Çemberdeki Duman (B×B)

2.0

***

"Al abi şunları da." cebinde kalan son paketleride Ömer'e verdiğinde ellerini çırptı "Sağol kardeşim kesene bereket." hiçbir ifade olmayan yüzünde anlamsız bir karmaşa belirmişti "Yalnız abicim ben sana bu otuz kutu sigarayı verdim ama içim hiç rahat değil."

Adamın kendisini takmaması ile memnuniyetsizlik kapladı bedenini "Kamer, sen bu hastanede hemşire olmak nasıl biliyor musun?" ciddi üslubuna karşı ellerini cebine attı "Tahmin edebiliyorum diyelim."

"He iyi! O zaman susda laf etme." adamın elinde uğraştığı işlerden bunaldığını gördüğünden daha fazla üstüne gitmeden geri çekildi "Ahu seni bekliyor yukarıda."

"Tamam gideceğim de Tansu nerede?" etrafa bakındığında görüş açısında tanıdık bir esmer göremiyordu "Ben nereden bileyim sevgilin nerede?" gözlerini kapatmış nefessiz kalan ciğerlerine derin ve rahatlatıcı bir nefes çekmişti.

Bu muhabbeti ilerletme gereği duymadığından Ömer'e kolay gelsin diyerek acilden çıktı. İlerideki merdivenlere gidene kadar etrafına bakarak yürümüştü fakat sonuç değişmemişti. Aylin'le Emre'yi kantinde otururlarken Samet'i ise bir kaç kişiyle konuşurken görmüştü, cinsiyeti kız olan bir kaç kişi.

Kararlarını kıramadığından hastaneye birlikte gelmiş sonucundada bu şekilde her köşeye dağılmışlardı. Merdivenleri teker teker çıkarken dizlerinin ağrıdığını hissetmişti kumral, gerektiği kadar dinlenmiyordu bu yüzden olabilme olasılığı çok yüksekti.

Merdivenlerin sonunda vardığı, koridorun ilerisinde sağ taraftaki odanın kapısının önüne gelmiş. Girmek yerine cebinden telefonunu çıkarmıştı.

Kamer

Hastanede misin yoksa gittin mi?

(10 dakka önce gönderildi.)

Tansu

Hastanedeyim

Bir sıkıntı mı var

Şu ana kadar bir sıkıntı yoksa bile şu anda vardı. Mesajına on dakika geç bakacak kadar ne yapıyor olabilirdi 'Hastane' sınırları içerisinde?

Kamer

Tek misin?

Tansu

Hayır

Kamer

Kim var yanında?

Tansu

Ne oluyor amına koyayım

Benim omuzlarımdaki melekler böyle sorguya çekmiyor beni

Kamer

Cevap?

(5 dakika önce gönderildi.)

Bilerek bakmadığına adı kadar emindi. Ahu'nun kapısının önünde sinirli bir biçimde dikildiğinin farkındalığıyla kafasını telefondan kaldırmadan gözleriyle etrafına bakındı.

Kimsenin ilgisini çekmemiş olduğunu düşünürken neredeyse bütün yakın çevre ona anlamsızca bakıyordu. Göz göze geldiği yaşlı bir kadına gülümseyerek telefonunu cebine koydu "Umarım tahmin ettiğim kişiyle değilsindir Tan Efendi."

Kapıyı çalarak gel sesiyle içeri girdi. Hemen karşısında onu güler yüzüyle ayakta karşılayan uzun boylu kadına karşılık verdi "Oldukça toparlanmış görünüyorsun." ses tonundan bile anlaşılıyordu bu duruma mutlu olduğu.

"Sen olmasaydı şu an ölmüştüm Ahu abla." kadın masanın önündeki koltuğu gösterdiğinde Kamer'in söylediği bu cümleyi beğenmediğini ima eden bir tavır takındı "Saçmalama! Ayrıca hatırlıyor musun o zamanları? Verdiğim ilaçlar işe yarıyor mu?"