OKUL VAKTİ =)

OKYANUS

Merhaba arkadaşlar.Sizlere bir haberim var.Bu bölümden sonra 3 en fazla 4 bölüme final olacak.
Bir de @simalacar la beraber yazmaya başladığımız Cesur Yürek adlı çalışmamıza göz atarsanız sevinirim.Çalışmalarımda bulabilirsiniz.
BATUHAN
Hastanede 2 saattir Su'yun ameliyattan çıkmasını bekliyorduk.
Kaan kafayı yemek üzereydi.Berfin Annemin başı kıpkırmızı ve şiş gözlerle babamın omzundaydı.
Şimal,Deniz'i teselli etmeye çalışıyordu.
Damla ise hissiz hissiz yere bakıyordu.
Ben ise ağlamaktan bitap düşmüştüm.
Damla midesinin bulandığı ve tuvalete gideceğini söyleyerek çıktı.
Bende peşinden kapı önüne gittim.Son zamanlarda mide bulantısı artmıştı çünkü.
Bir de ona bir şey olursa kaldıramam.
5-10 dakika bekledim ama çıkmadı.
İyice endişelenmeye başlamıştım.
Kapıyı tıklattım.Ses gelmedi.Bende içeri girdim.
Damla kendinden geçmişti.Panik tüm bedenimi kaplarken sesimin yettiğince "Yardım edin!"diye bağırdım.
5 dakika sonra bir hemşire geldi.Allah'tan acil yakındı ve hemen götürebildik.
Doktor kalbini dinledikten sonra bir kaç bir şey yaptı.
Ellerimle başımı ovarken doktorun adımı söylemesiyle o tarafa döndüm.
"Batuhan Bey...Damla hanımın son zamanlarda mide bulantısı fazla mıydı?"
"Hıhım.Öyleydi."
"Bir idrar testi yapmamız gerekiyor.Damla Hanım birazdan uyanır.Uyandığı zaman beni görmeye gelin."
Başımı sallayarak cebimde titreyen telefonu elime aldım.
Kaan arıyordu.
"Efendim?"
"Neredesiniz?"
"Damla bayıldı.Onunla uğraşıyorduk."
"Bir şeyi yoktur umarım?"
"İdrar testi yapılacak işte.Uyanmasını bekliyorum."
"Su'yu çıkardılar.Bebekle birlikte."
"Ne!?Nasıllar?Durumları iyi mi?Aman Tanrım!"
"Sen ateist değil miydin lan?"
"Şu an sus bi!Nasıllar?"
"Gelin halledip işlerinizi.Öyle konuşalım."dedi.Ama sesinde bir acı hissetmiştim.
Üzgünce Damla'ya baktım.
Gözlerini aralamaya başlamıştı.
"Ne oldu?"
Yanına gidip başını okşadım.
"Bayıldın hayatım.Doktor idrar testi istedi.Kalkabileceksen hemen halletsek?Su ve bebeği çıkarmışlar."dediğimde gözleri büyüdü ve bir çırpıda kalktı.
"Hadi o zaman!"
Biraz sendeledi.Ama ben tuttum ve yürümeye başladık.
Doktorun verdiği kabı dolu bir şekilde verdik ve hemen bizimkilerin yanına gittik.
Hiç kimsenin yüzü gülmüyordu.
"Neler oluyor?"dedi Damla.
Kaan "Su ölecek..."dedi ve ağlamaya başladı.
Ayaklarımı hissetmemeye başladım.Tüm vücudum kırılma noktasına gelmiş gibi hissediyordum.
Zorlukla "Be-bebek?"diyebildim.
Berfin Annem "O iyi."dedi.
3 Saat Sonra
KAAN
Doktorun Su'yu görebilme izniyle içeri ilk ben girdim.
Makinelere bağlı olan,benim aşkımdan uzak Su'ya baktım.
Yanına yaklaştım ve gözlerimi sildim.
Elini tuttum ve konuşmaya başladım.
"Beni bırakmana anlam veremiyorum.Oğlumuz olduğu gün onu bana verip senin gideceğini söyleseydin hiç izin vermezdim.Ben sensiz ne yapacağım?"(Pera-Sensiz Ben ile okuyabilirsiniz bu kısımları.)
"Sevmem ben vedaları.Veda etmek istemiyorum.Ne olur yaşa!Lütfen!Bırakma beni!"
Biraz daha ağladıktan sonra kurumuş ve cansız duran dudaklarını son bir kez öptüm.
Sırayla ötekilerde girdi ve ben bebeğin yanına gittim.
Küvezde öylesine küçük,öylesine savunmasız duruyordu ki ona kızmamak elde değildi.
Masmavi boncuk gibi gözleri vardı.
