mafya abilerim "bts"

Ailemin Tanıdığım İlk Düşmanı

Sabahın 6'sın da uyanmıştım. Zaten dün gece geç yatmıştım. Uykum gelmeyince yatakdan kalktım.
Lavaboya gidip gündelik işlerimi hallettim.

Çalışma masama oturdum ve sırf zamanın geçmesi için kaçırdığım derslere baktım. Bir süre baktıktan sonra artık başım ağrımaya başladığı için masadan kalktım.

Saate baktığımda 7.15 olduğunu gördüm. Okula az kalmıştı. Formalarımı giydim. Hazırlanana kadar saat 7.40 olmuştu.

20 dakikam kalmıştı ve herkesin uyandığına dair sesler geliyordu.

Hiçbiri ile konuşmak istemiyordum. Ne zaman onlara yaklaşmak istesem hep bir şey oluyordu ve iyice uzaklaşıyorduk birbirimizden.

Çantamı da koluma alıp aşağıya indim. Hiçbiri ile ne konuşmak ne de yüz yüze gelmek istiyordum. Merdivenlerden aşağıya indiğim de herkesin salonda olduğunu gördüm ama oraya çok bakmadan hızlı adımlarla çıkış kapısına geldim.

Arkamdan sesleniyorlqrdı ama umurumda değildi. Biraz trip yesinler.

Evden çıktığımda hemen bir koruma yanıma geldi. Şimdi bu korumaya yürüyerek gitmek istiyorum desem izin vermeyeceğini biliyordum. O yüzden koruma ile bir araca bindik.

Kulaklığımı çıkarıp taktım sevdiğim bir müzik açtım. Dışarı baktığım da bulutlu olduğunu gördüm. Umarım yağmur yağardı.

Artık sınav haftasındaydık derslere daha da sıkı asılmam gerekiyordu. Kısa zaman da okula gelmiştik. Arabadan indim kulaklığımı çıkarıp okula doğru yemeğe başladım.

Hızlı adımlarla sınıfa gittim girdiğimde gözüme ilk takılan Mina oldu. Oda beni gördüğün de hemen yanıma geldi ve sarıldı bende ona gülümseyerek karşılık verdim.

İnsanın en azından bir dostu olması iyiydi.

"Nasılsın dün bende luka da endişelendik senin için."

Dedi. Lukanın benim için endişelenmesi hoşuma gitmişti.

"Daha iyi hissediyorum. "

"İyi bari ha bu arada sana iyi haberlerim var"

dedi sıramıza giderken.

"Ne?"

"Seni o gün havuza atanlar varya eun hee yohan ve diğerleri. Biz onları müdüre söyledik luka ile. Müdür öyle çok büyük bir ceza vermedi ama 2 gün okulda olmayacaklar"

Dediğinde sevinmiştim bu okulda ufaktan adalet kırıntıları vardı.

"Teşekkür ederim ve buna sevinmedim desem yalan olur ama keşke bir daha gelmemek üzere gitselerdi."

Dediğim de ikimiz de kıkırdadık.
O sıra da içeriye luka girdi. Benim gördüğüne sevmiş gibi hemen yanıma geldi ve bana sarıldı.

Bu ani tepkisi karşısında şok olmuştum. Onun da sarılması ile çekilmesi bir oldu.

"Şey ben özür dilerim... sadece iyi olduğunu gördüğüme sevindim."

Dedi. Ay kalbim halay çekiyor şuan.

"Y-yok sorun değil"

Dedim ve yerime oturdum.

"Nasılsın?"

"İyi hissediyorum.  Ve bu arada Mina bana müdüre gittiğinizi söyledi. Teşekkür ederim."

Dediğim de luka nın yüzünde bir gülümseme yayıldı.

"Teşekküre gerek yok. Olması gereken bir şeydi zaten"

Dedi ama o sırada maalesef ki Zil çaldı.