The Crazy Villain

22

Sa wakas ay nagkaroon din kami ng time ni Delilah na kami lang dalawa. Hindi ko siya halos makausap dahil palaging nasabat ang mga impakto. Mabuti na lang ay kinakausap ako ni Nita Leigh.

"Madami kang utang na chika sa akin," sabi ko sa kanya nang umupo ako sa kama niya.

Tumawa siya habang sinusuklay ang kanya buhok. Kakatapos lang namin mag breakfast at niyaya niya ako rito sa kwarto niya. Mamaya ay pupunta kami sa rancho. Makikita ko na si Lilith.

"Paano kayo naging mag kaibigan ni Ella?" Tanong ko sa kanya agad nang matapos siya mag suklay.

"Well, I don't really remember how, but I met her at Nita's birthday party. She was invited because she's one of Nita's friends. When she saw me there, I thought she was going to attack me, but instead, she greeted me. Nita told me that Ella has already moved on and is dating someone right now," she explained.

"Mabuti naman at naka move on na siya. Ikaw ba naka move on ka na?" Tanong ko.

Umirap siya. "Greatest love ko 'yon, e syempre 'di pa ako naka move on,"

"Sinubukan mo ba sabihin sa kanya ang nangyari? O sinubukan mo man lang ba magkaroon ng koneksyon sa kanya ulit?"

Umiling siya. "Hindi na, masaya na siya. Sapat na sa akin na alam kong buhay siya at masaya sa piling ng iba," mapait niyang sabi.

Hinawakan ko ang kamay niya. "You know that I'm always here with for you, hmm?" I told her.

She nodded and smiled at me. "I'm happy that I met you, Shai. Thank you for everything."

I shook my head. "No, thank you for helping me. I told you that I was going to help you, but instead, you're the one who helped me. You supported me when I ruined Ella's engagement, and you were one of the people who waited for me to wake up. Thank you, Avery," I said, wiping my tears.

She started crying and hugged me.Hinayaan ko lang siyang umiyak sa balikat ko.

"I don't know why all of this is happening to us. I-I never wished for these things to happen to me," her voice was shaking. "W-Why is everyone so cruel to us?"

She's right. Why is everyone so cruel to us?

Maybe the reason Delilah is my favorite character is because I relate to her. I understand the feeling of being treated like trash. Both of us are suffering. She just wanted to be happy, and I just wanted to live peacefully.

Bakit hindi nila kami hayaan? Hayaang sumaya at mabuhay ng payapa. Minsan kung sino pa ang mga taong gusto lang ay maging magkaroon ng maginhawang buhay  ay sila pa ang laging nakakaranas ng sakit at paghihirap.

Ang hirap mabuhay kung may mga taong pinagkakait sayo ang mga bagay na gusto mo. Hindi ba pwedeng maging pantay na lang tayong lahat at piliing hindi maging masama.

I waited for Delilah to fall asleep before I went back to my room. She had been crying for hours, and I had been there comforting her.

Kinabukasan mugto ang mga mata ni Delilah. Parang kinagat ng bubuyog ang mga mata niya. Inaasar naman siya nila Noah.

Agad akong bumalik sa kwarto ko pagkatapos naming kumain. Pupunta na kasi kami sa rancho pero hindi ko alam kung makakasama pa rin ba si Delilah. Sobra naman kasi ang singkit ng mata niya.

Pagkatapos ko magbihis bumaba na ako. Mukha si Ven lang ang kasama ko. Sana lang ay huwag na sumama si Crynn at baka mawili na naman si Lilith sa kanya.

"I'm really sorry, Shai," sabi niya sa akin. "Sana pala ay hindi ko tinodo ang iyak ko kagabi!" natawa na lang ako.

"I cancelled our meeting with SL," ani Noah na kakadating lang.