10. Bölüm

11 1 0
                                    

"Ölümden kaçamazsınız. O sizi her yerde bulur."

Multimedya:Pera-Hayatımın Kadını

Dünya Eroğlu 🌋

Ne zaman ölmeyi düşlesem hep korkardım. Çünkü hala yaşayamadığım şeyler olduğunu düşünürdüm. Aslında bu korkmak da değil de içimi bir burukluk kaplardı. Hep düşünürdüm ölen insanları. Kimilerinin aşkları yarım kalmış kimilerinin ayrılıkları.

Acaba kalana mı zor yoksa gidene mi? Hep bir soru vardır insanın aklında. Sizce nedir cevabı?

Bana soracak olursanız gidene zordur. Çünkü kalan hep bir şekilde hayatına devam ediyor. Acılar hayattayken zamanla azalıyor ve yeni sayfalar dönüyordu. Fakat giden için hep aynı zamanda hep aynı dakikada kalınıyordu. Bu yüzden dönme imkanı olmayanlar için gitmek zordur.

"Dünya, Dünya güzelim. Bana bak!"

Yüzümde hissettiğim soğuk ellerin sahibine gözlerimi açıp baktığımda endişeden kızarmış bir çift göz ile karşılaştım.

Az önce silah sesi son kez patlamıştı. Kim vurulmuştu? Cihana bir şey olmuş muydu? Yada ben vurulmuş muydum?

Bedenimi hissettiğimde vücudum da sızlayan bir yer yoktu.

"Cihan, ben ben iyiyim. Yani bir şey hissetmiyorum." Diyerek Cihanın bedenine yapışmış olan bedenimi uzaklaştırdım.

Benimle beraber Cihanda gözlerini üzerimde gezdiriyordu. Bedenimde herhangi bir farklılık görmediğimde rahatlamıştım.

Fakat daha sonra Cihana baktığımda sağ omuz bölgesinin kıpkırmızı olduğunu gördüm. İşte o zaman yüreğimde ki o yer öyle sızladı ki. Sanki canı yanan bendim.

Geri attığım adımı tekrar ileriye atarak Cihanın sağ omzuna dokundum.

"Sen vurulmuşsun Cihan! Canın yanıyor mu? Yanıyordur tabi benimki de soru. Ne yapalım he sen söyle?"

Telaştan elim ayağım titriyordu.

"Korkma iyiyim ben bir şeyim yok. Sıyırdı sadece."

"Abi iyi misin?!"

"İyiyim Pamir sen şu Zafer şerefsizini hallet."

Pamir'in ne zaman geldiğini görmemiştim. Nasıl görebilirdim. Cihanın canı yanıyordu!

"Sen merak etme abi ben halledeceğim. Dünya sen iyi misin?"

Pamir'in sorusuyla gözlerimi Cihanın omzundan çekerek cevap verdim.

"Ben iyiyim ama Cihanın hastaneye gitmesi gerekiyor. Çok kan kaybediyor. Kötü olacak."

"Merak etme sen doktor şimdi gelir. Yoldayken haber vermiştim eli kulağındadır."

"Pamir Bey doktor hanım geldi. Salonda bekletiyoruz."

Yanımıza iri yarı koruma gelmiş ve doktorun geldiğini bildirmişti. Cihan ile beraber eve doğru ilerledik. Giderken Zafer denilen adama baktığım da onun da omzundan vurulmuş olduğunu gördüm. İlahi adalet böyle bir şey olsa gerek.

Cihan ile eve girdik. Ve eve girene kadar her adım başı iri yarı, siyah takım elbiseli adamlar bulunuyordu.

Salona geçtiğimizde orta sehpanın üzerine bir şeyler koyan siyah saçlı ve fiziği arkadan güzel görünen bir kadın duruyordu. Seslerimizi duyup döndüğünde kadının yüzü de çok güzeldi.

İki Evren Bir AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin