အ်ိုမီဂါအဖြစ်မွေးဖွားလာပြီးနောက်အားလုံးကငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

chapter 2

Chapter 2

ဖုယွမ်ကျိုးအနေဖြင့် "rut" ဟူသောအသုံးအနှုန်းကိုနားမလည်သေးသော်လည်း ယင်းက ကောင်းသစကားလုံးမဟုတ်သည်မှာ သေချာ၏။ အထူးသဖြင့် သူ့အတွက်ပင်။ ည့်

သူစိတ်နှင့်ကိုယ်ကပ်သွားပြီး ရှဲ့လင်ကိုအဝေးသို့တွန်းထုတ်လိုက်ချင်သော်လည်း ခေါင်းတစ်ခုလုံးလေးလံနေပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှာလည်း စိတ်အလိုအတိုင်းမလိုက်နိုင်တော့ပေ။

အကြောင်းအရင်းမသိရသော်ငြား လေထုထဲမှဝိုင်အနံ့က ပို၍ပိုကာပြင်းထန်လာရင်း သူ့အနားတွင်ရစ်သီနေကာ အသေးငယ်ဆုံးသောမွှေးညှင်းပေါက်တို့အထိပင် စိမ့်ဝင်သွားခဲ့သည်။

ဖုယွမ်ကျိုးမှာ သိပ်မကြာခင် အသိကပ်နိုင်လိမ့်မည်ဟုထင်ခဲ့သည့်တိုင် ပို၍ပင်ယစ်မူးလာခဲ့သည်။ အရက်အလွန်အကျွံသောက်လိုက်မိသကဲ့သို့ပင် လည်ချောင်းများကခြောက်ကပ်လာကာ နဖူးတွင်ချွေးများဖြင့်ရွှဲစိုလာခဲ့၏။

"ရှဲ့လင်..."

သူက သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို ခဲရာခဲဆစ်ခေါ်လိုက်စေကာမူ ထိုသူကိုကြည့်လိုက်မိချိန်တွင် တောင့်တင်းသွားရသည်။

ရှဲ့လင်မှာ အတိတ်ကဖြင့်ကွာခြားသွားခဲ့ချေပြီ။ ထိုသူက အပြစ်ရှာမရအောင်ချောမောသော်ငြား  သူ၏အေးတိအေးစက်စရိုက်ကြောင့် မျက်ခုံးများကပင် နှင်းမှုန်များဖြင့်ဖုံးလွှမ်းနေသလိုထင်ရပေသည်။ သူ၏အသားအရည်မှာလည်း ကျောက်စိမ်းပမာဖြူဝင်းနေကာ သူ၏မျက်လုံးက ည၏အမှောင်ထုပမာ မှောင်မိုက်လွန်းလှချေ၏။

သို့သော်လည်း ယခုအချိန်တွင် ရှဲ့လင်၏အမူအရာက အေးစက်မနေတော့ပေ။ သူက မျက်လွှာချ၍ ဖုယွမ်ကျိုး အားကြည့်နေခဲ့သည်။ နက်မှောင်နေသောမျက်လုံးများဖြင့် မျက်နှာမှာလည်းနီမြန်းနေပြီး အသက်ရှူသည့်အရှိန်မှာလည်း လျင်မြန်နေလေသည်။ သူ၏ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းမှာ စကားလုံးများဖြင့်ပင်ဖော်ပြမရပေ။

သူက ဖုယွမ်ကျိုး၏ပါးပြင်ကို ကြမ်းတမ်းစွာပွတ်သပ်နေပြီး သူ၏လက်ချောင်းထိပ်ဖျားများမှာလည်း ပူပြင်းနေလေသည်။ ဖုယွမ်ကျိုးမှာထိတွေ့ခံလိုက်ရသည်နှင့် သူ့ထံသို့အပူကူးသွားသလို မျက်နှာတပြင်လုံးပူနွေးလာရလေ၏။