Nazende (bxb)

kırk yedi

(bölümü ikinci kez yayınlıyorum silindiği için.)

————

Baran'la o şekilde uyuyakaldığımız için sabah uyandığımda herhangi birinin bizi görmemiş olmasına sevinmekle meşguldüm. Dünya üzerindeki bütün şansımızı şu an bu sabah kullanmıştık.

Onun çıplak kolları arasında olduğumdan uyanmasın diye fazla hareket etmemeye çalışıyordum. Kolunu başımın altından geçirmiş, diğer eli karnının üstündeyken beni kendine iyice çekmişti. Başı tavana doğru çevrili olduğundan hareket etmemeye çalışırken sadece kirpiklerini görebiliyordum.

Çok dikkatli bir şekilde kolları arasında dirseklerimin üzerinde doğrulup kirli sakallı yüzüne baktım. Öperken sakalları batıyordu ama o his benim çok hoşuma gidiyordu. Fazla uzamasını sevmiyordum ama sakalsız hali gözümün önünde canlanmıyordu bile.

Siyah uzun kirpiklerine baktım. Kavisli burnuna ve kalın dudaklarına. Uyurken kaşları hafif çatık gibiydi ama dudaklarında tatlı bir gülümseme vardı.

Daha fazla böyle durup şansımızı zorlamak istemediğim için onu uyandırmaya karar verdim. Üzerine eğilip dudak kenarından öptüm. Uykusu ağır olmadığından irkildi ama gözlerini açmadan ellerini belime doladı sımsıkı. Dudağından öptüm. Sonra yanağından. Küçük ama kışkırtıcı öpücüklerle yüzünü gezerken gözlerini hafifçe araladı.

"Aylar sonra her sabah böyle uyanacağım anı düşünüyorum da... Acaba biz hemen evlensek mi?" diye mırıldandı boğuk sesiyle.

Gülümseyerek yüzünü öpmeye devam ettiğimde ellerini belime indirdi ve bel gamzemde dolaştırıp güldü.

"Ben kalkarsam bu kadar minik öpmem ama."

Omuz silkip saçlarını elimle geriye taradım ve alnından da öptüm birçok kez. Aşağıya inip dudağının üstünden öptüm. Dudak kenarlarından öptüm.

Gözlerini uzun süre kapatıp açtı.
"Dünyada cenneti yaşatıyorsun sen bana." diye mırıldanıp belimden daha çok üstüne çekti.

"Benim sevgilim olmanın getirileri canım." dedim çenemi kaldırarak.

"Kıskançlığın yüzünden her an diken üstünde olmam da bunun getirisi mi?"

Kaşlarımı çattım.
"Öldürürüm seni."

"Öldürme çeşidine bağlı olarak sevinebilirim bu duruma."

"Nefesini keserim yemin ederim."

"Onu zaten yapıyorsun da daha ölmediğime göre daha işe yarar bir yöntem lazım."

Sırıttım ve ellerimle çıplak gövdesini okşayarak başımı boynuna soktum.

"Bir şey sorayım mı?" dediğinde başımı sallasam da yine de konuştum.

"Sor."

"Gerçekten benimle evlenmek ister miydin?"

"Umarım bu şu an evlenme teklifi değildir." dedim gözlerimi kısarak.

Güldü.
"Hayır şu an değil. Ben genel anlamda soruyorum."

"Bilmem ki düşünmem lazım."

Uyarmak ister gibi başını indirip gözlerime ters ters baktı.

Kahkaha attım.
"İsterim tabiki Baran deli misin? Ya ne yapacağız evlenmeyip de?" Ellerimi göğsüne yaslayıp üzerinde doğruldum. "Seninle aynı odada uyanmak bile beni heyecanlandırıyor."

Çocuksu bir sevinçle gözleri parladı.
"Sen de bazen mutfakta beraber yemek yaptığımız anları düşünüyor musun?" Durdu. "Yani ben başka bir evde baş başa olduğumuz ihtimalini düşündüm ama..."