Simariiikk"Nomin

11| Hislerin harbi gerçek mi vala vala??

Uyandım. Ve buranın Renin odası olduğunu hatırlayıp yataktan kalktım. Saat tahminimce 9 falan. Benim dersim 11 de.

Odada kimse yok ki gayet iyi bir şey bu. Evde de yoktur umuyorum.

Tuvalete girdim yine. Hani evde kimse yoktur diye düşündüm ya. Kapıyı çalmama ne gerek vardı dimi?

"Yavaş la!" Yuta yine oradaydı. Bu sefer duşta ama. Umursamayarak içeri girdim ve klozete oturdum.

O da beni umursamadı. Yıkanmaya devam ediyor. Ben hayatı sorgularken yanımda Yuta şarkı söyleyerek duş alıyor ve biri kapıyı açtı.

"Yavaş la!" Yuta ile aynı ses tonu ve aynı anda söyledik. Neyseki Mark. Alışkın.

O da umursamayarak girdi ve lavaboda dişlerini fırçalamaya başladı. Numune verilen küçük diş fırçasıyla fırçalıyo çocuk garip.

Sonra yeniden kapı açıldı.

"YAVAŞ LA!" Üçümüz aynı anda ve aynı tonda söyledik bunu. Jaeminmiş. İçerde yapacak aktivite kalmadı zaten nereye gelebilir ki?

"Affedersiniz." Diyerek kapıyı kapadı. Mark da kilitledi.

"Ya gerizekalı niye kilitledin her şey ortada zaten." Dedim. Bir yandan işimi bitirdim kalktım sifona bastım. Kapak kapalı lütfen.

Sonra Yuta beline havlu dolayıp çıktı. Mark da dişlerini fırçalamayı bitirdi ve o klozete geçti. Ben ellerimi yıkayıp duşa geçtim ve Yuta çıktı.

Mahremiyet yok anasini satayim.

Neyse Mark da gittikten sonra ben tek başıma duşumu alıp çıktım.

Oh mis gibi oldum. Şaka bi yana açım herhalde. Düzgün beslenmiyorum zaten.

"Hepinize sandviç yaptım. Çıkmadan mutfaktan alın." Dedi Sicheng Hyung ve önümden geçip gitti.

Yaaaaaa. Aaaaa. Düşünceli ev arkadaşı işte. Hızla giyindim. Sonra mutfaktan sandviçimi aldım. Sonra saate bakim dedim evet saat 10. Güzel zamanlama.

"Çıktım ben." Dedim ve evden çıkışım o çıkış. Bilin bakalım ne unuttum.

Unuttum işte hatırlasam zaten.
-

Fakülteye girdim sınıfa çıktım. Ortak dersler var dimi bugün damn. Which means hepimizin bir arada olacağı bir dersimiz var demek.

Tüm hepimizin. Galiba Jaeminin müzik grubu da dahil. Aslında bütün okul almak zorunda olduğumuz bir ders. İnsan hayatında İlişkisel Uyum gibi bişey. Yani adı.

Öğle 12.30 gibi herhalde.

Hop Sieun tünedi yanıma. Alzheimer misin karı konuşmayalım demiştim.

"Jeno. Özür dilerim. Seni seviyorum biliyorsun. Küs kalamıyorum. Minjeong ve Shu seninle barışamazsam benimle küseceklerini söylediler."

"Pekala. Aslında halledebiliriz. Sana hala sinirliyim ama uzun soluklu arkadaşlığımızı bir kenara atamam. Sadece bana biraz daha ilgi göster yeter."

"Tabikii!" Çok sevindi.

Sonra bizimkiler gelip yanıma oturdular. Yalnız oturmadım bugün yeyy.

Hala unuttuğum şeyin farkına varmadım.
-

Öğle yemeğimi sandviçimle yaptım. Canım Hyung'umun yaptığı sandviçle. Ortak ders bu hafta iletişim fakültesindeymiş oraya gidiyoruz. Ben ve Yuta.

Faküktenin kapısında Jaemin, Gyu, Hyunjini ve Jisung'u gördüm. Yani normal çünkü gruplar.

"Selamlar." Dedi Yuta. Ben o kadar sakin olamıyorum. Jisung'u dövesim geliyor.