OKUL VAKTİ =)

SEVGİNİN GÜCÜ

ÖNCEKİ BÖLÜMDE BİR DÜZELTME YAPTIM.ÖLÜMÜ TEKRAR OKUYUN LÜTFEN.SU'YU ÖLDÜRDÜĞÜM İÇİN BİR KAÇ TEPKİ ALDIM VE BENDE GİDİŞATI DEĞİŞTİRDİM.

AMA KİMSE ÖLÜMSÜZ DEĞİL DKJBVDJGBFDJ ELBET ÖLCEKLER.NEYSE ANLAYIŞLA KARŞILAYACAĞINIZI UMUT EDİYORUM VEEE SİZLERİ ÇOOOK SEVİYORUUMMM :*

KAAN

Uyandığımda Okyanus'un uyuyor oluşunun rahatlığıyla kalktım.
Banyoya gidip yüzümü yıkadım.
Göz altlarımda ki morluk hala geçmemiş.Of ben bu tiple nasıl Su'yun yanına gidicem?
Gerçi 4 yıldır bitkisel hayatta.Doğumdan sonra yaşamaz denmişti.Ne haltlar yendiyse doğumda beyin oksijensiz kalmıştı ve Su bitkisel hayata girmişti.
4 senedir durumu iyileşe iyileşe ilerliyor.
Tanrı izin verirse iyileşecek.
Her gün Tanrı'ya bir mucize yaratması için dua ediyorum.
Okyanus'un "Babbaaa!"diye bağırmasıyla birlikte banyodan çıkıp odaya ilerledim.
"Geldim Oki!"
"Ya baba!Benim adım Oki diğil!Okyanuş!"
İtirazındaki tatlı sesle güldüm ve kucağıma alıp öptüm.
"Annem uyanacak mı?"dedi.
Konuşmaya başladığından ve Su'yun durumunu öğrendiğinden beri her gün her sabah istisnasız bu soruyu soruyor.
Gülümsedim ve "Evet.Elbette."dedim.Ama buna ben bile emin değildim.
Aşağıya indim ve Okyanus'u tezgaha oturttum.
"Ne yemek istersin?"
"İşe gitmiycek mişin?"
"Bugün,hayır.Yarın,evet."
"O zaman patetisli olmet yiyelim miğ?!"dedi heyecanla ellerini çırparak.
"Tabii ki yiyelim!"dedim ve ellerine ufak öpücükler kondurdum.
Ardından tencere ve tavaların olduğu dolaptan orta boy bir tava çıkararak ocağa koydum.Patetesleri çekmeceden çıkartarak lavobaya attım ve suyu açtım.
Yumurtaları dolaptan çıkararak bir kasenin içine kırdım.
O sıra da içeriden telefonumun çalma sesini duydum.
Okyanus'u tezgahtan alarak salona geçtim.
Düşer müşer şimdi ne olur olmaz.
Arayanın Batuhan olduğunu gördüm.

"Efendim,bro?"

"Napıyorsun?"

"Okyanus'la kahvaltı hazırlıyorduk.Sen?"

"Hastanedeyim.."

Duyduğum kelime tüm benliğimi uyuştururken zorlukla yutkundum.

"E ne olmuş?Gayet doğal bir şey?"

"Kaan,Su.."

Kalbim sıkışmaya başlarken zorlukla "Ö-öldü mü?"dedim kısık bir sesle ve Okyanus'a bakarak.

Hiçbir şeyden haberi olmayan bir biçimde elleriyle bir şeyler yapıyordu.

"Gelip kendin görsen daha iyi olur."

"Tamam.Okyanus'u hazırlayayım.Berfin Anneme bırakıp geleyim.

"Hayır,hayır.Onlarda burada.Damla,Deniz,Şimal,Kumsal,Arel ve Asel...Hepimiz buradayız.Okyanus'u da getir."

"T-tamam."Telefonu kapattım ve sehpaya koydum.

"Okyanus."

"Efendim baba?"

"Anneyi görmeye gidiyoruz."

1 Saat Sonra

Hastane kapısından girdik ve danışmaya ilerledik.

"Su..."Okyanus lafımı kesti ve "Şu çaylayr'ı,aynnemi,göycez."dedi.Danışman gülümsedi ve "Odayı biliyorsunuz."dedi.

Başımı salladım ve teşekkür ederek 189 numaralı odaya ilerledik.

İçeriden çıkan doktor Selim'le karşılaşmamızla durdum.

"Merhaba Kaan Bey."dedi gülümseyerek.

Şaşkınlığımı gizlemeye çalışarak "Mutlusunuz?"dedim.

