odamdan içeri daldirdigimda gördüğüm yüzle çığlığı basmıştım. Elini ağzıma tıkamakla meşguldü ayni zamanda belimden kavrayip kendine ters cevirmisti. Kollarinin arasında debelenmem kesinlikle bir işe yaramiyordu hayvan gibiydi. Kulağıma eğilip "Agzini açarsam bagirmayacagina söz veriyormusun" dediğinde sakince basimi sallamakla yetindim. Elini çekti ama hala beni tutuyordu. Yavaşça arkami dönmeye calistigim sirada gözlerine dikmiştim gözlerimi. Aslında hem korkuyordum hemde sinirliydim üstelik nefes nefeseydim ama bir dakika ya ne kadar güzel gözlere sahip derken bakismamizi ve sessizligi bozan konuşmaya devam etmesi olmuştu. Elini alnima koyup telasli olduğu her halinden belli olan kas yigini " Ben özür dilerim gerçekten, korkma benden hirsiz falan degilim sadece pesimde adamlar var bahçe kapisini acik bulunca içeri girdim uyanik olduğunu tahmin edemedim seni görünce de telas yapip yukarı ciktim." Anlar biçimde basimi sallayıp cigligi basmaya devam etmistim sasirmisti ne olmustu diye tedirgince bakarken sustum. Bu sirada gün aymaya güneş ışınlarını saçmaya baslamisti " ne sencede böyle olmam nornal değil mi her gece bi yabanciyi odamda basmiyorum heralde" diyerek sakince cevap vermistim. Acaba deli mi diye bakis attigini anlamiyorum saniyorsa yaniliyor. " O zaman daha sicak bi giriş yapalım. Ben Buğra Ender Devran. 21 yasindayim. Ve tekrar özür dilerim evine girip seni korkuttugum için." dedi ve elini uzatti. "Bende Aslı İnanç. 19 olmak üzereyim. Şuan bir sorun teskil etmiyo yanliz daha iyi bir tanisma olmaliydi diye düşünüyorum. Baya siradisi oldu." diyerek havada kalan eline karsilik verdim. Sıktım aşağı yukari salladigimda ikimizde tebessüm ediyorduk. Allahim onlar ne güzel gözlerdi derken gözüm duvardaki saate takilinca dersin başlamasına sadece 10 dakika kaldigini gördüm. Hafif bir cigliktan sonra "okula gec kaldim" diyebildim kendimi banyoya atarken. Ne kadar rahattim öyle evimde belki hirsiz belki katil olabilecegi şüphesi tasiyan bi adamla yanlizdim ve giyinmek icin banyoya girmistim üstelik sadece 10 dakikam vardı Aman Allahim şuan 9 kaldı. Hemen giyinip saclarimida hafif toparladiktan sonra gözüme hafif bir rimel ve parlatici sürdükten sonra tamamdim genelde sadelikten yanaydim. Ciktigimda karsimda yine ayni adi Buğra olan kas yiginiyla karsilasmistim. "Bana gülümseyerek tanistigimiza memnun oldum ben gitsem iyi olucak sende epey gec kaldin eğer adamlardan kacmiyo olsaydim seni arabayla birakirdim tekrar özür dilerim" derken benim cevabimi beklemeden cikmisti üstelik cikarkende görüşürüz demişti yaniiiii son görüşmemiz olmayacakti. iyi de neydi bende ki bu sevinç... Sahi adamlardan niye kaciyordu acaba? Saate tekrar baktigimda sadece 5 dakikam vardı. Ve ben resmen usain bolt edasinda evden cikmistim.

BAŞ BELASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin