OKUL VAKTİ =)

HAYAT İŞTE

MEDYA:DAMLA VE BATUHAN

SU

-Ne diyorsun sen lan!Kapa artık çeneni!Siktir git hayatımızdan!Ulan güvenmek istedim sana ya!Sen ne aşağılık bir insansın!Yürü git şuradan!

Sıla'yı saçlarından sürükleyerek Kaan'in evlerine girerken bulunan merdivenlerden fırlattım.

Sıla bağırarak aşağıya düştü.

-Geber!

dedim ve içeri girip kapıyı çarptım.

Kaan:

-Su!Kendine gel!Ne yaptın kıza!?Çekil şurdan!

dedi ve kapıyı açıp Sıla'nın yanına indi.

Yerde yüzüstü yatan Sıla'yı yerden kaldırdı.

Şaşkın bir biçimde Kaan'a baktım.

O ise Sıla'nın kolunu sıkı sıkı tutarak yukarı çıkarıyordu.

Yanımdan geçerken ters ters bana baktı.

-Hığğ!

dedim sinirle ayağımı yere vurarak.Lanet kız!

İçeri hızla girdim ve karşımda bir adet yaralı Sıla ve onun yarasına pansuman yapan Kaan'la karşılaştım.

Kaan pansumana devam ederken tek kaşım havada onlara baktım.

Kaan sonunda ayağa kalktı.

-Bir süre yat.Kırılmamış,ama yine de şişer.

dedi ve elindekileri ilk yardım kutusuna koydu.

-İki dakika da doktor kesildin,Kaan.Az daha elleseydin bacaklarını.Az gelmiştir sana!

dedim.Sinirle ellerimi göğsümde birleştirdim.

-Su saçmalıyorsun şu an.

-Saçmalıyorum öyle mi?

-Evet.Aynen öyle.

dedi Sıla'nın yanına giderek.

-O senin koynuna girmeye çalıştı ve sen geçmiş karşıma bacaklarına pansuman yaptığına sinirlendiğim için saçmalıyordun diyorsun!

-Bu onu merdivenlerden itmene neden değil ama!Ya kıza bir şey olsaydı!?

-Kötüye bir şey olmaz sen merak etme!

-Şu an çok çocukca davranıyorsun,Su!Tamam Sıla'da haklı değil.Ama bu yaptıkların çok çok çok saçma!Sadece gitmesini isteyebilirdin.

Dedikleri üzerine sinirim iyice arttı.Dün attığı mesaj da neredeyse Sıla'yı öldürecek olan Kaan şu an geçmiş karşımda bana onu savunuyor.

Gözlerim doldu ve bir Sıla'ya bir Kaan'a baktım.

-Sana Sıla ve yaralı bacaklarıyla iyi şanslar o zaman,Kaan.Bitti!

dedim ve koltuktan çantamı sinirle alarak kapıya ilerledim.

-Su!

diye arkamdan gelen Kaan'nı aldırmadan hızla merdivenlerden ilerlemeye başladım.Son üç basamakta Kaan'ın omzuma vurmasıyla düştüm.

Gözyaşlarım akarken kanayan bacağıma baktım.

Kaan:

-Özür dilerim.Amacım düşürmek değildi.

dedi ve kaldırmaya yeltendi.

-Bırak!Bırak beni!

-Su yapma böyle ya!