"Vazgeç" dedim gözlerinin güzelliğine bakarak, ama durmadı dahada yakınlaştı nefesini boynumda hiss ediyordum...
(18+ şiddet, cinsellik, küfür vardır okumadan önce dikkate alınız.)
Dişlediğim yeri yalayarak geri çekildim gözlerinde öfke gitmiş şefkat kalmıştı.
"Adını bilmediğim şahıs" diyerek sırıttım adını öğrenmek istiyordum, babacık diyerek garip oluyordu..
Beni daha sıkı tutarak benimle birlikte koltuğa yerleşti saçımı kulağımın arkasına sıkıştırarak "Kimsin sen küçük" diye sordu merakla.
Göz devirerek "Kimsesiz o kızım işte" diyerek üzerinden kalktım yanına geçerek oturdum gözlerimi karşıma diktim.
"Neden ağlıyordun peki" diye soru yöneltti beni bilmek istiyordu. Bir birimizi tanımıyorduk.
Tabi o beni araştırmış olmalıydı Rus biliyordu beni. "Aslında senin araştırmanı bir tarafa koyarak ben Ayla yani Rus değil " gözlerimi ona çevirdim"Türküm"
Başını sallayarak gülümsedi "Aynı benim gibi küçük kız" dediği an anladım ve kahkaha atmaya başladım.
"Vay be daddy tesadüfe bak gerçekten yaşamasam film ve ya kitapta olduğumuzu düşünerim" oda bana katılarak gülmeye başladı.
"Eh küçüğüm şimdi anlat bakalım burada ne arıyors" sözünü keserek "İlk önce sen kimsin?" kaşlarımı çatarak ondan cevap beklemeye başladım.
"Ben normal biri değilim güzelim mafya lider mider her şey var bende ve buraya iki günlük geldim bu gün dönüyorum" sonra sustu ve ta gözlerimin içine baktı "Ve buraya gelmekle senin gibi bir melek çıktı karşıma"
Gözlerine bakarken nefesimi tuttum benden büyüktü fazlasıyla ama kelimeleri o kadar güzeldi ki..
Onunla gitmemi istiyordu gitmeli miyim? Buradaki işlerim ne olacak diye düşünmüyordum bile çünkü bura artık kabusumdu onun beni kalbimden bıçakladığı yerdi.
Gülümsedim gerçek anlamda gülümsedim belki daha kötü olucaktı belki daha iyi ama kabul ettim.
"Tamam mafya bey gidelim" dedim ve kendime yeni bir yol çizdim.
Yazarın anlatımıyla;
Ayla oradan öylece gittikten sonra Kaan zorla da olsa ambulansı aramıştı.
Ambulans tam vaktinde yetişmeseydi belki de artık yaşamıyor olacaktı.
Şuan gözleri hastane tavanında olanları düşünüyordu.
Aylaya söyledikleri doğruydu eski sevgilisine benziyordu. Benzemekle kalmasın tıpa tıp aynısı gibiydi.
Ama farkları vardı ölen sevgilisi Kaana hiç bir zarar vermezken Ayla onu bıçaklamıştı.
Aylanı tanımıyordu kalbi ne kadar kırılırsa kırılsın sana intikamını yaşatarak ölürdü.
Hastanenin kapısının açılmasıyla can dostu Semihi gördü.
Yüzünde telaşlı ifadesiyle Kaan'a bakıyordu, Kaan kaşlarını çatarak "Noldu dostum? Kötü bir şeymi var?"
Semih başını sallayarak tam karşısına geçti "Abi büyük kardeşin Yıldırım Aylanı evine almış nasıl olmuş bilmiyorum ama"
Duyduğu sözlerle yataktan acısı olsa bile hışımla kalktı "Ne diyorsun lan o sikik nasıl"
"Abi bi sakin senin evine gelerken kızı görmüş belki" Kaan duyduklarıyla deliye dönmüştü.
Başını elleri arasına alarak bağırdı büyük abisinden nefret ederdi.
Her an her zaman kavga içinde olurlardı ve şuan Aylanı bulmuşsa onun ölü sevgilisine benzediğini biliyor ve onu kullanacaktı.
