chapter 14

512 49 1
                                    

Chapter 14

ညစာစားသောက်ကြပြီးနောက် မိသားစုသုံးစုတို့သည် ဗီလာသို့ပြန်ရောက်လာခဲ့ကြ၏။ သို့သော်လည်း လူကြီးများက အိမ်ထဲမဝင်ကြသေးဘဲ ခြံအပြင်ဘက်တွင်လမ်းလျှောက်နေကြသေး၏။ ဖုယွမ်ကျိုးကလည်း ထိုအတိုင်းဖြစ်စေချင်နေခဲ့သည်ပင်။ ညစာစားနေသည့်တလျှောက်လုံး သူစိတ်ညစ်ခဲ့ရလေရာ စကားနည်းနည်းပြောပြီး အစားများများစားသည့်စည်းမျဥ်းကို လိုက်နာခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် ယခု မတော်တဆအစားများသွား၍ အစာကြေအောင်လုပ်ရန်လိုအပ်နေခဲ့သည်။

ရှဲ့လင်နှင့်ယွိဖေးတို့ အတူရှိနေခဲ့ကြသော်လည်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်စကားသိပ်မပြောခဲ့ကြပေ။ ယွိဖေးက ဖုယွမ်ကျိုးနှင့်စကားပြောရခြင်းကိုပိုနှစ်သက်သောကြောင့် ဖုယွမ်ကျိုးမှာ စိတ်ပေါ့ပါးသွားခဲ့ရသည်။

"ရှောင်ဖေးက နောက်တစ်ပတ်မှ အမှတ် ၁ အလယ်တန်းကျောင်းမှာစတက်ရမှာ..ရှောင်လင်နဲ့ယွမ်ကျိုးတို့ကပဲ သူ့ကိုအဖော်လုပ်ပေးကြဦး.."

ယွိဖေးအမေက ပြုံးနေလေ၏။

"ငါကပဲ အမြဲသူ့ကိုဂရုစိုက်လာခဲ့ရတာ..သူတို့နဲ့သာရှိနေရင် ငါစိတ်ချပါပြီ..."

"ယွိဖေးက ယွမ်ကျိုးထက်တစ်နှစ်ငယ်တယ်မလား...အထက်တန်းပထမနှစ်မှာပဲတက်သင့်တာပေါ့..."

ဖုယွမ်ကျိုးအဖေကပြောလာခြင်းပင်။

"ဟုတ်တယ်..ငါကျောင်းကိုကြိုပြီးဆက်သွယ်ထားလိုက်တာ..."

မာမားယွိကပြုံးကာဆိုလာသည်။

"သူကတစ်ပတ်နောက်ကျသွားပေမဲ့ ကိစ္စမရှိပါဘူး..."

"လောင်ဖု..မင်းနဲ့မင်းမရီးကတော့ တချိန်တည်းမှာပဲ ကလေးနှစ်ယောက်ကိုပျိုးထောင်ရတော့မယ်ထင်တယ်..."

ပါပါးရှဲ့: "ကျွန်တော်တို့ တစ်ပတ်အတွင်းပြန်ဖို့လိုတယ်...ရှောင်လီကလည်း စတူဒီယိုတစ်ခုထောင်ဖို့ပြင်နေတာဆိုတော့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့လိုတယ်လေ...အဲဒါကြောင့် ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်တည်းအိမ်မှာနေရင် လူကြီးတွေမရှိတော့ခက်နေမှာ..."

"မပူပါနဲ့..ကလေးတွေက ထိန်းရလွယ်ပါတယ်..ဘာမှလုပ်စရာမလိုဘူး..အိမ်က ကလေးလို မကပ်တတ်ပါဘူး...အဲဒီကလေးက ပြောဆိုရသိပ်ခက်တာ...ဘယ်သူမှကြည့်မနေရင် မိုးပေါ်တောင်ပျံသွားလောက်တယ်..."

အ်ိုမီဂါအဖြစ်မွေးဖွားလာပြီးနောက်အားလုံးကငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်Where stories live. Discover now