HURT | Hyunlix

4.

Sanırım uyuya kalmışım. Abimin kapıya tıklama sesi ile uyandım. Yer'in hepsi kan olmuştu. Bileklerime baktığımda birsürü çizik gördüm.

"Felix! Sana birşey olduğundan korkuyorum artık aç şu kapıyı!"

"İyiyim ben, sen git hazırlan bende hazırlanıyorum şimdi"

"Tamam, çabuk gel"

Onu gönderdiğimde bi 'oh' çektim içimden. Yerdeki kanları temizledim öncelikle. Hemen formamı giyip ceketimi üzerime attım. Banyodaki rutin işlerimi halledeyim diye girdiğimde gözlerimin şiş olduğunu gördüm fakat takmadan işimi hallettim. Kendimi değiştireceğim demiştim ya, artık çillerimi de kapatacağım. Banyomda bir kapatıcı vardı, onun ile çillerimi de kapatıp aşağıya indim. Abim bana tuhaf bir bakış attı. Neden olduğunu hepimiz biliyoruz tabikii.

"Felix? Çillerin?"

"Kapattım"

"Gözlerin de şiş? Ağladın mı sen?"

Cevap vermeden kapıya yöneldim. Her ne kadar sevsem de dün beni sinir krizine sokmuştu. Ayakkabılarımı giyerken yanıma gelip kendisi de giydi. Yolda hiç konuşmadık. Ağzımı bile açmadım. Büyük ihtimal annemler ile konuşmamıştı, fakat pişman gibi duruyordu. Okula geldiğimizde Jisung'un yanına geldim. Jisung yüzümü incelediğinde göz devirdim.

"Felix çillerin nerde"

"Sattım ya"

"Dalga geçme, çillerini mi kapattın sen?"

"Evet"

"Gözlerinde şiş, bir sorun mu var?"

"Dün gece uyuyamadım, ondandır"

"Anladım, hadi gel sınıfa gidelimmm"

Bileğimden tutup koşturduğunda acı ile inledim. Yaralarım henüz tazeydi bu yüzden acıyorlardı. Jisung sorgular bi baktığında benisınıfa götürüp zorla bileğimi açtı. Daha sonra şok olmuş şekilde bana baktı.

"Felix... Bunları sen kendine mi yaptın?"

"..."

"Ciddi olamazsın, yapmadın değil mi?"

Gözlerim dolmuştu. Ona baktığımda bana sarıldı. Gözümden 1 damla yaş yanağımda yolculuğa çıkarken konuşmaya başladı.

"Felix... Neden kendine böyle birşey yaptın? Birşey oldu biliyorum.. Anlatabilirsin"

"Abim yüzünden senden ayrılacaktım az kala jisung.. Onca yaşadığım şey... Ona saydım bu acıları. Kalbimde olduğu gibi bileklerimde de aynı acı olsun dedim. Ama eserim güzel değil mi?"

"Felix sen delirdin mi? Kendine bunu yapma lütfen, üzülüyorum"

"Neden üzülüyorsun ki! Üzülme, sen üzülürsen daha çok üzülürüm ve bu yaralar bileklerden kollara uzar.."

"Tamam tamam, sakın bir daha böyle birşey görmeyeceğim, tamam mı?"

"Söz veremem"

"Felix!"

Sustum. Benden ayrılıp yüzüme kızgınca baktı, kızgın gibi göründüğünü sanıyordu fakat çok tatlıydı. Güldüğümde ben ile beraber güldü. Gülüşü çok güzel... Bazen o güldüğünde cennette yolculuğa çıkmışım gibi hissediyorum.. Ama biliyor musunuz! Yakında bende orada olacağım!

...

"Felix sen misin"

"Hı"

"Sağır mısın? Felix sen misin diyorum"