⚚''Eğer onun yerinde olsaydın, namlunun ucundakini kurtarmak için çabalar mıydın?''
''O namlunun ucunda ki hiç bir zaman sen olmayacaksın Kehribar. Gerekirse canımı da ortaya koyarım...''
* Ne kadar istemesek de kader o gün ağlarını bizim için tek...
Merhaba... yeni bir bölümü yayınladığım bu günün önemi kalbimde bir imza misali işlerken şehitlerimize Allah'tan rahmet diliyorum.. Başımız sağolsun. Bu acı her yıl daha da katlanacak ve ülkemizi kurtarmak için canını feda eden yiğitleri her yıl anacağız... Biz birlik ve beraberlik üzerine kurulan bu devletin her karışında şehitlerimizin kanının kokusunu alırken, dalgalanan şanlı bayrağın altında gölgelenmek bir gururdur... Bu bölümü ülkemiz için kanının son damlasına kadar feda eden şehitlerimize ithaf ediyorum. Ruhları şad olsun... Bu aziz millet sizi hiç unutmayacak...
16.07.24
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı; Mabel Matiz-Gel Sezen Aksu-Geri dön
🥀
Gözlerinize bakılarak anlaşıldığınız oldu mu?
Olduysa şanslısınızdır, eğer gözlerinizle konuştuğunuz biri varsa hayatınızda onu sıkı sıkı tutun avuçlarınızın içinde, çünkü en çok o gittiğinde özlersiniz kendinizi...
Peki hiç onun iyiliği için ondan uzaklaşmanız gerektiğini hissetmiş miydiniz? Ben hissettim. Ben öyle bir yol ayrımına düşmüştüm ki ya kendimden vaz geçecektim, ya da onu derin bir bataklığa hapsedecektim.
Elimde duran telefonun ekranına baktım. Defalarca ekran karanlığa bürünmüş , defalarca o karanlığı aydınlatmıştım. Düşünmedim daha fazla, içine düştüğümüz durum düşünmeye müsait değildi. Son kez ekranı aydınlatıp yansıyan numaranın üzerine tıkladım.
Çaldığını belirten sesin sonlanmasıyla karşı taraftan gelen boğuk sesini duydum. Sabahın erken saatleriydi, büyük ihtimalle benim sayemde uyanmıştı. ''Destina?'' dedi soru işaretlerinin dolu olduğu sesiyle. Bu saatte aramam onu meraklandırmış olmalıydı.
''Benim.'' dedim oturduğum yerden kalkarken.
''Müsait misin?''
Birkaç hışırtı geldi telefondan, yattığı yerden toparlanıyordu sanırım. ''Evet,'' diyen sesini işittim. ''Bir sorun mu var?''
Derin bir nefes alıp, gözlerimi yumdum. ''Ben senden bir şey rica edecektim.'' dedim yutkunarak. ''Berzah ile görüşmem gerekiyor, ayarlayabilir misin?''
Bir müddet düşünmüş olmalı ki ses çıkarmadı. Karşılık vermeden konuşmasını bekledim. Kabul etmezse başka bir yol arardım ancak, kabul etmesi işimi en kolay yoldan halletmeme sebep olurdu.
''Tamam, ben sana mesaj atacağım.'' diyen sesini duyunca büyük bir rahatlama hissettim göğsümde.
''Doğan,'' dedim kapatacağını anladığımda onu durdurarak. ''Aramızda kalsın olur mu? Şimdilik kimsenin haberi olmasın.''
