26

0 0 0
                                    

Yavaşca doğrulan Hyunjin yanında uyuyan sarışına bir göz atacaktı. Tabii yanında olsaydı.

Yine sabah sabah erken uyanmıştı. sarışın ve Hyunjin'in yanında değildi.

Hyunjin: Felix! Aşağıda mısın?

Bir ses duymayınca endişelenerek aşağıya inmişti. İlk önce salona sonrada mutfağa bakmıştı lakin sarışın yoktu.

Felix: Hyunjin bir şey mi arıyorsun?

Hyunjin merdivenlerden inen Felix'e baktı.

Hyunjin: Neredeydin?

Felix'in yanakları kızarırken yüzünü başka bir yöne çevirmişti.

Felix: Şey, dünkü yaptığımızdan dolayı odayı toplamıştım.

Hyunjin hızlı adımlarla Felix'e hazırlanmaları gerektiğini söyleyerek yukarı çıkmıştı. Onun aksine rahatca yukarı çıkan Felix kombinini çoktan hazırlamıştı.

Felix: Ben üzerimi değiştirmeye gidiyorum.
Hyunjin: Burada değiştir. Sonuçta her yerini gördüm Felix.

Onu başıyla onaylamış ve giyinmeye başlamıştı, sarışın. Hyunjin normal bir şeymiş gibi kendine kombin hazırlamış ve Felix'in yanında değiştirmişti.

Felix altına dizinin biraz üstünde kalan bir şort ve üzerinede beyaz bir tişört geçirmişti. Hyunjin altına bol bir pantolon ve üzerine de Felix gibi beyaz bir tişört geçirmişti.

Hyunjin: Bu günlerde hava fazla güzel değil mi, bebeğim?
Felix: Kesinlikle. Bu yıl hava durumu biraz tuhaf.

Felix saate bakmak için telefonunu eline almış ve bildirimleri görünce yüzünü ekşitmişti.

KOY ASLANIM YERİZ

Eun:
Karakola kendimiz gidecekmişiz.
Konumu atıyorum size.
09:26

Konum*

Eun-Felix

Eun:
Ulan nerde kaldınız?
11:15
Eun:
Civcivim. Doğruyu söyleyin. Yiyişmekten geç kaldınız değil mi?
11:16

Felix gözlerini faltaşı gibi açmıştı.

Felix: Hyunjin, koş geç kaldık!

...

Normalde karakola geç kalmışlardı ama konuşacakları polisler görevlerinden biraz geç gelecekleri için paçayı kurtarmışlardı. Felix hariç.

Felix: Neden tek ben azar işitiyorum?
Eun: Çünkü Hyunjin'e azar çekecek cesaretim yok.

Geldiğinden beri karşısındaki kızdan azar işitiyordu, Felix. Kız, sarışına bağırmayarak ve üzerine fazla gitmeyerek sinirini belli ediyor ve onu azarlıyordu.

Jeongin: Bu kadarı yetmez mi, Eun?
Eun: Son bir dokunuş daha.
Seungmin: Sanki pasta yapıyorsun.

Kız oğlanın yanına yaklaşmış ve kafasına sert bir şaplak geçirmişti.

Felix: Ah! Ne vuruyorsun lan?
Eun: Ve pasta tamamlandı!

iyi iş // StraykidsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin