Kıskanç sevgilim

1.Bölüm

Yine aynı ses bu alarmdan sıkılmıştım kesinlikle değiştirmem gerekiyordu aslında değiştirsemde bir işe yaramayacaktı galiba ben bu Alarmı tdeğil erken kalkmayı sevmiyordum ama yapacak birşey yok okul zamanı!

İçimden hiç okula gitmek istemiyordum uykum vardı ve okul dünyanın en saçma kurumuydu 

Kalktım elimi Yüzümü yıkadım babam yine gitmeden önce kahvaltı hazırlamıştı çayımı yarısına kadar içtim ve birşeyler atıştırdım

annem ben altı yaşındayken önümde öldürülmüştü gözlerimle görmemiştim ama duymuştum zaten annemin ölümünden önce attığı son Çığlık sonrası duyduklarımı da unutmuştum ve korkudan 10 yaşına kadar evden dışarı çıkmamıştım o günden sonra Dışarıya attığım ilk Adımda korkudan ölecek gibi hissettim.

Annemin Ölmeden önce söyledikleri aklımdan çıkmıyordu sıcak ve şefkatli bir sesle " hoşgeldin" Demişti İlk başta herkes üzerime geliyormuş gibi hissettim ama daha sonra alıştım evden çıkmadığım süre boyunca eğitimimi evden sürdürdüm babam özel öğretmenler tuttu durumumuz çok iyi sayılmazdı ama babam benim için herşeyi yapıyordu sabahları işe çok erken gidip akşamları çok geç geliyordu çok nadiren erken geldiği oluyordu

üstümü değiştirdim lacivert etek üstüne beyaz Gömlek olan iğrenç okul formasını giyindim bu okulun formasını Seçen kişiye her gün içimden sövüyordum çok iğrençti üstümü değiştirdikten sonra saçlarımı Dağınık bir topuz Yaptım içinde sadece bir defter ve bir kalem olan çantamı aldım kulaklığımı taktıktan sonra ayakkabılarımı giyinip evden çıktım

Bir zamanlar neşeyle koştuğum sokaklardan sessiz ve yavaş yavaş yürüyerek durağa gittim ceren'i beklemeye başladım ceren benim 11 senelik arkadaşımdı ve ben evden çıkmadığım Günler'de bile bana destek olmuştu laf arasında şakayla Karışık birbirimize hakaret etsek de hiç kavga etmedik

biz 11.sınıfa gidiyoruz ve Ceren 10.sınıfın sonuna kadar başka bir okuldaydı ama sonra bizim okulumuza geldi ben onun gelmesine çok sevinmiştim ama o sürekli mert ten bahsediyordu Mert Ceren in eski okulunda hoşlandığı çocuktu ama Mert Ceren e hiç yüz vermemişti aslında Ceren güzel bir kızdı yeşil gözlü sarı Saçlı yuvarlak yüzlü sevimli bir tipi vardı ama birazcık kısa boyluydu Ceren geldi ve otobüse bindik Ceren biraz geç kalmıştı ama okul saatine kadar orda oluruz diye düşündüm

ben cam kenarına oturdum Ceren de Yanıma oturdu ben hala şarkı dinliyordum benim onu duyduğumu düşünerek konuşuyordu zaten Ceren in sustuğu hiç görülmemiştir

iki durak sonra başımı çevirdim ve EVET! Otobüse binmişti bu çocuğu senenin başından beri görüyordum ama hala tanışmamıştık benden bir karış uzun kumral ve Mavimsi gözleri olan yüz hatları belli  ileri derecede yakışıklı bir çocuktu ama hiç konuştuğunu veya gülümsediğini görmemiştim çok sert ve soğuk duruyordu yüz kasları her an gergindi sürekli yoğun siyah giysiler giyiniyordu bizim okulun hemen Yanındaki üniversiteye gidiyordu , galiba birinci sınıftı çünkü önceki senelerde onu hiç görmemiştim

