chapter 72

85 5 0
                                    

Chapter 72
May 24, 2024
♎️Chapter 72

ရှဲ့လင်: "ကိုယ်အန်တီ့ကိုဘာပြောလိုက်လဲသိလား..."

"ဟင်? ဘာပြောလိုက်တာလဲ..."

ဖုယွမ်ကျိုး နားထောင်နေလိုက်သည်။ မာမားဖုက သူတို့ဂိမ်းကိုရပ်လိုက်ရန်တိုက်တွန်းနေစဥ်က သူမသည် ရှဲ့လင်တစ်ယောင်တည်းကိုသာခေါ်ပြ အချိန်ယူကာစကားပြောခဲ့သည်။ ရှဲ့လင်က သူတို့နှစ်ယောက်ဘာအကြောင်းပြောခဲ့ကြမှန်း တခါမှမပြောပြခဲ့ဖူးသောကြောင့် သူ့မှာ အတော်ကြာအောင်သိချင်စိတ်ဖြစ်ခဲ့ရဖူးသည်။

"ကိုယ်က မင်းကိုသဘောကျတယ်လို့ သူ့ကိုပြောပြလိုက်တာ..."

ရှဲ့လင်ကပြောလာခဲ့လေသည်။

ဖုယွမ်ကျိုးမျက်နှာကပန်းရောင်သန်းသွားခဲ့သည်။ ယင်းကတည့်တိုးဆန်လွန်း၏။နောက်ရက်အနည်းငယ်အထိ သူထိုအကြောင်းကိုစဥ်းစားနေမိတော့မည်မှာ အသေအချာပင်။

"အန်တီက ကိုယ်မင်းကိုလိုက်ရင် ကူညီမယ်တဲ့..."

ရှဲ့လင်က ဖုယွမ်ကျိုးကိုငုံ့ကြည့်သည်။ ၎င်း၏လက်ချောင်းထိပ်လေးများက သူ့မျက်နှာတလျှောက် ပွတ်တိုက်နေလေ၏။

"သူကကိုယ့်ဆီက ကတိတစ်ခုတောင်းခဲ့တယ်..ကိုယ်တို့တွဲကြရင် အနည်းဆုံးကောလိပ်မရောက်ခင်အထိ ကိုယ်စည်းမကျော်ရဘူးတဲ့...ဒါပေမဲ့ မင်းကကိုယ့်ကိုအတင်းအိပ်ခိုင်းနေရင်တော့ ကိုယ်ကတိကိုဖျက်ရလိမ့်မယ်.."

သေဟ။

ဖုယွမ်ကျိုးမှာ ရှက်လည်းရှက်ပြီး ဒေါသပါထွက်သွားရသည်။ သူ့အမေက ယခုလိုအကြောင်းများကိုရှဲ့လင်နှင့်ပြောလိမ့်မည်ဟု စိတ်ကူးပင်မယဥ်ခဲ့ဖူးပေ။ ရှဲ့လင်က ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်းကိုထုတ်ပြောလာခဲ့သည်။ တိရစ္ဆာန်ကောင်...တိရစ္ဆာန်ကောင်။

"လစ်စမ်းကွာ...သွားတော့..."

သူသည် စောင်ကိုခေါင်းပေါ်အထိဆွဲခြုံလိုက်ပြီး ဒေါသထွက်လွန်းသောကြောင့် ရှဲ့လင်ကိုလည်းဆက်မကြည့်နေတော့ပေ။ ရှဲ့လင်ကမူ သူ့အားစောင်ပေါ်မှအသာပုတ်ကာ သူ့အကျီကို ခေါင်းအုံးအိပ်ရန်သတိပေးလာ၏။

အ်ိုမီဂါအဖြစ်မွေးဖွားလာပြီးနောက်အားလုံးကငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်Where stories live. Discover now