Hemen ayrıldım, büyük babamin evinden. Uzun zamandır görmüyordum Lucy'i Greka ayarlayacağım dedi ise ayarlar diye düşündüm. Eve gitmeliyim içim içime sığmıyordu şu yaşadıklarımdan sonra sanki yıllardır görmüyormuşum gibi geliyordu Lucy'i, Hızlı adımlarlarla caddeden karşıya geçtim evin yolunu tuttum. Aklımın her köşesinde Lucy vardı. Lucy'le bir gece dedim hep kendi kendime
Eve gelir gelmez, kimseye bir şey söylemeden, odama çıktım. Duş almalıydım. Akşam yemeği hazır olmak üzereydi, duştan çıktığımda saat 7'ye geliyordu. Sadece, bir saatim kalmıştı. Üzerime bir şeyler geçirdim, biraz parfüm sıktım aynada saçlarımı düzelttim biraz. Sonra, uçarak gibi indim merdivenleri, her gördüğüm ayna da durup kendime bakıyordum. Yemek masasında, herkes beni bekliyordu Annem bir taraftan yemekleri tabaklara koyuyor, bir taraftan da beni süzüyordu.
- Akşam akşam, ne duşu Kemal' dedi
Önce cevap veremedim, duraksadım, yutkundum, böyle bir soruyu bekliyordum ama, aniden sorulan sorular karşısında, her insan gibi donup kalmıştım. Bir an kendime geldiğimde,
- Büyükbabamin evine gideceğim dedim. Ağzımdan, böyle çıkıvermişti kelimeler,
Masada herkes bana bakıyordu. Akşamın bu saatinde büyükbabamin evinde ne işim olduğunu açıklamamı bekler gibiydiler. Aslında açıklanacak çok bir şey yoktu.Lucy'le buluşacaktım .Ama bu şekilde onlara söyleyemezdim
- Büyükbabamın tavan arasına baktım bugün bir sürü ıvır zıvır vardı dedim
Herkes konuşmam için beni bekliyordu.Çorbamdan bir kaşık daha aldıktan sonra
- İçlerinde çok güzel kitaplar var onları aşağı taşıyacağım dedim.Belki bu gece de orda kalırım diyerek devam ettim
Elimden geldiğince, doğal görünmeye çalışıyordum ama, kimse inanmamıştı o an babamla göz göze geldik.Sadece göz kapaklarımı indirdim lütfen diyordum içimden başka soru sorma, o da sanki beni duymuş gibi göz kapaklarını indirdi beni desteklemek için,
- Tavan arasında benim bahçe eldivenlerimde olması gerek onları da getir yarın Kemal' dedi
Rahatlamıştım bir an ağzımdan kaçıracağım diye korktum ki; Babam tam o sırada imdadıma yetişti. Yemek sessiz geçiyordu kimse hiçbir şey söylemeden önündekileri bitirdi ben bir taraftan atıştırıyor bir taraftan da saate bakıyordum saat yedi buçuk gibi ben çıkıyorum diyerek birden masadan kalktım tam kapıya yöneldim ki babam yanıma gelip kulağıma fısıldadı.
- Paran var mı Kemal'?
- Evet baba üzerimde biraz var
- Al sen şunu da yanında bulunsun
- Baba var ama gerek yok
- Al dedim Lucy 'e de selam söyle belki bir şeyler almak istersin gece için
- ?????
- Baba
- Hadi git şimdi
Kapıdan dışarı zor attım kendimi şu babamdan da hiç bir şey gizlenmiyor nerden anladı Lucy 'le buluşacağımı. Ama haklıydı üzerimdeki para çok değildi ve giderken ona bir şeyler almalıydım bir taraftan ana caddeye doğru ilerlerken bir taraftan da Greka'nın onun bir problem olmadan nasıl getireceğini düşünüyordum. Ana caddeden karşı geçtim tam karşıda uzun zamandır tanıdığım bir arkadaşımın çalıştığı bir çiçekci vardı. Hüseyin beni görünce gülümsedi ve dışarı çıktı
