1

361 35 103
                                    

[[ Unicode ]]

ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်တည်းကပင် သဘောကျမြတ်နိုးခဲ့ရတဲ့ တိတ်တခိုးအချစ်တွေ။ မမြင်မတွေ့ရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ လူကြီးလေးကို ပြန်တွေ့ရမယ်ဆိုတော့ သူ့ရင်ထဲတလှပ်လှပ်။ တံခါးခေါက်ပြီး ရုံးခန်းထဲဝင်သွားချိန်မှာတော့ armchair တွင်အကျသားထိုင်နေသူက အံအားတသင့် သူ့ထံအကြည့်တွေလက်ခနဲ။

"မင်း ထယ်ယောင်းသူငယ်ချင်းမလား"

ဝမ်းသာအားရဖြင့် ထိုင်ရာမှ ထရပ်ပြီး မှတ်မှတ်ရရပြန်ကြိုဆိုတဲ့ လူကြီးလေးက တိတ်တခိုးမြတ်နိုးမိတဲ့သူ့ရဲ့တစ်ယောက်သော ဆော့ဂျင်ဟျောင်း။ ကင်မ်ထယ်ယောင်းအကိုပဲဖြစ်တယ်။

"ဟုတ်တယ် ဟျောင်း"

ကျောင်းပြီး ဘွဲ့ရပြီးနောက်ပိုင်း သူ US မှာ အလုပ်လုပ်နေခဲ့တာ ၄ ၅နှစ်ကြာခဲ့သော်လည်း ဟျောင်းအပေါ်ထားတဲ့ အချစ်တွေကတော့ ယခုချိန်ထိတိုင် ပျောက်ပျယ်သွားခြင်းမရှိ။

တပတ်တကြိမ်လောက်တော့ ကင်မ်ထယ်ယောင်းနဲ့ အဆက်အသွယ်လုပ်ရင်း ဟျောင်းအကြောင်းမသိမသာ စကားနှိုက်မေးမြန်းခဲ့တာတွေ။ သတိရလွမ်းဆွတ်နေခဲ့တာတွေက နေ့တိုင်းနီးပါး။ သို့ပေမဲ့ကံကောင်းချင်တော့ ဟျောင်းက ချစ်သူမရှိသေးသလို လူပျိုကြီးဖြစ်နေတုန်းမို့ ဒီတခါတော့ အခွင့်အရေးယူဖို့ သူဆုံးဖြတ်ထားမိပြီ။

အရင်တုန်းကတော့ ငယ်သေးလို့ ဆယ်ကျော်သက်မလို့ ကျောင်းတက်ရတာတွေ အလုပ်အတည်တကျမရှိခဲ့တာကြောင့် ဟျောင်းကိုချစ်ရေးဆိုဖို့ မရဲခဲ့။ အခုများမှာတော့ ဟျောင်းကို ကင်မ်နမ်ဂျွန်းသာ အပိုင်ရမည့်အဖြစ်ရောက်နေပေပြီ။

"မင်း US မှာအလုပ်သွားလုပ်နေတာဆို။ အခုက ဒီကိုအလည်ပြန်လာတာလား"

"မဟုတ်ဘူး ဟျောင်း။ ကျွန်တော်အပြီးပြန်လာတာ။
US က ရုံးခွဲက ကျွန်တော့်နေရာမှာ အခြားတစ်ယောက်ကိုchangeပြီး အခု ကျွန်တော် Seoul ရုံးချုပ်မှာ အလုပ်ပြန်လုပ်မလို့"

"ဪ ကောင်းပါတယ်။ ကိုယ့်ဇာတိမှာ အလုပ်ပြန်လုပ်တာက ပိုကောင်းတာပေါ့"

"အင်းး။ ပြောရရင် US မှာက ပညာတွေထိုက်သလောက်ရသွားပြီဆိုတော့ အခု ကျွန်တော့်ဇာတ်ိမှာ ကြင်ယာရဖို့လိုပြီလေ"

MOOD : YOUWhere stories live. Discover now