Yanındaki arkadaşları sürekli birşeyler konuşuyordu ona birşey sorduklarında başını sallıyordu illa konuşması gerekirse çok Kısık sesle ve kısa cevaplar veriyordu arasıra göz Göze geliyorduk ama ben hemen Gözlerimi kaçırıyordum çünkü çok delici bakışları vardı bir iki saniyeden fazla bakamıyordum

okulun durağına gelmiştik otobüsten indik okula doğru Yürüdük okulun Bahçesine girince Şarkıyı kapatıp kulaklığımı cebime koydum Sınıflara gittik cerenle aynı Sınıfta değıldik Sınıfta sıralar ful dolu değildi ama ben yinede tek Başıma en köşede en arkada oturuyordum

zil çaldı ders matematik ti bu hoca bizim sınıf öğretmenimizdi ve sürekli bana neden tek oturduğumu soruyordu onca tek oturan kişi Arasında bana Kafayı takmıştı

bir kaç sefer Yanıma birini oturtmaya çalıştı ama hiç biri iki günden daha uzun sürmedi bu Yüzden bu Hoca'yı hiç sevmiyordum zaten seri katil tipi vardı neyse hoca yanında bir çocukla Sınıfa girdi kesin yeni çocuk benim Yanıma oturtmazsa banada dilek demesinler diye düşünürden hocanın sesini duydum

Kafamı ona çevirdiğimde beni gösteriyordu ve "dilek'in yanı boş oraya geçebilirsin"diyordu off bu adam bana karşı olarak yaratılmış çocuk Yanıma geldi ve oturdu göz ucuyla çocuğu süzdüm esmer kahverengi gözleri olan yakışıklı sayıla bilecek bir tipi vardı ama umrumda bile değil

10 dk geçti hoca benimle bukadar uzun süredir uğraşmıyor vay canına bu gün benim Şanslı günüm diye düşündüm

" bu soruyu da Dilek çözecekmiş değil mi "

dedi ömrüm boyunca hiç ders dinlemememe rağmen her sorulan sorunun cevabını biliyordum çünkü Konuları birkez okumam yetiyordu

tahtaya Kalktım soruyu çözdüm ve sırama oturdum yeni çocuk bana Şaşkın Şaşkın bakıyordu ona "ne bakıyon hiç mi zeki insan görmedin" bakışı attım ama sonra tekrar sıraya başımı koydum ve uyumaya başladım zil çaldı Ceren in Sınıfa girerken ismimi bağırmasıyla uyandım Gözlerimi araladım cerene baktım sonra tekrar kapattım

"dilek! Kalk kalk"

Yeni çocuk Yanımda değildi sonradan oda geldi Ceren önümdeki Sırada ters şekilde oturuyordu çocuk Yanıma oturunca Ceren tatbiki durmaz

"merhaba ben Ceren "

"Bende can"

"Yenisin galiba"

"Evet"
bu kız konuşmuş olmak için Konuşuyor ne demek yenimisin Görmüyor musun yeni işte başımı kaldırdım Öne Düşen saçlarımı geriye attım ve bir cerene bir cana baktım

"Günaydın"dedi can ve Ceren ona dönerek

"Onun için hiç gün aymaz sürekli uyur" dedi

"Ha ha ha çok komik" dedim zil çaldı Ceren sınıfına gitti tüm gün uyudum birinin beni dürtmesiyle uyandım

"Okul bitti biraz gitte evde uyu" diyen can a baktım ne ara çıkış saati gelmişti

neyse can bizim bir üst sokağımızda oturuyormuş o Yüzden bundan sonra hep birlikte gidip gelicez Ceren i de Alıp durağa gittik oda oradaydı yine çok sert duruyordu otobüs gelince hepimiz otobüse bindik

oturacak yer yoktu ama bizden başka ayakta kimse de yoktu cam kenarına geçtim Ceren de tam Karşımda durdu can ın telefonu çaldı o telefonla Konuşurken ben kulaklıklarımı taktım ve her zamanki gibi onu izlemeye başladım ama bir saniye yakalandım başımı çevirdiğimde Ceren bana bakıyordu

"nereye bakıyorsun sen"

"Hiç" dedim dışarıyı seyretmeye başlarken
"Hı hı tabi "

"Ceren"

"Tamam"
bir an vazgeçti sandım ama Ceren bir açığımı Bulduğu zaman hiç durmazdı

"Sen bakmıyorum diyosun ama o şuan sana bakıyor"

dedi başımı çevirdim ve evet haklıydı bana bakıyordu ve gülümsüyordu aslında galıba bana öyle geldi diye düşündüm varla yok Arasında bir gülümsemeydi o Sırada can yanımıza geldi

"Kimden bahsediyorsunuz"

"Şuradaki çocuk varya dilek i ona bakarken yakaladım sonra bir baktın oda dilek e bakıyor" ah be Ceren tut şu çeneni

"Hangisi şumu " dedi can onu göstererek cerende evet anlamında başını salladı can gülerek bize baktı ve

"O benim kuzenim " dedi