Kabanata 7

11 0 0
                                    

"Hi, alone?" I heared a manly voice.

Nakaupo ako ngayon sa isang nakatumbang puno ng niyog, tanaw ko ang madilim na karadagatan habang ang nagsisilbing ilaw nito'y ang buwang nagrereflect sa dagat. Humahampas ang marahang mga alon sa buhanginan, It's peaceful night yet so lonely.

"Mukha ba akong may kasama?" seryoso ko itong binalingan, his smile vanish as I said those.

Hindi ko mapigilang mag suplada dahil sa frustration na nararamdaman.

"Pwedeng maki upo?" tanong pa nito, tinanguan ko nalang ito bago muling ibinalik sa karagatan ang paningin.

I'm lost in my deep thoughts, there's a lot of questions that constantly running on my mind. Hindi ko alam kung anong gagawin, I wanna reconcile and wanna be friends again with her. Kahit iyon nalang kung wala na talaga akong pag asa at puwang sa buhay niya. But what she did ealier is so confusing, I sighed deeply.

"That's deep, huh?" nandito parin pala ito.

"Did I know you, mister?" kunot noo kong tanong dito.

He's handsome, but not my type. I know his gestures, a lot of men's like that in Europe.

"Oh sorry" paumanhin nito at natawa pa, "I'm Peter by the way" naglahad ito ng kamay, tinitigan ko naman ito nag aalangan kung tatanggapin ba o hindi.

Sa huli ay tinanggap ko nalang ito, "Laurence" tipid na sabi ko.

"So why a beautiful girl like you, are in a place like this?" nakangiti ito at lumabas ang kaniyang malalim na dimple sa kaliwang pisngi na nagpalakas pa lalo ng kaniyang dating.

"I want to take a breath and think" tipid na ngiti kong sabi, tumango naman ito.

Ilang oras din kaming nag kwekwentuhan ni Peter, masaya siyang kausap kaya agad kaming nagkasundo.

"Oh shit may gig pa pala ako" kamot ulo nitong sabi.

"Gig?" tanong ko rito.

"Ah oo, I have a band. I play a guitar you know" proud na sabi nito na ikinangiti ko. I remember her, napaiwas naman ako dito ng tingin dahil doon.

Why I always think about her? Nag momove on na nga iyong tao e.

"Woah cool" tipid na sabi ko.

"Wanna come?" anyaya nito, biglang kumabog ang dibdib ko dahil doon.

"Sure"

Tumayo na kami at naglakad papunta sa venue ng kaniyang gig, nilibot ko ang tingin sa paligid. May nakatayong mini stage sa tabi ng bar counter. May mga lamesa't upuan din sa bawat gilid na may mga taong masayang nag iinuman.

"You sure, you okay here?" naka ilang tanong na si Peter niyan.

"Oo nga go kanina ka pa tinatawag ng mga kabanda mo" turo ko sa mga kabanda niyang nasa stage na't kanina pa siya tinatawag.

"Okay, I'll be back after this" tinanguan ko ito.

Pinanood ko naman itong tumakbo papunta sa stage, kita ko pa ang pag tawanan nila ng mga kabanda niya.

The loud bang of the stereo filled my ears, the familliar pain rush unto my whole system while hearing the familiar music.

I'm still on your Netflix
Girl, I know you love me
Even though your parents
They don't fucking trust me
They probably alright though
I know I'm an asshole
No reply to all your texts girl I do you mad cold

"Miss, isang order nga" humarap ako sa bartender at nag order ng inumin.

I think I need a shot.

Like you're just
Dying to drive but you can't find the keys, now
Looking for God but you're down on your knees, I'm
All that you want but not what you need girl why

Wildest DreamWhere stories live. Discover now