chapter 70

175 17 1
                                    

Chapter 70
May 24, 2024
♎️Chapter 70

အဝေးမှရှန်းရှီကောမိဘများကိုကြည့်ပြီးသည့်နောက် သူတို့သည် ၎င်းတို့ကို မနှောင့်ယှက်ဘဲထွက်လာခဲ့လိုက်ကြသည်။ ဖုယွမ်ကျိုးစိတ်မှာ ကိုယ်ချင်းစာစိတ်နှင့် နောင်တတို့ဖြင့်ပြည့်နှက်နေလျက် ရှုပ်ထွေးပွေလီနေလေ၏။

ရှန်းရှီကောမိဘများမှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အင်မတန်ချစ်ကြသည်။ လူသုံးယောက်နှင့်မိသားစုလေးမှာပျော်ရွှင်ခဲ့သော်လည်း ရှန်းရှီကော၏အမေဖြစ်သူက နာမကျန်းဖြစ်နေပြီး အရာအားလုံးဖျက်ဆီးခံလိုက်ရသည်။ သူမကအတော်လေးသနားစရာကောင်းသည်။ ခင်ပွန်းသည်ဖြစ်သူ ရှန်းရှီကော၏အဖေသည်လည်း သနားစရာကောင်းသူပင်။ ထိုသူသည် ဇနီးဖြစ်သူကို ကောင်းကောင်းဂရုမစိုက်နိုင်ခဲ့၍ သူ့ကိုယ်သူအပြစ်တင်နေခဲ့ပြီး ယင်းက ရှန်းရှီကောအတွက် ဖျောက်ဖျက်မရသည့်အမာရွတ်ဖြစ်လာခဲ့၏။

ဖုယွမ်ကျိုးသည် သနားနေသည့်အမူအရာတစ်ခုမှမပြလိုက်ပေ။ ရှန်းရှီကောလည်း မလိုအပ်လောက်ဟုသူထင်မိသည်။သို့သော် ရှန်းရှီကောကသူ့မျက်နှာမကောင်းနေသည်ကိုသတိထားမိပြီး ပြုံးရွှင်သည့်အမူအရာဖြင့်နှစ်သိမ့်ပေးလာ၏။

"မပူပါနဲ့...အဲဒါကသူ့ရဲ့ရွေးချယ်မှုပဲလေ..."

ရောဂါရှာတာက သူ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ရွေးချယ်မှုတဲ့လား။

ဖုယွမ်ကျိုးက သူ့စကားကိုနားမလည်နိုင်ပေ။

"သူနေမကောင်းတာကိုပြောချင်တာမဟုတ်ပါဘူး..."

ရှန်းရှီကောက ဖြေလာခဲ့သည်။

"သူက သူ့ဘဝအတွက် အဖေ့ကို အထောက်အပံ့အနေနဲ့ရွေးခဲ့တာလေ...ဘာပဲဖြစ်လာလာ သူနောင်တမရဘူး..."

"ငါ...သူ့အတွေးကိုနားလည်ပါတယ်...ဒါကြောင့် ငါသိသွားပြီ..."

ထိုသူက မျက်လွှာချထားရင်းစိတ်ပျက်နေသည့်ပုံပေါ်သောကြောင့် ဖုယွမ်ကျိုးသည် အမေဖြစ်သူကိုစိုးရိမ်နေခြင်းဖြစ်မည်ဟုတွေးမိပြီး ကျောကိုပုတ်ကာနှစ်သိမ့်ပေးလိုက်သည်။

သူတို့သည် အိမ်တွင် အကြာကြီးမနေခဲ့ကြဘဲ ရှန်းရှီကောကအနီးတဝိုက်ကိုလှည့်ပတ်ပြခဲ့သည်။ သူတို့ကမ်းခြေကိုအတူသွားခဲ့ကြပြီး အတူတောင်တက်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းအပေါ်မှ မြို့လယ်ခေါင်ရှိမိုးမျှော်တိုက်ကြီးနှင့် မမေ့နိုင်စရာညရှုခင်းကိုငေးမောကြည့်ခဲ့ကြသည်။ သည့်နောက် တောင်ပေါ်တွင်စခန်းချကာ မီးပုံဖိုရင်းစကားပြောခဲ့ကြ၏။

အ်ိုမီဂါအဖြစ်မွေးဖွားလာပြီးနောက်အားလုံးကငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်Where stories live. Discover now