Chapter-75

99 8 0
                                    

Chapter 75

________

ကျောင်းရောက်သည်နှင့် တစ်ပတ်မျှအတန်းမတက်ခဲ့သောဖုယွမ်ကျိုးကို အတန်းဖော်များကဝိုင်းထားကြပြီး အားလုံးက သူ့ကျန်းမာရေးအခြေအနေကိုမေးမြန်းလာခဲ့ကြသည်။ ဖုယွမ်ကျိုးက ၎င်းတို့အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောခဲ့သော်လည်း အအေးမိပြီးဖျားနာခြင်းဖြစ်ကြောင်းလိမ်လည်ထားခဲ့သည်။ ယာယီအမှတ်အသားကိစ္စကို အလွယ်တကူထုတ်ပြောလိုက်ပါက ဟိုးလေးတကျော်ကျော်ဖြစ်သွားနိုင်သောကြောင့်ပင်။

သူသည်ကား ထိန်းသိမ်းရေးလည်ပတ်ကိုဝတ်ထားပြီး ဆေးလည်းသောက်ထားသည့်အပြင် ဖယ်ရိုမုန်းတားဆေးများကိုပါ တပါတည်းသယ်လာခဲ့သည်။ လည်ဂုတ်မှအမှတ်ရာကို နူးညံပြီး အသားရောင်နီးနီးဆင်တူသည့်ပလက်စတာနှင့်ဖုံးကွယ်ထားသောကြောင့် ဘယ်သူ့ကမှသူ့အပေါ်သံသယမဝင်ကြပေ။ သူ့အခြေအနေကိုသိထားသူက ယွမ်ယဲ့တစ်ယောက်တည်းသာရှိသည်။ 

"မင်းရောက်နေပြီပဲ..." 

ယွမ်ယဲ့က သူ့ကိုတွေ့သည့်အခါ ပြုံးပြပြီးဘေးတွင်ဝင်ထိုင်ကာ လက်ဆန့်ထုတ်၍သူ့ဆံပင်တို့ကိုထိကိုင်လာလေသည်။

ဖုယွမ်ကျိုးမှာ မသင့်တော်သလိုခံစားလိုက်ရပြီး နောက်ဆုတ်လိုက်မိသည်။ 

ယွမ်ယဲ့က ဖုယွမ်ကျိုးသည်ရှဲ့လင်နှင့်ဒိတ်နေသောကြောင့် သူ့ကိုရှောင်သည်ဟု မတွေးမိပေ။ အမှတ်အသားပေးခံထားရသောအိုမီဂါက အခြားအယ်လ်ဖာကနီးကပ်လာမှုကို ကြောက်နေခြင်းဖြစ်မည်ဟုယူဆပြီး ချက်ချင်းရပ်သွားလေသည်။ 

"ဆောရီး...ငါသတိထားပါ့မယ်..."

"ရပါတယ်..." 

ဖုယွမ်ကျိုးလည်း မရှင်းပြတတ်လေရာ စကားလွှဲလိုက်လေ၏။

 "ပြိုင်ပွဲဘယ်လိုနေလဲ...နိုင်ခဲ့လား..မင်းအဖေကရောဘာပြောသေးလဲ..."

"သေချာတာပေါ့...နိုင်လာတယ်လေ...ငါကဘယ်လိုလုပ်ရှုံးနိုင်မှာလဲ.." 

ယွမ်ယဲ့က ရယ်မောနေလေသည်။ 

"အဖေလား...သူဘာပြောနိုင်မှာလဲ...သူကငါသွားပြိုင်တာတောင်သိတာမဟုတ်ဘူး...ငါ့ကိုကျောင်းမှာပဲလို့ထင်တာလေ..."

အ်ိုမီဂါအဖြစ်မွေးဖွားလာပြီးနောက်အားလုံးကငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်Where stories live. Discover now