KADER AĞLARI//CünZey

"GERÇEKTEN KAVUŞTUK MU.?"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bölüm şarkısı:Lost On You

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz.

İyi okumalar diliyorum.

Yazar'dan

"Bir zaman sonra birbirlerini en yakından tanıyan iki yabancı olursunuz,sevdiceğinizle."

İnsan bazen düşünür.

Evet,evet o yanımda lakin biz gerçektende kavuşabildik mi.? Tüm engelleri aşarak, mertebeleri geçerek,biz gerçektende kavuştuk mu.?

Bazen bu sorunun cevabı verilebilir.Lakin bu cevap ne zaman verilirse verilsin her şey için erken olabilir.

İnsanlar evlenir,kavuştuk sanarlar.

Fakat birgün kavga ederler.Bu kavga bir fırtına şiddetinde olup insanları yıkar ve geçer.
Ayrılırlar,sanki hiç sevmemiş gibi sonsuza dek ayrılırlar.

İşte o zaman akıllarından geçen kelamlar şu benzeridir.

"Kavuştuk,lakin bu lâl olmaktan başka nedir.?"

Hiçbir şey yaşanmamışcasına,birbirini tanıyan iki yabancı gibi giderler birbirlerinden.

Belki birgün yolda gülümseyerek yürürken karşılaşırlar.Yüzleri düşer ilk,akıllarına onunla güzel ve kötü anıları gelir.

İşte bu tam olarak,birbirlerini tanıyan iki yabancı olduklarını gösterir.

Üstelik birisi tek birisi çift ise,hiç konuşmadan uzaklaşırlar.

İki kelama çekinir hâle geldiğin insan ise senin ne tanıdığın ne de eskiden de olsa değer verdiğin insan olur.

Değerlini değersiz yapan şey ise,zaman ve kişinin kendisidir.

Zaman anıları,yaşananları silip süpürür.

Zaman bir deniz gibidir,korkan giremez,seven girerse içinde boğulur,yok olur.

Lakin zaman bazende toprağa benzetilir.Elbet birgün oraya gireceksindir.

.........

Cüneyd bir şekilde kızdan çekmişti kolunu.

Elbet bunu kendiside istemezdi lakin yapmak zorundaydı.Onunla daha iyi zaman geçirmek için bu şarttı.

Şuan ise yanında oturup kocasının konuşmasını bekleyen kıza bakıyordu,Cüneyd.

Ne anlatacağını biliyor,ama gözlerine bakınca edeceği bütün kelamları unutuyordu.
Güzelliğinden midir yoksa gözlerinden mi bilinmez ama bu kız Cüneyd için yaşama sebebiydi.

Kendini toparlamak istercesine kafasını salladı ve aklına yeniden gelen kelimeleri birbir söylemeye başladı.Yanında ise onu pür dikkat dinleyen bir karısı vardı.Başını yana yatırmış elinide çenesine koymuştu.

Bu onu yeterince tatlı yaparken Cüneyd dikkatinin dağılmaması için o yöne bakmamaya karar verdi.

Cüneyd:ceviz ağacı aslı dışında farklı bir sembolle bilinir.Çoğu insan bunun kıskançlık olduğunu düşünürken aslı,bereket ve doğurganlıktır.Aynı zamanda ceviz sağlığı temsil eder.

Zeynep bunun neden konuşulduğunu anlamazken Cüneyd o husustada bir konuşma yapmaya başladı.

Cüneyd:insanlar bazen bildikleri,duydukları havadisleri gerçek sanar ve ona inanır.Amma velakin her bilinen doğru değildir,tıpkı annenin sana benim hakkımda ettiği kelamlar gibi.Lakin bazen yanlışın içindede doğru olur.Burada ki doğru ise babanın annene kötü davranmasıdır.

Cüneyd derin bir nefes alarak konuşmaya devam etti.Ağzından çıkan kelimelerin nasıl bir son yazacağını bilmeden..

Cüneyd:peki insanlar neden ceviz ağacını böyle bilir,bilir misin.?

Zeynep kafasını salladı.

Cüneyd:yakın çevresinde başka bitkilerin hatta kendi fidelerinin bile yetişmesine imkan vermediği için kıskanç ve geçimsizliğin temsilcisidir.Ben ceviz ağacıyım Zeynep,sen ise bir fidem.Sana iyi gelemem ben,baksana kendime bile iyi gelemiyorum.

Zeynep konunun buraya gelmesiyle dolan gözlerini Cüneyd'e doğru döndürdü ve istemezcesine salladı kafasını.

Zeynep:hayır Cüneyd,ben senin fiden değilim.
Ben büyümesi durmuş bir fideyim.Bana istesende engel olamazsın sen.Beni ben düzeltebilirim lakin yanımda bir damla su verenim olmalı.O da sensin Cüneyd,bana şu verebilecek tek sensin.

Yavaştan akan göz yaşlarını elinin tersiyle iterken ona doğru dönmüştü sevdiceği.
Kahverenginin en güzel tonu olan gözleri kızarmış,kırmızı olmuştu.Yutkundu tekrardan konuştu Zeynep.

Zeynep:lakin sen  bencillik edeceksen,istemem.
Sen beni istemez bencillik edersen,ben senin yanındada durmam.Sussuz kalırım,fakat başka birinden su istemem.

Ayaklandı Zeynep,ilk başta yavaşça akan yaşlarının eşliğinde yavaşça yürüdü.Fakat bir zaman sonra yaşlarıyla birlikte adımlarıda hızlandığında Cüneyd'in peşinde olduğunu farketti.

O an yanında istedi onu,lakin onu yanına getirecek tüm yollar kapanmıştı.

Aralarına ceviz ağaçları girmişti.Fideleriyle beraber bir duvar örmüşlerdi aralarında,Zeynep geçerdi istese tüm ağaçları,fideleri,lakin istemedi.

Onu ne kadar istesede,bu ağaçları geçmek istemedi.

Onlar sahiden kavuşmuşlar mıydı.?

Zeynep kendine bu soruyu sorduğunda ardına baktı.Birini daha doğrusu hiçbir şeyi göremezken cevapladı.

Onlar hiç bir olamamışlardı ki.?

Kendi kendi cevaplarken öteden beriden gelen yabancı sesi işitti.

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-

Oy vermeyi unutmayınız

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin.

İstendiğiniz bir sahne varsa yazabilir ve uygulayacağıma emin olabilirsiniz.