"Tabii ki.Haberiniz yok mu?Su Hanım uyandı."dedi gülümsemeye devam ederek.

Beyin hücrelerim uyuşurken "NE!?"dedim ve hızla Okyanus'u çekiştirerek içeri girdim.

Herkes içerideydi ve Su canlı kanlı gülümsüyordu.

Okyanus bi Su'ya bi bana baktı.

Ben ağlamamaya çalışarak yanına ilerlemeye başladım.

Berfin Annem omzuma falan vurdu.

Su başını bana çevirdi ve elini yanağıma koydu.

Dokunuşlarını o kadar uzun süredir hissetmiyordum ki...

Gözlerimi kapadım ve başımı eline biraz daha bastırdım.

"Hayatım..."dedi Su çenemden tutup kaldırarak başımı.

Elini tuttum ve gözlerine baktım.

Uyanmıştı.O yaşamaya kaldığı yerden devam edebilecekti!Çocuğumuza sarılıp onu okula götürebilecek,yanımda uyuyabilecek ve sabahları öpücüğüyle uyanmamı sağlayabilecekti!

"Su!"dedim sıkıca sarıldım.

Ağlamaya başladık.Herkes "Ah,hadi ama!"gibisinden şeyler söylediler.

Burnumu çektim ve hırkama sildim.

O sırada Okyanus yanıma geldi ve paçamı çekiştirdi.

Su Okyanus'a bakınca birden gözleri büyüdü.

Bana baktı ve "Bu,o mu?.."dedi.Bende başımı salladım.

Okyanus "Aynne?"dedi ve yatağa çıkmaya çalıştı.

Su "Bebeğim!"dedi ve çıkmasına yardım edip kucağına oturtarak sarılmaya başladı.

"Bebeğim,bebeğim,bebeğim..."

-----

"Mutluluktan havalara uçabilirim!"dedim Deniz,Batu ve Emre Babamla kantinden oturuyorduk.

"Sonunda uyandı."dedi Deniz gülerek.

Çayımdan bir yudum daha aldım.

"Acaba ne zaman eve götürebilirim?"

"Doktor 2 gün daha hastanede kalsın dedi.Ne olur ne olmaz diye."

Başımı salladım ve "Hadi çıkalım.Gidermişlerdir hasretlerini yeterince."dedim.

Hepimiz kalktık ve odaya ilerledik.

İçeriye girdiğimizde kızlar gülüşüyordu.Okyanus'ta Su'yun yanında yatıyordu.Gülümsedim ve yanlarına ilerledim.

İkisininde alınlarını öptüm.

Kumsal"Şimdi Şu teyşeye ben deşem Okyanuş'un bana çektiydiklerini,Şu teyzem onu gebeytiy dşmi anne?"dedi Damla'ya.

Su "Ne yapmış bakalım bu şapşal?"dedi Okyanus'un bacağını cimcirerek.

Okyanus"Aaaa!İftiya valla iftiya!Yalancı pişlik!Sen bana neley ettin esas!"

Kumsal "Ya bi keş!Saçımı ikide bi çekip duyuyon,ben vuyyunca suçlu mu oluyom!?"

Bu hallerine gülerken Arel "Ya bebe misiniz siz?Azıcık büyüyün!Bakın bize-Asel'i işaret ederek-ne kadar da olgunuz."dedi havalı havalı.

Hepimiz kahkahayı bastık.Kumsal ve Okyanus,Arel ve Asel'e dil çıkardılar.

----

Sonunda içten kahkahalarla dolu bir günün ardından Okyanus'u Deniz'lerle yolladıktan sonra Su'yla beraber odada yalnız kalmıştık.

"Özledim.."dedim yanına uzanarak.

"Ben de.Kokunu,saçını,bakışını,dudaklarını,dokunuşunu....Herşeyini."

Burnumu yanağına sürttüm ve öptüm.

"Yorulmuşsundur.Dinen artık.Ben buradayım.Asla da gitmeyeceğim."

"Okyanus...Kocaman olmuş.Büyümesinde yanında olamadım."dedi gözleri yaşlarda dolarken.

"Şşş!Sakın böyle düşünme.Bak artık buradasın.Bizimlesin.Ötesi yok.Artık onun yanındasın."dedim ve dudağından öptüm.

Gözyaşının tuzlu tadı dudağıma değdiğinde çekildim ve alnından öptüm.

"Seni seviyorum..."dedi gözlerime bakarak.

"Ben daha çok."dedim ve üstünü örttüm."Uyu artık.Dinlen."