***
KamerTansu (11.04 gönderildi.)
Oğlum burası çok güzel
Bir manzarası var sanki dünya dışı bir yerde gibi oluyorsun
Daha içeri girmedim bak öyle düşün
Gözümü alamıyorum
Cennet gibi yer anasını satayım unutulur mu bura
Şu an sana hak verdim
Malım aq ben
Manzaralı tarafa balkon yapmak kimin aklına geldiyse alnından öpeceğim
Duvardaki resimde cidden ben mi varım tanıyamadım kendimi
Hayatımda bu kadar gülümsediğim bir an hatırlamıyorum
Şuradaki masanın gözlerini ufaktan karıştırıyorum haberin olsun
Keşke açmasaydım
Bizim neden öpüştüğümüz fotoğraf çekmecenin gözünde çerçeveli bir şekilde duruyor? (11.04 gönderildi.)
Tansu
Neredesin allahın belası
Hangi cehenneme gittin
Vicdanın hiç sızlamadı mı
Babasından kalmış yapmayayım demedin mi
O bir gram olan acıma duygunda mı yok oldu
Sen sadece burayı değil her şeyi yakıp kül ettin
Nasıl yaptın
Bu kadar mıydı sözlerinin değeri
Üç kuruşluk adamsın
» Kamer kişisinden bir cevapsız çağrı
» Kamer kişisinden gelen çağrı
Reddedildi.
Telefonu aç
Arıyorum bu sefer reddetme
» Gelen çağrı
"Ne oldu? Neden öyle yazdın? Yakıp kül ettin falan dedin. Ayrıca neredesinki sen? Kime diyorum? Ses versene oğlum. Tan arkadan sesler geliyor ne oluyor konuşsana." duyduğu hıçkırık sesi ile duraksadı.
"Yakmışsın." diyebildi telefonun diğer ucundaki genç. Sesi oldukça kısık bir o kadarda çatallı duyuldu.
"Yapmadım, ben bir şey yapmadım Tansu. Yemin ederim elimi dahi sürmedim." kendini açıklama ihtiyacı duyuyordu çünkü kendide biliyordu ki karşısındaki çocuğun ona inanmak için sebebi kalmamıştı.
"Gözümün önünde yanıp kül oldu. Çocukluğum gitti, babam gitti, ben bittim Kamer! Anlıyor musun? Anılarım, hayallerim her şeyim yok oldu, senin yüzünden!" bağırması sebebiyle yeşil gözlerin sahibi sımsıkı kapattı gözlerini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çemberdeki Duman (B×B)
Teen Fiction•Yarı texting (Gay) +18 Beynindeki kist sebebiyle ameliyat olan Kamer'in son bir yılını ve sevdiği adamı unutmasıyla başlayan, geçmişini hatırladıkça gerçeklerin açığa çıkmasıyla aslında kim olduğunun farkına varır.