Wildest Dream

Kabanata 8

Year 2015, glimpse of the past.

"Mamá, you're here" I squealed in joy.

"My baby are getting heavy now" asar nito saakin dahil yakap ako nito.

I pouted because of that.

"Má, I'm 15 now. Don't call me baby, I'm a big girl na kaya" nagtawanan naman sila dahil doon, kaya mas lalo akong ngumuso.

"Okay, okay. And wait, where are you going? Bihis na bihis ka?" nagtataka nitong tanong.

Napangisi naman ako dahil doon, naalala ko na naman ang mga nangyari kahapon. I wanna go back there again, hindi ko alam pero bigla akong nakaramdam ng excitement knowing na baka andoon rin siya mamaya.

"Mikael tignan mo ngumingiti na ang baby natin, may crush ka na siguro" nawala ang ngiting nakapaskil sa aking labi dahil doon.

Kita ko naman ang seryosong mukha ni Papá, patay!

"Má, bawal na bang ngumiti. I was just thinking the place where I go yesterday" pinagsalikop ko ang aking mga braso.

"Tsk! Bawal pa ang mga ganiyan, Laurence ha! You're too young for that" he called me by my name so I'm sure he's damn serious now. While my Mamá was there having an playful smirk on her face, I know that my mom just wanna tease me and my Papá.

"Pá, wala nga sabi" sa huli ay natawa nalang sila ni Mamá.

Aalis na sana ako nang tawagin akong muli nila Mamá at Papá.

"Princess, we have a gift for you" my mom said while smiling sweetly at me.

"A gift?" excited na tanong ko rito, tumango naman ito.

"Closed your eyes first" so I did, pumikit ako habang may malawak na ngiti sa labi dahil sa pananabik na aking nararamdaman.

"Careful, darling" hawak ako ni Mamá dahil muntik pa akong madapa.

Naramdaman kong huminto kami, at mas lalo akong nanabik dahil sa tunog na aking naririnig. I heared an yelping voice, and I'm sure that it was a Horse.

"Now, open your eyes princess" my Papá say.

"Wow" namamanghang turan ko nang unti unti kong matanaw ang kabayong nasa aking harapan.

It was a horse, not so tall but just fit on me. Naluluha kong binalingan sila Mamá at Papá'ng magkayakap sa tabi ko habang nakatitig lang saakin habang may ngiti sa mga labi.

"Do you like it, princess?" tanong ni Mamá, sunod sunod akong tumango.

"Is that m-mine?" naiiyak kong tanong sakanila.

"Of course, lapitan mo na"

Dahan dahan kong nilapitan ang puting kabayo, nagwawala ito sa hawak ni Mang lino.

"You're so pretty naman" umungol naman ang kabayo, narinig ko ang pagtawa ni Mang Lino kaya kumunot ang noo ko dahil doon.

"Señora, lalaki ho siya" nanlaki naman ang aking mga mata doon.

"Oh, I'm sorry I didn't know" nahihiya kong sagot.

Pumapadyak parin ang mga paa ng kabayo kaya dahan dahan lang akong lumapit rito, agad naman akong napangiti nang umamo bigla ito nang hawakan at himasin ko ang kaniyang ulo.

"Gusto ka ho niya, Señora" binalingan ko si Mang Lino dahil doon.

"You tame him that fast, Huh" I heared my Papá's voice from behind.