Hatırlamayanlar için, Isagi'nin komadan çıkıp eve dönme tarihi 25.07.23, yaklaşık 6 ay komada kaldı.
***
17.11.21
İnsanlar sanırsam günlüklerine genelde "merhaba günlük" ya da "selam günlük" diye başlarlar ama ben çok özgün birisi olduğum için bu klasik cümleleri kullanmayacağım. Aslında nasıl başlamam gerektiğini de bilmiyorum, hiç düşünmedim. Sadece dedim ki ben günlük tutacağım ve şu an buradayım. Sana söz, sonraki sayfaya özgün bir açılış cümlesi ile başlayacağım.
Bu ilk sayfada neyden bahsedeceğimi çok iyi biliyorum ama, sevdiğim çocuktan bahsedeceğim. Aslında günlük tutmaya karar verme sebebim de saçma bir şekilde bu. Gelecekte ne olacağını bilmiyorum, belki kavuşuruz belki kavuşamayız. Ona olan sevgimi bu sayfalara aktarmak istedim, böylece gelecekte açıp baktığımda ya "Eskiden sevdiğim bir çocuk varmış" diyerek tek başıma okurum ya da "Seni nasıl seviyormuşum bak" diyerek sevdiğim çocukla okurum.
Çocuğun adı Meguru. Bachira Meguru. Gönlümün sultanı, yakışıklı prensim, kodumunun kalp hırsızı.
Tamam, sondaki biraz ağır oldu sanırım.
Ama n'apiyim? Çaldı kalbimi geri vermiyor. Gözleri çok güzel, hele ki o gözlerle gülünce güneşi andırıyor. Sıcacık, pasparlak... Bir arkadaş grubundayız ama benim onu arkadaş olarak görmediğimi kimse bilmiyor, bu çekingenliğim sayesinde kendisi dahil kimse de bilemeyecek sanırım.
Of of, ne yapmalıyım?
Bazen bana ilgili davranıyormuş gibi hissediyorum ama sonra bu ilgiyi herkese verdiğini hatırlayınca kendime aptal olmamam gerektiğini de hatırlatmak zorunda kalıyorum.
_
23.11.21
Selam bro
Bir sonraki sayfada özgün bir açılış yapacağım demiştim bak. Bu devirde günlüğüne kim "bro" diye hitap ediyor?
AY BOŞVER AÇILIŞI FALAN DA BUGÜN ÇOK GÜZEL BİR ŞEY OLDU
BANA GÜLÜMSEDİ
O HERKESE GÜLÜMSÜYOR DA BU SEFER BANA DA GÜLÜMSEDİ
A bir dakika bir farkındalık geldi. O her zaman gülümsüyor ve herkese gülümsüyor, bu da o gülümsemeyi bana özel bir şey yapmaz ki...
Lanet olsun.
Ama banane o an bana bakarak gülümsedi.
Teneffüs arasında arkadaşlarla toplanmış muhabbet ediyorduk(kesinlikle hocaların dedikodusunu yapmıyorduk). Chigiri geçen hafta müdür yardımcısıyla beden hocasını otel odasında nasıl bastığını anlatıyordu.
Anlatmayı bitirdiğinde hepimiz gülerken bir ona bakayım dedim, bir baktım o da bana bakıyor hem de gülümseyerek, kalbim uçtu yerinden resmen. Çok güzel gülüyor sevdiceğim... Aşıkken arkadaş gibi davranmak çok zor...
Ona bakınca dersiniz ki sanat eserine bakıyorum, o derece bir güzelliği var.
Şimdi 1 hafta boyunca gülümseyişini düşünüp yerimde tepincem.
Acaba o gülüş bana mı özeldi?
Bilemedim.
_
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑬𝒓𝒂𝒔𝒆𝒅 𝑴𝒆𝒎𝒐𝒓𝒊𝒆𝒔 | Rinsagi
FanfictionBaşınızdan geçen bir olay sonucu komaya girdiğinizi ve hafızanızı kaybetmiş bir şekilde uyandığınızı düşünün. Hiçbir şey bilmiyorsunuz, bu hale nasıl geldiğiniz hakkında hiçbir fikriniz yok. Ve zaten karmaşık olan zihniniz, gizemli bir çocuk sayesin...
