Yüzükler için büyük bir kuyumcuya gelmiştik. Alyanslarımızı seçtikten sonra Altay'ın ısrarıyla tek taş bakmaya başlamıştık. "Küçük zarif bişey olsun istiyorum" kaşlarını çattı "ilk aldığımı çok sevmiştin. Ve gayet büyüktü." Boynumu büktüm "o ilkti ama:)"
Çok küçük olmayan ama abartısız bie tektaş aldıktan sonra yüzüklerimizi taktık ve arabaya geçtik. "Eee napalım istersin?" Dudak büzdüm. "Dolaşıcaksak hayır derim çünkü yoruldum." Gülümsedi.
"Aslında annem burdaymış. Seninle barıştığımızdan da haberi oldu tabii. Görmeyi çok istiyor yani eğer sende istersen" başımı olumlu anlamda salladım. "Biz ne zamandır görüşmüyoruz zaten. Senle ayrıldıktan sonra da haberleşiyorduk ama hiç görüşmedik gitsek iyi olur" bir kaşı havaya kalkmıştı. "Nası ya bunu annem niye söylemedi bana" dudak büzdüm "bilemem artık" başını sallayıp sırttıktan sonra arabayı çalıştırdı. Gözü sürekli yüzüklerimize gidiyordu. Telefonuma bakarken Altay'ın paylaştığını görüp gülümsedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Olması gerektiği gibi❤️
"Annenlere gitmesek mi?" Kaşları çatıldı bir anda. "Neden?" Ellerimle oynadığımı fark edicek ki elimi tutup arabayı sürmeye devam etti. "Bilmiyorum hamileliğimi onaylamazlarsa?" Gülümsedi. "Haberleri var merak etme" NE!
Ne ara haber vermişti. "Ne zaman söyledin!" "Öğrendiğim gün yanlarına gittiğimde anlattım güzelim."
Başımı sallayıp kendi içime çekildim. İçime su serpmeye çalışıyordum kendi kendime. "Pffff" "Nooooooldu yine yaaa!" Kulağım vardı ya. Artık yok
"Patlattın be kulağımı Altay! Gerginim sus işte" araba durmuştu. Aha valla geldik!
İlk defa tanışmıyosun nur kendine gel kızım.
Sen sus Allah için sus.
Kendi kendime konuştuktan sonra. Yanii iç seslerimle. Arabadan inip Altay'ın elini tuttum. "Sanki ilk defa tanışıyosun bee! Daha 2 aya kadar anne diyodun annee!" Haklı cocum.
Yukarı çıkıp kapıyı çaldığımız an Aybars kapıyı açıp Altay'ın kucağına atlayacakken beni görmesiyle donuş kaldı. "OHA YENGEM YİNE YEGNEM Mİ OLDUU"
İçerden gülerek Altay'ın annesi gelmiş ve bana sarılmıştı. Altayda Aybarsı kucağına aldığında içeri geçmiştik. Babasının da elini öptükten sonra ablasının yanına oturdum. "Yenge sen şimdi tamamen bizimlesin dimii?" Gülümsedim. "Evett tamamen sizinleyim" yanıma gelip sarıldığında dudağımı büzüp sarıldım. "Özlemiş misin?" Annesinin soruna yanıt verdi Aybars. "Hemde çookkk" saçını okşadım. "En çok neyi özledinnn?"
Kocaman gülümsüyordu. "Çilekli tatlınıııı" işte bu çocuk aynı ben ya. Çilek demişken ağızım sulandı. Hamileyim ya ben. "Evet... çilekli..." yutkunup babasının konuşmasına dahil oldum. "Eee ailen falan haberdar dimi yüzük işinden" haklı adam. "Yani mesaj attım. Aramaya fırsatım olmadı efendim." Kolum dürtülmüştü. "Babaya noldu?" Gülümseyip başımı salladım.
Yemekleri de burada yedikten sonra mutfak işlerine yardım ettin ve bir süre daha oturduk.
Kısa bir bölüm oldu sanki yaaa. Amaa bir haberim var!!
Bu kitaptan sonraki kitabımızda Mert Hakan'ın kardeşi rolunu almaya ne diyorsunuzzzz yorumlarda konuşup anlaşalım mı?❤️❤️❤️❤️
