Eva oturduğu yerde kulaklarına kadar kızardı . ve hemen ayağa kalktı ben çayları tazeliyim dedi ve kaçar gibi çıktı büyük salondan kızlar kanepede biraz daha fısıldaştılar
- Müdür Anne Alina'ya dönerek böyle konulara karışmak bize düşmez değil mi dedi
Ama sesinde, kızgınlık yerine neşe vardı..O'da ,böyle bir birlikteliği istiyordu. Kendisinin yerine, Alina'nın böyle bir şeyi dillendirmesi, açıkçası hoşuna gitmişti.
- Evet Doktor ne düşünüyorsun Alina'nın söyledikleri konusunda dedi.
Doktor boğazında elma kabuğu kalmış gibi yutkundu birkaç kere ama sanki boğazındaki kabuk çıkmamış gibi kısık bir sesle
- Hangi konuda Müdür Anne diye sordu.
Kendini tutamayan kızlar aynı anda patlattılar kahkahayı onlara kızmak yerine Müdür Anne de ardından Doktor'da onlara katıldı elinde çay tepsisiyle odanın girişinde görünen Eva herkesin bir anda kahkaha sesine bir anlam veremese de yanlarına geldiğinde gülümseyerek O'da onlara katıldı.Güle oynaya bütün geceyi büyük salonda şöminenin başında geçirdiler.Doktor ayrılmak için hazırlanmaya başladı ki bu sefer de Müdür Anne dur bakalım Doktor dedi daha düğün tarihine karar vermedik, hep birlikte yeniden kahkaha attılar . Doktor ayağa kalktı büyük salonun çıkışındaki askıdan ceketini ve şapkasını aldı tam kapıdan çıkacakken geri döndü ve Eva'ya
- Benimle evlenir misin diye seslendi
Kızlarla birlikte ortalığı toplamaya çalışan Eva elindekileri yere düşürdü. Bir anda olduğu yerde kıpırdayamadı sağ gözünden bir damla yaş yanağına süzüldü. Ama konuşamıyordu
- Bu teklifin bir yüzük eşliğinde ve daha normal bir günde olmasını düşledim hep Eva dedi Doktor ama seni bu kadar severken senden uzak kalmaya artık dayanamıyorum Eğer bana evet dersen beni bu dünyadaki en mutlu adam yapacaksın
Müdür Anne'ye döndü Eva onay bekliyordu.. O'ndan başka, kimsesi yoktu.. Gözyaşları yanaklarından süzülmeye devam ediyordu.. Müdür Anne'de bu birlikteliği başıyla onayladı.. Bir anda Doktor'a doğru koşmaya başladı, tabi ki Doktor'da, O'na doğru hareketlendi. Birkaç hızlı adımdan sonra, buluştular. Doktor, Eva'yı, belinden yakalayıp havaya kaldırdı.. Kendi etrafında döndürmeye başladı.. Eva gözlerini kapattı, sanki bulutların üzerinde uçuyor gibiydi. Bir süre döndükten sonra durdu Doktor, Eva'nın gözlerinin içine bakarak, hala bir cevap vermedin dedi.
- Evet dedi Eva Evet seninle evlenmeyi kabul ediyorum
Sözcükleri bitmeden, öpüşmeye başladılar.Müdür Anne öksürerek müdahale etmese, sabaha kadar de öpüşeceklerdi .Müdür Anne'nin müdahalesiyle, birbirinden ayrılan çift biraz da çekinerek vedalaştı. Doktor, son kez salondakilere dönüp, bir şeyler söyleyecekti ki Müdür Anne susturdu O'nu
- Eğer içimizden herhangi birimize daha evlenme teklif etmeyeceksen şimdi gitmelisin Doktor dedi.
Biraz da utanarak
- Haklısınız Müdür Anne diyerek büyük salondan çıktı
Eva'da O'na giriş kapısına kadar eşlik etti. Doktor, havalara uçacak gibiydi.. O'da çok iyi biliyordu, böyle bir durumda konuşmak, hiç doğru olmazdı.. Ama, elinde değildi,atına doğru yürüdü.. Atının yelesini okşadı bir süre, gülümseyerek başını gökyüzüne çevirdi ve içinden, Şükürler olsun tanrım dedi.. Tüm bunları yaparken, Eva'nın O'nu giriş kapısının yanındaki, küçük pencereden izlediğini bilmeden. Kalbinin sesini gecenin sessizliği ile paylaştı..
