mafya abilerim "bts"

İLK AŞK (part 2)

Çıkış zili çalmış müzik sınıfına da luka yu bekliyordum. Neredeyse herkes gitmişti.

Koridorun sonun da onu gördüm. Bana el sallıyordu yavaş adımlarla ona doğru gittim. Sonra ise birlikte aşağıya inmeye başladık.

"Aklında bir yer var mı gidelim"

Dedi.

"Koreye yeni geldim o yüzden ev ve okul arası dışında hiçbiryer bilmiyorum"

Dediğim de ikimizde kıkırdamıştık.

"Okula yakın bildiğim çok güzel bir yer var oraya gidelim o zaman"

Dediğin de kafamla onayladım. Okuldan çıktıktan sonra cebinden araba anahtarı çıkardı.

"Araban mı var?"

"Evet genelde kulanmam ama."

"Türkiye de yasak genelde 18 yaşından küçükler kullanamıyor ehliyet de alınmıyor"

"Bizde de öyle ama ben 20 yaşındayım"

Dediğinde şaşırmıştım. Oda şaşırdığımı görünce hafif kıkırdadı.

"Senin aksine ben çalışkan değildim. 10.sınıfta 2 sene sınıfta kaldım"

Dediğinde şaşkınlığım ğeçmişti. Bu sırada arabanın yanına gelmiştik o şoför koltuğuna bende yolcu koltuğuna oturdum.

Bir süre sonra bi kafeye gelmiştik. Okula yakındı da. Sakin bir yere benziyordu.

Arabayı park edince ikimiz de indik ve yavaş adımlarla kafeye doğru yürüdük.

"O zaman abimleri o okulda okurken görmüşsündür"

Dedim.

"Yok hayır bir tek jungkook'u hatırlıyorum. Bide ben ilk yılın son döneminde gelmiştim bu okula. Yani onların namını diğer seneler duydum diyebiliriz."

Dediğin de kafamı salladım. Cam tarafında ki boş bir masaya oturduk. yanımıza bir garson geldi ve önümüze menüyü bıraktı. Luka menüye bakmadan bir şey söylemişti.

Bende çikolatalı şeyleri sevdiğim için çikolatalı soğuk kahve söylemiştim.

Garson yanımızdan gittiğinde yine konuşmaya başlamıştık.

"Alıştın mı koreye. Yeni ailene?"

"Sayılır. Ya aslında pek bilmiyorum."

"Neden?"

"Hani benden önce de bir kız varmışya. Belki biliyorsundur konuyu"

"O konuyu tüm kore biliyor "

"İşte o yüzden herkes bana ön yargı ile yaklaşıyor"

Dedim ve kafamı eğdim. O sırada kahvelerimiz gelmişti.

"Bence bu konuda kendini üzmemelisin, o insanların terbiyesizliği. Ayrıca yn bence sen önce ki kız gibi değilsin. Yani emin ol ki herkes yavaş yavaş sana alışacak ve senin kim olduğunla karşılaşacaktır. Yani kendini üzmeye hiç gerek yok. "

"Sen ilk başlarda bana ön yargılı mıydın? Yada benim hakkım da ne düşündün?"

Dedim. Ondan da kötü bir cevap bekliyordum.

"Senin okula geleceğini duyduğum gün şaşırmıştım. Bende herkes gibi ilk haberlere girmiştim ve karşıma hava alanında çekilen fotoğrafların çıkmıştı. O zaman bile senin o kız gibi olmadığını anlamıştım"

"Nasıl?"

"Gülmüyordun yani yüzünde hiç koreye gelmek istemiyor gibi bir ifade vardı. İlk başta ki kız gibi, gelir gelmez kameralara poz vermiyordun. O kızın haberlerde ki videoları filan kaldırlmıştı O olaydan sonra. Ama görsen baya dalga geçerdin. İlk gün muhabirlerin karşısında ağlamıştı. 'Sonunda gerçek ailemi buldum' filan diyip duygu sömürüsü yapıyordu.yani bana İlk günden çok itici gelmişti. Ama sen öyle değilsin. Kendi halinde takılıyorsun. (Eli ile bir tutam saçımı eline aldı) ve senin saçın gerçekten kırmızı"