Aroused Darkkon (Sartori #4)

Kabanata 9

Kabanata 9

Confined

"Magpakita ka kung ayaw mo'ng paputukan ko ang punong pinagtataguan mo," banta ng nakakatakot na boses ni Darkkon.

Ayaw ko pa'ng mawalan ng buhay, at gusto ko pa'ng makita ang Dad ko. Kaya wala akong ibang mapagpipilian kung hindi ay ang magpakita.

Dahan-dahan akong tumayo at umalis sa pagkakatago ko sa likod ng malaking puno.

"Eithne?" Darkkon said when he recognized me even through the dark.

His dark silhouette moved. Kita ko ang pagbabalik n'ya ng kaniyang armas sa likod n'ya bago humakbang palapit sa akin.

"Let's go back to the headquarters. Ibang pagpapaputok na lang pala ang gagawin ko."

Umiling ako at nilapitan si Hiroshi na nakaupo pa rin sa sahig. Si Cecelion at Gael naman ay nakatayo lang malapit sa kaniya. Takot yata silang lapitan at tulungan ang kasama.

"Y-You don't hurt them, Darkkon!"

Dinaluhan ko si Hiroshi sa lupa bago marahas na nilingon si Darkkon at tinapunan ko ito ng masamang tingin.

"Gael, Cecelion, help Zixuan. I'll help Hiroshi," I commanded.

"M-Ma'am, huwag na po," pag-aayaw ni Hiroshi sa tulong ko.

Galit akong tumayo at hinarap si Darkkon. "Why did you hurt them?"

"Eithne. . ." he sighed and took one step forward to me.

"Huwag kang lumapit sa akin. Sinaktan mo sila. Hindi ka naman nila sinaktan!"

"Tinuruan ko lang sila ng leksiyon. Dinidisiplina ko sila," he defended himself in the calmest way.

"Puwede mo namang idaan sa mahinahon na usapan. Bakit kailangan mo pa silang pisikal na saktan? Wala naman silang inaagrabyado? They're doing a great job in watching over me. Tapos ganito ang matatanggap nila sa'yo? I paid for their service and you don't! Wala kang karapatan na saktan sila!"

"I'm sorry. Please, come with me. Let me take you back in the headquarters. It's cold and you're barefooted," he said with his head down and staring on my feet.

Bakit kanina ay hindi ko na s'ya halos makilala dahil sa kaniyang ugali? Nakakatakot. Nakakabahala.

What happened? He immediately shifted his mood. He's calm and gentle now, but stern and strict in a way.

"Takot naman pala kay Ma'am Eithne."

"Ayan natitiklop na s'ya, feeling payong."

"Ma'am Eithne lang pala katapat."

Narinig kong bulungan iyon ni Cecelion, Gael, at Hiroshi. Malinaw kong narinig dahil malapit lang ako sa kanila pero siguro hindi iyon masyado'ng narinig ni Darkkon. Ilang hakbang ang distansiya n'ya sa amin at nasa likuran ko lang ang tatlo na parang pinoprotektahan ko sila laban sa kaniya.

While Zixuan was laying on the ground beside us, at least five feet away.

"Leave us," mahigpit na utos ni Darkkon.

My face twisted into a frown when Cecelion went to Zixuan and helped him up. Si Gael naman ang tumulong kay Hiroshi.

Umalis sila at iniwan ako rito kasama si Darkkon kaya matapang akong sumunod.

Lalagpasan ko na sana si Darkkon ngunit natigilan ako nang hinuli n'ya ang braso ko.

"I'll carry you—"

"Don't touch me."

Hinawi ko ang kaniyang kamay sa braso ko at nagpatuloy sa paglalakad.

Tinanaw ko ang apat at mukhang malayo na ang kanilang nilakad. Sa kasamaang palad ay saka ko pa naramdaman ang pagsakit ng talampakan ko.