Adının ne olacağı açıkça belli oluyordu.
Okyanus...
BATUHAN
Su'ya doğru düzgün olmayan bir veda ettikten sonra doktorun yanına gittik.
Sonuçlar çıkmış mı diye.
"Buyurun oturun."
Doktorun önündeki koltuklara oturduk.
"Bunu uzatmadan söyleyeceğim."
Yerimde huzursuzca kıpırdandım.Su'dan sonra birde Damla'nın acısını kaldıramam.
"Damla Hanım,siz hamilesiniz.Anne oluyorsunuz."dediğinde dünya durmuştu sanki.Beynimde yankılanan sözlerle "Afedersiniz!?"diye yüksek sesle konuştum.
Damla hiçbir tepki göstermeden elindeki sonuçlara bakıyordu.
"Sevinmediniz galiba?"diyen doktora
"Kardeşimi az önce kaybettik!Ve sebebi de yaptığı doğum!Anlatabiliyor muyum!?"diye bağırdım.
Adam şaşkınca bana bakıyordu.
Damla "Teşekkürler doktor bey.Kendinize iyi bakın."dedi ve beni çekiştirerek dışarı çıkardı.
"Bu.Bebek.Doğmayacak."dedim hırıltıyla.
"SEN NE DİYORSUN LAN!"diyen sese sinirle döndüm.Gelen Kaan'dı.
"Su'yun olayından sonra bir bebek doğurmasına izin vereceğimi sanmayın sakın!"dedim Kaan ve Damla'ya.
Damla ağlamaya başladı.
Yapamazdım.Ya ona da zarar gelirse?Ben o zaman ne yaparım.
Kaan "Batuhan!Bana bak oğlum!Eğer bu bebeğe bir zarar verirsen,ya da Damla'ya,işte o zaman seni bitiririm!O bir can!Katil mi olmak istiyorsun?!"diye omuzlarımdan sarstı beni.
Ardından "Yürüyün bu güzel haberi bizimkilere de vereceğiz."dedi ve ikimizi sürükledi.Damla hala ağlıyordu bende hala bu çocuğu istemiyordum.
Olmaz.Doğamaz.
Bizimkilere olanları anlatan Kaan bana dik dik bakmayı ihmal etmiyordu.
Herkes bizi tebrik etti.Şöyle bir günde bunu yaşamak hoş değil.
Deniz beni bir köşeye çektiğinde sarsıldım.
"Bak...Farkındayım korkuyorsun.Ama korkunun ecele faydası yok.O bir bebek,o bir can.Hangi yetki sonsuz onu katletmeye?Kendine gel Batuhan.O senin çocuğun olacak.Senin soyundan.Bunu nasıl kolayca silebilirsin?Kendine gel."dedi.
Başımı salladım.
Damla'nın yanına gittim ve kulağına üzgün olduğumu fısıldadım.Başını salladı ve yanağımdan öptü.
4 Sene Sonra
DAMLA
"Yaaa!Şaçımı biyaksana!Ayne!Okyanuş şaçımı çekiyo!"
"Ya bi şaçmalama beh!Ben napiim şenin biytli şaçını!Ay piş!"
Okyanus ve Kumsal'ı izlerken kahkahalarıma engel olamıyordum.
O sırada kapı çaldı.
Koşarak gittim ve açtığımda Kaan,Batuhan,Şimal,Deniz ve ikizler gelmişti.
"Hoşgeldiniz!Geçin hava soğuk."dedim ve hepsini içeri aldım.Arel ve Asel,Kumsal ve Okyanus'un yanına koştular.
Ama Kumsal Batu'ya,Okyanus'ta Kaan'a koştu.
Onlar oynaşırlarken bizde Şimal'le mutfağa geçtik.
"Nasıl gidiyor?"dedi Şimal.
Avukatlık Bürosundan direk buraya geldiği kıyafetlerinden belliydi.
"Esas senin nasıl?İşler,aşklar falan."dedim gülerek.
"Yeni bir bebek düşünüyoruz."dedi ellerimi tutarak.
"Aman Tanrım!Bu muhteşem!"diye bağırdım ve sarıldım.
Daha sonra akşam yemeğimizi yedik ve herkes dağıldı.Kumsal'ı uyuttuktan sonra Batuhan'ın yanına uzandım.
"Ne okuyorsun?"dedim elindeki kitabı incelerken.
"Makinelerle alakalı."
Canım kocam makine mühendisi olmuştu ve tam bir deli gibi makinelerle uğraşıyordu.
Gözlerimi devirdim ve kitabı elinden alıp komodine koydum.
"Uyuyalım artık."dedim ve başımı göğsüne yaslayarak uykuya daldım.