0.3

295 36 59
                                    

[[ Unicode ]]

ည ၉ နာရီ ၁၀နာရီဆိုတာနှင့် တဖန် ဗိုက်ဆာတတ်တာကြောင့် အခန်းတံခါးအသာဖွင့်ပြီး မီးဖိုချောင်ဆီ ခပ်ဖွဖွလှမ်းသွားတယ်။ တအိမ်လုံး အမှောင်ချထားသော်လည်း ဝါကျင့်ကျင့် မီးအိမ်တွေထွန်းထားတာဖြစ်၍ လမ်းကောင်းကောင်းလျှောက်ရသည့် အနေအထားပင်။

သည်လိုနှင့် မီးဖိုချောင်ထဲရောက်တော့ Fridge ဘေးနားရှိ မဲမဲအရိပ်ကြီး​အား မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ ဂျောင်ဂု လိပ်ပြာလွင့်တော့မလို။ ခေါင်းနပန်းကြီးသွားကာ မာမားဆိုပြီး လန့်အော်လိုက်မိတော့

"ရှူးး တိုးတိုးလေကွာ"

အသံသိပ်မကျယ်ခင်မှာပဲ သူ့ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့်အမြန်ပိတ်အုပ်လိုက်တဲ့ ထိုအရိပ်မဲကြီး။ သေချာပြူးပြဲကြည့်တော့မှ ဟိုလူကြီးဖြစ်နေတာ။

လီးတဲ့မှပဲ ! ငါ့ကိုလန့်သေအောင်လုပ်နေတာ သောက်ဘိုးတော် !

ဂျောင်ဂု fridge ကိုကျောမှီထားရတာ။ သူ့ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့အုပ်ထားတဲ့ ဘိုးတော်နဲ့က နီးကပ်နေပြီး ရှေ့တလှမ်းတိုးရင် မသင့်လျော်တဲ့အခြေအနေမျိုး။

ဂျောင်ဂုအသံကြောင့် ကိုကြီးတို့သိသွားမှာကြောက်တဲ့ ထိုဘိုးတော်ကတော့ ဟိုကြည့်သည်ကြည့်လုပ်နေပြီး သူ့လက်ကိုမဖယ်သေး။ ဂျောင်ဂု စိတ်တိုတိုနဲ့ သူ့လက်ကို မရမကကိုက်ချလိုက်တော့မှ အားခနဲအော်ပြီး ဖယ်သွားတာ။ လူကို မျက်မှောင်ကြုပ်ကြည့်လာပြီး

"မင်း ကြီးလာမှ ရန်မူလာသလိုပဲ"

"ခင်ဗျားကို ကြည့်မရလို့ဗျာ !"

"ကိုယ်ဘာအပြစ်မှ ကြီးကြီးမားမားမကျူးလွန်မိဘူးထင်တယ်နော်။ ကိုယ့်အကျင့်ရတော့ Flirt မိရုံပဲရှိလိမ့်မယ်"

"ခင်ဗျား သွားလိုက်ပါတော့"

"မသွားဘူး။ အသည်း ကိုယ့်ကို ဖြေရှင်းချက်မပေးမချင်း ကိုယ်မသွားနိုင်ဘူး"

"တော်စမ်းပါဗျာ။ အသည်းလို့မခေါ်စမ်းနဲ့။ ကျွန်တော်အူယားတယ်"

ဂျောင်ဂုမကြိုက်လည်း အသည်းဆိုပြီး ခေါ်ပြောနေတာ။ ပြောမရဆိုမရ တဇွတ်ထိုးနိုင်တာ ဒီဘိုးတော်ပဲရှိတယ်။

MOOD : YOUWhere stories live. Discover now