DEYFE☆ BÖLÜM5

355 40 19
                                    

"Deyfe'nin dizleri
kanamazdı

Deyfe'nin dizleri sırılsıklam
olurdu"

🕯

Omuzlarımda ağır yükler vardı. O kadar ağır bi yüktü ki bu, her geçen gün altında daha çok eziliyordum.

Hem mecazi anlamda hem de gerçek anlamda.

Gece zifiri karanlıktı.

Bütün mahkumlar uyumuştu.

Arkadaşlarım başları omuzlarımda uyuyorlardı.

Bir elimi ağzıma koymuş sıkıca bastırıyordum, sesim çıkmasın diye.

Omuzlarımı dik tutmaya çalışıyordum, sarsılmasınlar diye.

Ellerimle ayaklarımı sarmış titremelerimi durdurmaya çalışıyordum.

Fakat bütün bunlara rağmen gözlerimdeki yaşlar intihar ediyordu.

Ağlıyordum.

Acı omuzlarımdaydı. Uyuyamıyordum, bu acıyla uyuyamıyordum.

Koruyamamıştım. Belki onlar benimle buraya gelirken hiç tereddüt etmemişti, fakat ben bir söz vermiştim kendime, her ne olursa olsun ikisini de koruyacağıma dahil.

Sözümü tutamamıştım işte.

Omuzlarım acıyordu. Onlar benim omuzlarımda seve seve taşıyacağım yüklerdi. Onları hiçbir tehlikeye karşı koruyamıyordum, omuzlarımdaki seve seve taşıyacağım dediğim yükler altında eziliyordum.

Ama hayır.

Sesim çıkamazdı.

Omuzlarım sarsılamazdı.

Dizlerim titreyemezdi.

Ben yıkılarak ağlayamazdım.

Ben ancak karanlıkta sessiz bir şekilde gözyaşı dökebilirdim.

Ağzımdan tek bir hıçkırık bile çıkmadı fakat..

Dizlerim ağlamaktan sırılsıklam olmuştu..

Anne o gece gözlerimdeki bütün yaşlar intihar etti..

Baba o gece omuzlarım acıdı ama hiç sarsılmadı..

Anne Baba ; ben o gece dizlerim sırılsıklam uyumuştum...

•••

"Ayy, ben bu paçavraları asla giymem!"

"Ne getirdiysek giyeceksiniz! Kıyafet mi beğendireceğiz bir de sizi?"

"Hey hey, orada dur! Bunlara kıyafet dersek kıyafetlere hakaret olur"

"Tanrım! Siz insanlar nereden çıktınız ya başımıza?"

"Portaldan"

Birden büyük bir kahkaha tufanı koptu. Gözlerim kapalıydı ama yine de kaşlarım çatladı.

Bu sesler neydi sabah sabah?

"Off, kızım gerçekten sabah sabah kıyafetlere mi takıldınız? Açız biz burda aç!" Bu sesi tanıyordum Alavın sesiydi. "Hışt! Sen, iki bacak, kahvaltı nerede kahvaltı?"

"Unutun kahvaltıyı, akşama kadar yok size yemek falan"

Bir anda her taraftan itiraz sesleri gelmeye başladı. Gözlerimi sıkıca kapattım ve birden açtım. Böyle daha kolay açılıyordu. Ayrıca dün geceki başımın ağrısı hala devam ediyordu, çok az hafiflemiş olabilirdi. Büyük ihtimalle ağladığım için, ağrısı devam ediyordu.

DEYFE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin