İkinci Şans (bxb)

9

Önümdeki bardakla bakışırken gerginliğim en yüksek seviyedeydi. Metin yanımda oturuyor bardağa bakıyordu ben de aynı şeyi yapıyordum. Birinin konuşmaya başlaması gerekiyordu ama ikimiz de ne diyeceğimizi bilmiyorduk belli ki.

"Buğra." "Metin." Aynı anda birbirimize dönüp isimlerimizi söyleyince komik geldi. Güldüm. Onun da güldüğünü gördüm eliyle beni gösterip "Sen söyle." Dedi. "Nasıl başlasam bilmiyorum." Dediğimde içim yine aynı hisle dolmuştu. Huzursuzluk. Kalbim hızlı hızlı çarpıyordu. "Ben yaşadığın şeyleri biliyorum." Dediğinde gözlerimi açtım.

"Nerden biliyorsun ?" Dediğimde aklıma abimin söylemiş olabileceği geldi. "Abim mi söyledi ?" Dediğimde kafasını aşağı yukarı salladı. "Neden kaçıyorsun o zaman 2 haftadır ?" Dediğimde kafasını eğdi. "Duydukların seni memnun etmeyebilir ama her şeyi açıklayacağım." Dediğimde boğazımı temizledim.

O da derin bir nefes aldı. "78 yıl önce tanıştık aslında seninle." Dediğinde güldüm. Fakat o bana ciddi ciddi baktığı için gülüşüm durdu. O da devam etti. "Birbirimizi çok sevdik ama ailemden yana şanslı değildim. O zaman insanlar eşcinsel ilişkiye bu kadar normal bakmıyordu." Dedi ve bir yudum su içti.

Anlatmak onun için neden bu kadar zordu. "Beraber 4 yıl geçirdik. Her şeyiyle çok güzel bir 4 yıldı. Sana o kadar aşıktım ki gözüm başka hiçbir şeyi görmez oldu. Gelen kötülükleri hiç fark etmedim. Seninleysem her şey güzeldi." Dediğinde çenesini sıktı. Gözleri dolmuştu. Benim de kalbim daha çok ağrıyordu.

"3. Yılımızda annemlere açıklamıştım. Beni reddetmeleri çok da umrumda değildi seninle daha çok beraber olurdum. Sonra annem babamı sakinleştirdi ve beni kabullendiğini söyledi. Sen sürekli bana annemin kötülüklerini anlatıyordun ama ben inanmayı reddediyordum annem sonuçta diyordum kabullendi beni neden yapsın. Sonra biz ayrı eve çıktık beraber. Ara ara her ilişkide olduğu gibi tartışıyorduk. Annem bir gün evin anahtarını istedi temizlemek için evi.

Ben de verdim. Sen de dışarda olacaktın zaten. Sonra annem-." Deyip devam edemedi. Derin bir nefes aldı. Bense gözlerim dolu dolu dinliyordum onu. "Annem birkaç adam tutmuş eve gelmiş." Dediğinde sözünü kestim. Her gece gördüğüm kabustu bu işte. "Yeter Metin duymak istemiyorum." Dediğimde kafasını iki yana salladı.

Elleri yanaklarımı buldu. "Olmadı öyle bir şey. Ben geldim eve kurtardım seni sana bir şey yapmamışlardı yemin ederim." Dedi kafasını iki yana sallayıp. "Seni onlardan kurtardım ama düşüncelerinden kurtaramadım Buğra. 6 ay yaptığın tek şey yemek yemek ve yatmak oldu. Sürekli seninle ilgilendim sevgilim ne istersen yaptım ama olmadı." Dedi. Gözlerini kapadı.

"Hatırlamak istemiyorum hiç sana da hiç hatırlatmak istemiyorum o yüzden kaçtım belki gidersem hatırlamazsın diye. Bu geçen 6 ayın sonunda 4. Yıl dönümümüzde eve geldim sana çok güzel bir kolye almıştım. Seslendim seslendim ama yoktun. Çok endişelendim sonra yatak odamıza geldim. Elinde bir bıçak kalbine bakıyorsun." Dedi ve gözünden bir damla düştü.

74 yıl önce Metin'den ;

"Buğra napıyorsun sevgilim ?" Dedim güzel yüzlüme. Onu böyle görmek zaten benim için oldukça zorken bir de bıçak dayamışken göğsüne görmek daha kötüydü. Göğsüm sıkıştı nefes alamadım. "Buğra." Deyip tam ona adım attığımda "Yaklaşma !" Diye bağırdı. Olduğum yerde durdum.

"Sevgilim neden böyle yapıyorsun ben sensiz naparım." Dediğimde kafasını iki yana salladı. "Olmuyor işte anlamıyor musun ? Yaşamıyorum böyle. Her gece o adamları annenin kötü sözlerini görüyorum duyuyorum. Ne kadar zor biliyor musun ? Annenle ilgili her şeyi sana anlatmışken bana inanmayıp ona inandın. Şimdi inandın mı Metin bana." Dediğinde gözlerim doldu.