KADER AĞLARI//CünZey

"AYNI YATAK.!?"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bölüm şarkısı:Señorita

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz

İyi okumalar.

Yazar'dan

İnsan sevdiğinden ayrı kalamaz derler.

Evet bu Cüneyd içinde geçerliydi lakin Cüneyd her zaman "var bir gariplik,koyamadığım adını"diyerek kendini avutup,sadece yardım etme iç güdüsü olduğunu düşünüyordu.

İki tarafta hislerinden emin değilken olur muydu onların adını koyamadığı bu yakınlık.

Hazır dokunabilirken alnından öpüp onu sevdiğini kabul edebilir miydi adam.?

Sarılıp teselli etmek yerine sadece sırtını okşayıp teselli etmek istemezdi öyle değil mi.?

Sevmenin öpmek ve ya dokunmak olmadığını biliyordular elbet,lakin insanın sevdiğine karşı her zaman bir şehveti olurdu.

Buda onların "sevme" şehvetiydi.

Gözlerini yakından görüp,kokusunu yakından çekmek istiyordu,dediğim gibi istiyordu ama kendi isteğini bile bilmiyordu.Böyle ilişki mi olur derlerdi belki insanlar.

Lakin Cüneyd ve Zeynep şuan olduğu gibi arka arkaya bile birbirlerini görürken,birbirlerini böyle sevmeyi tercih ederdi.

Dokunmadan,okşamadan,öpmeden sadece hissetmek isterlerdi.Yalnız olmadıklarını,her daim yan yana olduklarını.

Sonuçta ölümlü dünyaydı.

...........

Arkasından gelen kızın önüne geçmesi için bekledi Cüneyd.İstediğj olduğunda kızın arkasından yürümeye başladı.

Yan taraflara dönerken yüzünü incelemeye başladı.

Biçimli burnu yüz şekline tam olarak uygundu.Dolgun dudakları ile uzun kirpikleri ise yüzünü tam olarak orantılı yapıyordu.

Zeynep yolu,Cüneyd Zeynep'i izlerken sonunda evlerine vardılar.Zeynep'in önüne geçen Cüneyd,kapıyı yavaşça açmış ve içeri ilk adımını atmıştı.

Zeynep ilk adımı attığında yüzüne çarpan sıcak hava ile burnuna ilişen tanıdık koku onu gülümsetmişti.

Belki kısa bir süre olmuştu lakin evi burasıydı Zeynep'in,kendini buraya ait olarak görüyordu.

.........

Odasına çıkıp kocasının kıyafetlerinin yanına dizdi tekrardan kıyafetlerini.Evet belki araları bozuk olacaktı ama en azından aynı evde olacaklardı.

İçeri Cüneyd girdiğinde bir iki adım gerileyip başını eğerek kıyafetleri dizmeye devam etti.

Cüneyd Zeynep'e doğru yaklaştı ve hemen yanında olmasına rağmen yüzüne bile bakmadan temiz kıyafetlerini alıp odadan çıktı.

Zeynep elinde olan kıyafeti koluna doladı ve oflayarak yatağa oturdu.Gözleri dolmuştu,sevdiği yani değer verdiği birini kaybetmek istemiyordu.

Bugün ya da yarın bu işi halletmesi gerektiğini bir kenara yazarak ayaklandı.Elindekinide katladıktan sonra dolaba koydu.Ardından başındaki eşarbı yavaşça çözmeye başladı.

Tekrardan içeri giren Cüneyd'e bakamadan başını açmaya devam ederken aklına yeni gelmiş olan şeyle konuştu.

Zeynep:bir şeyler hazırlayayım mı.?