Gece öksürüğüm geçmeyince sabah gardiyanlarla doktoru görmeye gittik. Sanırım onlarda vademi doldurmak üzere olduğumu farkettikleri için iyi davranıyorlar bana. Doktor uzun boylu çelimsiz bir genç. Kalın gözlük camları olan gözlüğü var. Saçları yer yer beyazlamış. Bu ona yaşlı bir hava verse de ben onun aslında genç olduğunu biliyordum. Ama yaşama hevesi hiç yok gibi. Burada çalıştığı için mi yaşama hevesi bu kadar azaldı diye düşünmüyor değilim.
Doktor Hasan, meşhur stetoskobuyla uzun uzun dinledi ciğerlerimi. Zaten o öksür demeden ciğerim parçalanır gibi öksürüyordum. Ona kolaylık sağladığımı düşünüyordum aslında.İstemeden de olsa muayene bitimi hafifçe gülümsedim.
Ben koca göbeğimi artık sığmayan tişörtümle tekrar kapatmaya çalışırken; hüzün dolu gözlerle bana baktı Doktor Hasan.
-durumun gittikçe kötüleşiyor. Bunu böyle söylemek istemezdim; ama her şeyi bilmen en doğrusu dedi. Saygıdeğer doktorum bile hüzünle yaklaşıyordu bana. Gerçekten ölüm bu kadar yaklaşmış mıydı? Buna hazır mıyım değil miyim bilmiyordum. Gerçi böyle bir şeye hazır olabilir miydi insan…
-ne kadar var peki? dedim. İstemeden de olsa çatallaşan sesimle.
-çok kaldığını düşünmüyorum. Belki üç dört ay daha. Sizin gibi iyi birisinin neden burada olduğunu hiçbir zaman anlamadım Aziz Bey.
Gözlerim dolu dolu olmuştu. Yaşlılık üzerime büyük bir yük gibi bırakmıştı duyguları…
-tahmin ediyordum. Peki şu an bu durum için yapılabilecek bir şey var mı?
-öksürüğünün hafiflemesi için ilaç vereceğim. Ağrıların için de tabi. Bunlar durumu hafifletecektir. Uykuların nasıl?
-açıkçası uyuyamıyorum son zamanlarda.
-pekâlâ, bunun içinde bir uyku ilacı vereceğim. Geçmiş olsun diyerek gardiyanlara yöneldi.
Uzun zamandır kesmediğim sakallarım, karşımda gördüğüm aynadan göz kırptı bana. Uzun kırışıklıklarla dolu elimi sakallarımın arasından geçirdim. Bunu ne zaman yapsam Eldoris gülen gözleri ile bana bakar sıcacık bir öpücük kondururdu yanağıma. Bu anı anında geldiği gibi kayboldu. Yüreğime düşen sızıyı bende bırakarak…
Yavaş adımlarla hücreme geri döndük. Beni içeri kilitleyip geri gitti gardiyanlar. Yemek saatime daha var. İlaçları almak için yemek yemeği bekleyeceğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melek
RomanceAziz herşeyi geçmişte bırakmaya çalışan birisidir. Fakat kaçtıkları artık ayağına dolanmaya başlamıştır. Çok sevdiği aşkı uğruna vazgeçtiği şeyler yüzünden çok sevdiği insanı da kaybetmiştir. Ve ikinci bir şansı da yoktur. Herşey için çok mu geç...
